Vrijwilligsters Lieve Decraemer en Nancy Verrees doen een oproep om toch vooral hulpgoederen te blijven doneren voor de slachtoffers van de watersnood in Wallonië. “De situatie is nog altijd schrijnend.”
Ook vanuit Blankenberge vertrok al heel wat noodhulp naar de getroffen dorpen in Wallonië. Ruim twee maanden na de zware overstroming neemt die hulp vanuit Vlaanderen echter wat af. “Je zou er immers van uit gaan dat de overheid en het Rode Kruis de situatie daar inmiddels onder controle hebben, maar niets is minder waar. Ook de gemeentebesturen laten de mensen aan hun lot over”, zegt Lieve Decraemer.
Na het zien van de beelden op televisie, wilde ze zelf iets doen voor de slachtoffers. Ze begon spontaan spullen in te zamelen en bundelde de ervaringen van andere vrijwilligers. “Vervolgens ben ik met die bevindingen mailtjes beginnen te sturen naar de ministeriële kabinetten, maar die keerden allemaal terug: afwezig tot 15 augustus. Ondertussen werden we opgeroepen om vooral niet op eigen houtje naar ginder te gaan om mensen te helpen. Mijn verontwaardiging was zo groot dat ik in die periode bijna dagelijks een boze mail stuurde naar de ombudsman van de VRT, dat ze dringend moesten ophouden met dat in het Journaal te verkondigen.”
Onvoldoende info
Ook Nancy Verrees was onder de indruk van wat ze in Wallonië zag. “Ik heb er een hele week middenin gezeten; in Vaux-sous-Chèvremont, een deelgemeente van Chaudfontaine. Het was om moedeloos van te worden, maar niets doen was voor mij geen optie. Ik ken veel mensen die in de getroffen regio’s wonen”, zegt ze.
Lieve stuurde ons ook foto’s door van huizen in het rampgebied, waar de paddenstoelen en schimmels weelderig op de muren groeien. “De mensen leven er echt in erbarmelijke omstandigheden. Bij sommige bewoners kon de natte plaaster nog niet eens afgekapt worden omdat ze nog altijd geen verzekeringsexpert hebben gezien. Er is ook onvoldoende, of soms zelfs geen informatie voor de slachtoffers. Bepaalde doelgroepen worden niet bereikt. Ook bij de vele vrijwilligers die er nog in de weer zijn, zakt daardoor stilaan de moed in de schoenen. Maar zonder onze inzet zou de hulp volledig stilvallen”, aldus Lieve.
Inzameling speelgoed
Nu nog rijdt ze wekelijks met een wagen vol hulpgoederen naar Wallonië. “Er is nu vooral nood aan propere dekens en bedlinnen, maar ook conserven, waterkokers en verwarmingstoestellen zijn welkom. En kerstversiering. De mensen daar hebben nood aan een lichtje in de duisternis, letterlijk.”
Er wordt ook speelgoed ingezameld voor een sinterklaasfeest in La Brouck, een wijk in de gemeente Trooz aan de oevers van de Vesder. “Er kwam ook een oproep van Juan Herrero, een brandweerman uit Kortrijk die al weken aan het werk is in Trooz. Hij is nu op zoek naar extra werkkrachten om er te helpen plafonds neerhalen, plaaster van de muren kappen, kelders en tuintjes moddervrij maken… Tegen 16 oktober zou hij graag honderd man willen verzamelen”, aldus Lieve.
Lieve en Nancy vonden elkaar via een van de inzamelpunten voor de slachtoffers. “Ondertussen is de aandacht voor die mensen verder weggeëbd”, zegt Lieve, “al komt volgende week wel de Pano-reportage op televisie waar ik als vrijwilligster mijn medewerking aan verleend heb. Bijna drie maanden na de overstromingen is de situatie in Wallonië nog altijd schrijnend.”
(WK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
