Manon Beernaert is de Krak van Torhout: “Sport betekent voor mij ook omgaan met mensen”
Manon Beernaert, pas 17 en al Krak van Torhout, is niet alleen een uitstekende beoefenaar van het hamerslingeren, ze is ook een sociaal beestje. Via de atletiek smeedt ze hechte vriendschapsbanden.
Lees hier de verhalen van alle Kraks van 2023
Als individuele sporter streeft Manon naar de top, maar net zo belangrijk als het binnenhalen van een Belgische titel of het gooien van een Belgisch record vindt ze het ontmoeten van clubgenoten, tegenstrevers en publiek in een aangename en enthousiaste sfeer. Je wordt niet tot Krak verkozen enkel op basis van prestaties.
Ook bij club in Rijsel
“Sport betekent voor mij ook omgaan met mensen”, zegt ze. “Dat is heel belangrijk. Daar hoef je geen teamsport voor te beoefenen. Binnen Houtland Atletiekclub is de sfeer ongedwongen en daar hou ik van. Sinds vorig jaar neem ik met mijn zus Maité, die zich op het verspringen toelegt, geregeld aan wedstrijden in Frankrijk deel en daarom hebben we ons ook aangesloten bij een club in Rijsel: Lille Métropole Athlétisme (LMA). Daar is de sfeer al even gemoedelijk en dat ligt me. Mooie resultaten behalen is natuurlijk fantastisch, maar het is niet het enige wat telt.”
Manon kan op Belgisch niveau goed haar streng trekken in het kogelstoten en het discuswerpen, maar in het hamerslingeren is ze outstanding. Daarin is ze bij de meisjes U18 moeilijk te kloppen. Ze is Belgisch kampioen en heeft met een worp van 63,25 meter het nationaal record op haar naam staan. “In het kogelstoten moest ik me op zowel de Vlaamse als de Belgische kampioenschappen met een tweede plaats tevredenstellen en in het discuswerpen met een derde, maar in het hamerslingeren kan ik in eigen land de tegenstanders normaal gezien vrij vlot verslaan”, zegt ze.
“Dit jaar hebben van 18 tot 21 juli de Europese kampioenschappen voor de U18 plaats in Slovakije en ik hoop me ervoor te kunnen selecteren. Daarvoor moet ik op een officiële wedstrijd de limiet van 61,91 meter gooien. Dat mag volgens het reglement pas vanaf begin april. Zoiets geeft me wel wat stress. In principe is het een haalbare afstand, maar je moet je prestatie op het juiste moment op het bord kunnen zetten. Als je 62 meter gooit tijdens een wedstrijd die niet voor de EK-selectie in aanmerking komt, dan heb je daar niets aan, want het telt niet. Vorig jaar ben ik dankzij mijn recordworp van 63,25 meter naar het Europees Olympisch Jeugdfestival EYOF in Slovenië gemogen en straks wil ik België graag op het EK vertegenwoordigen.”
Hamer van 3 kilogram
Manon heeft als trainer Geert Vanmassenhove, al jarenlang bij HAC aan de slag en door de wol geverfd in het hamerslingeren.
“Ik leer veel van hem bij”, zegt ze. “Van de werpnummers is de basisbeweging van het hamerslingeren de meest complexe. Voldoende trainen is ontzettend van belang. Ik gooi nu nog met een hamer van 3 kilogram, maar vanaf volgend jaar wordt dat 4 kilogram. Hamerslingeren is iets dat je van jongs af in de vingers moet hebben. De timing tijdens de draaibeweging en bij het loslaten van de hamer is cruciaal.”
Zus Maité doet aan verspringen en Manon is een van haar vurige supporters. “We kunnen het goed met elkaar vinden en steunen elkaar in onze sport. Als Maité een wedstrijd heeft, probeer ik erbij te zijn en omgekeerd is dat ook het geval. Onze ouders zijn natuurlijk grote fan van ons (lacht). Atletiek is al vele jaren hun ding.”
Manon Beernaert
Privé
17 jaar, dochter van Jordy Beernaert (56) en Greet Meulemeester (54), heeft een oudere zus Maité (22), het gezin woont in de Beckhofstraat.
Loopbaan
Studeert het vijfde jaar economie-moderne talen aan het Torhoutse Sint-Jozefscollege.
Vrije tijd
Zowat al haar vrije tijd gaat naar sporten met Houtland Atletiekclub (HAC), de vereniging waarvan mama Greet voorzitter is en waarin papa Jordy onder andere als trainer kogelstoten en discuswerpen actief is. Manon is bij de meisjes U18 (scholieren) Belgisch kampioen en Belgisch recordhoudster hamerslingeren (63,25 meter). Ze geeft geregeld trainingen aan de jongste HAC-leden. Thuis bakt ze graag koekjes en andere zoetigheden.
Drie vragen
Hoe nerveus ben je op grote en belangrijke wedstrijden?
“Ik kan mijn zenuwen meestal goed onder controle houden. Het is belangrijk dat je als atlete met de druk kunt omgaan, anders maak je vermijdbare fouten. Vorig jaar was ik geselecteerd voor het Europees Olympisch Jeugdfestival EYOF in de stad Maribor in Slovenië en toen was ik toch wat nerveuzer dan anders. Ik werd er achtste in het hamerslingeren, wat op zich wel een mooi resultaat was.”
Hoe komt een meisje in godsnaam bij… hamerslingeren terecht?
“Dat is een moeilijke vraag. Dat ik aan atletiek doe, mag geen verrassing heten, want ik ging als baby al met mijn ouders en zus naar atletiekwedstrijden mee (lacht). Op een gegeven moment proefde ik van de werpnummers en ik vond de meest technische discipline van die nummers echt wel spectaculair: het hamerslingeren. Dat is zeker niet alleen een kwestie van kracht, maar evenzeer van juiste timing.”
Je houdt van sociaal contact. Ideaal voor een teamsport, toch?
“Net als mijn zus vind ik een teamsport niet aantrekkelijk. Als ik als individuele sporter een fout maak, dan moet ik alleen naar mezelf kijken. In een teamsport ben je afhankelijk van de anderen en dat heb ik niet graag. Ik wil mijn eigen verantwoordelijkheid dragen.”
Proficiat aan alle Kraks 2023
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier