Aurélie (32) droomt van respect en tolerantie: “De herkenbare kleine gelukjes”

"Mijn kleinste en tegelijk grootste droom is nu om een gezonde baby op de wereld te zetten." (foto Greetje Van Buggenhout)
Redactie KW

Aurélie Vion is docent. Ze droomt al jaren vanrespect, tolerantie en elementaire beleefdheid. Binnen en buiten de schoolmuren. Respect is nu letterlijk van levensbelang.” Al is er ook wat veranderd. “Ik wind me niet meer op over stomme dingen sinds alles wat ik heb meegemaakt.”

Aurélie is dat type leerkracht dat destijds op de barricades stond toen Frank Vandenbroucke als minister van Onderwijs het inschrijvingsgeld aan de universiteit wilde koppelen aan de economische waarde van de studie. Ze geeft Frans en Spaans en speelt met taal zoals de Rode Duivels met een bal. Haar hart en ziel zitten in het maken van lessen die jongeren wél tof vinden.

Tegenwoordig zien die er een stuk anders uit. Aurélie geeft intussen vier weken volledig digitaal les: ze maakt oefeningen en verbetersleutels voor haar leerlingen en flanst presentaties in elkaar om met haar eigen stem de correcte uitspraak te laten horen. Het is behelpen, maar al vóór deze coronacrisis heeft ze leren relativeren.

“Zwanger zijn is geen pretje als je al afscheid hebt genomen van twee baby’s”

“Vorig jaar ben ik na zes maanden zwangerschap mijn twee dochters verloren. Sindsdien ben ik veel dankbaarder voor alles wat ik heb. Ik wind me niet meer op over stomme dingen. En ik geniet juist meer van doodgewone zaken. Na mijn bevalling ben ik bijvoorbeeld met een moestuintje begonnen en nu kan ik ongelofelijk hard genieten van een zaadje dat ontkiemt. Dat klinkt onnozel, maar ik denk dat veel mensen zich daar nu in herkennen. De coronacrisis dwingt iedereen om het kalmer aan te doen en zich wat bewuster te worden van wat ze hebben. Om ook de simpele dingen weer te waarderen, zoals de blaadjes aan de bomen dag na dag zien opengaan.”

Geen illusies

Vandaag is Aurélie acht maanden zwanger. Haar kleinste en tegelijk grootste droom is nu om een gezonde baby op de wereld te zetten. “Zwanger zijn is geen pretje als je al afscheid hebt genomen van twee baby’s, dus dit is een andere beleving. Ik ben heel open over wat er gebeurd is, omdat ik het belangrijk vind dat dingen als doodgeboortes en miskramen geen taboe meer zijn. Ik heb vorig jaar aan mijn collega’s gevraagd om eerlijk uit te leggen aan mijn leerlingen wat er was gebeurd. Dat heeft veel impact op hen gehad. Sommigen moesten huilen, zelfs een paar stoere pubers van 18 jaar. Ik wil mijn leerlingen normen en waarden meegeven, maar ook geen illusies rond het leven. Ik vind het belangrijk om eerlijk te zijn.”

Respect is levensbelangrijk

Drie jaar geleden droomde Aurélie van broodnodige aanpassingen aan het klassieke onderwijssysteem in ons land. “Ik geloof nog altijd in het belang van algemene vorming, elementaire beleefdheid, taal en cultuur. Maar zodra de scholen weer opengaan, zal er opnieuw in termen van rendabiliteit gepraat worden. Dat haat ik. De focus ligt daarbij altijd op wetenschappen en wiskunde. Taal, cultuur en normen zijn de eerste dingen die wegvallen. Alles moet altijd maar functioneel zijn… Na wat ik heb meegemaakt, weet ik dat dingen juist níét functioneel zijn. Tijdens deze crisis merken mensen dat ook, want wat doet iedereen nu ze thuiszitten? Ze lezen een boek, luisteren naar muziek, tekenen… Niemand zit rekensommen te maken.”

Aurélie besteedt bewust veel aandacht aan het bijbrengen van respect en beleefdheid aan haar leerlingen. “Respect is nu belangrijker dan ooit. Als ik in de krant lees dat jongeren nog altijd feestjes geven en samenscholen op straat… Dat is onbegrijpelijk. Respect is nu letterlijk van levensbelang. Ik geloof nog altijd dat we met z’n allen het verschil kunnen maken, zolang iedereen iets doet. Alles wat je in het leven met enthousiasme en passie doet, werkt aanstekelijk. Zo probeer ik, met kleine stapjes, dingen te veranderen.”

(Talitha Dehaene)

Aurélie Vion (32), docent

Aurélie werd geboren in Kortrijk en woont nu in Gent. Ze is getrouwd met Julien en zwanger van haar derde kindje.