Lukas (28) droomt ervan relevante films te maken: “En ik wil weer naar de cinema”

Lukas werd met zijn debuutfilm ‘Girl’ in één klap wereldberoemd. Hij droomde er toen van iets te betekenen voor de mensen waarvoor hij wil staan. Vandaag is dat zo mogelijk nog meer een streven. “Eén jongere helpen met mijn films is belangrijker dan wereldfaam.”

Door Talitha Dehaene

Twee jaar geleden won de jonge regisseur een rist filmprijzen in binnen- en buitenland. Zijn film en alles wat daarbij hoort, slokten zijn leven toen volledig op. Pas sinds een half jaar kan Lukas eindelijk denken aan een volgende film. “Een film maken bestaat uit verschillende fases: het schrijven, het regisseren, het maken en het promoten. In elke fase is mijn leven compleet anders. Tijdens de promotiefase ben je bijvoorbeeld voortdurend aan het reizen. Gelukkig zit ik nu midden in het schrijfproces. Dat is sowieso een leven vol isolement, dus er is voor mij niet veel veranderd. Integendeel: ik kan me nu zelfs nog beter concentreren op mijn werk. Maar het is natuurlijk wel een rare tijd. Ik zit met dezelfde fundamentele vragen als iedereen: zal de wereld waarin we hierna terechtkomen, nog wel dezelfde zijn?“

Streven naar betekenis

Twee jaar geleden gaf hij toe dat hij ervan wakker had gelegen, van die vraag over zijn droom. “De conclusie van mijn slapeloosheid was dat het mijn droom is om iets te betekenen voor de mensen waarvoor ik wil staan. Voor de onderwerpen die ik belangrijk vind en de thema’s die moeilijker lagen in mijn eigen puberteit. Dat is nog steeds een voortdurend streven. Met mijn films wil ik mensen aanspreken, bepaalde thema’s bespreekbaar maken en personages laten zien die ik naar mijn gevoel nooit in films zie.”

“Dit is sowieso al een leven vol isolement”

Een van die thema’s is de balans tussen mannelijk- en vrouwelijkheid. “Als kleine jongen heb ik lang geworsteld met een stereotiep soort mannelijkheid waar ik niet aan kon voldoen. Waarin jongens graag voetballen, naar de scouts gaan en stoer zijn. Die rol kon ik niet vervullen. Ik keek naar mezelf door de ogen van anderen en zij zagen mij als een meisje. Daardoor ben ik mezelf gaan distantiëren van alles wat vrouwelijk was. Ik heb lange tijd geworsteld met het juiste evenwicht vinden tussen mijn vrouwelijk- en mannelijkheid. Tegenwoordig maakt het me minder uit. Ik kijk niet langer door de ogen van anderen.”

Vrouwelijke mannelijkheid

Soms denkt Lukas dat er een positieve evolutie gaande is, maar even vaak vraagt hij zich af of het voor jongeren tegenwoordig écht zoveel makkelijker is. “Enerzijds was er een jongen van Marokkaanse afkomst die bij een nabespreking van Girl op een middelbare school zei dat homoseksualiteit voor hem bespreekbaar is, wat ik toch wel straf vind. Anderzijds zie ik ook genoeg voorbeelden van homofobie en geweld tegen transgenders. Ik ben wel blij dat er meer bewustwording is over die categorisering van mannelijk en vrouwelijk, al vanaf de geboorte. Maar toch… Vrouwelijkheid bij een jongen is nog steeds een taboe. Een tomboy-meisje wordt cultureel nog als sexy gezien, maar vrouwelijke jongens worden ook binnen het homomilieu niet bij iedereen aanvaard.”

Destijds stond Lukas pas aan het begin van zijn carrière. “Nu eigenlijk nog steeds, want ik heb sindsdien niets meer gemaakt”, lacht hij. Op professioneel vlak zijn er nog heel wat dromen. “Er zijn een paar mensen waar ik erg graag mee wil samenwerken, zoals Tilda Swinton. Er zijn nog enkele films die ik wil maken en bepaalde thema’s waarover ik het wil hebben. Maar ik droom er niet per se van om naar het buitenland te trekken. Ik ben heel gelukkig in België en erg blij dat ik hier films mag maken. Op korte termijn droom ik er vooral van om na dit alles weer gewoon naar de cinema te gaan. Niet elke week naar de film kunnen, is op dit moment mijn grootste gemis.”