Lance Alleweireld is de Krak van Heuvelland: “Niet voortdurend treuren dat je een beperking hebt”

“Er zijn zo veel mensen die Lance graag zien”, zeggen mama Virginie en papa Xavier. (foto EF) © Eric Flamand
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

2022 werd voor Lance Alleweireld (17) het jaar van de ultieme uitdaging. Samen met zijn oud-leerkracht Glenn Verholle nam hij deel aan de Roeseltriatlon. De ziekte van Duchenne die hem vastkluistert aan zijn rolwagen houdt Lance niet tegen om van het leven te genieten en mensen te verbinden.

Toen Lance Alleweireld vier jaar was, kregen zijn ouders Xavier Alleweireld (49) en Virginie Demeulenaere (50) te horen dat hun zoon lijdt aan Duchenne, een ernstige erfelijke spierziekte die de spieren aantast en verzwakt. Hoewel zijn ziekte hem steeds minder mobiel maakt, houdt Lance van een uitdaging. “Vorig jaar deed ik samen met mijn oud-leerkracht Glenn Verholle mee aan de Roeseltriatlon”, vertelt Lance.

Lance Alleweireld

Privé

Lance Alleweireld werd geboren op 24 april 2005 in Poperinge. Hij is de zoon van Xavier Alleweireld en Virginie Demeulenaere. Zijn grootouders zijn Denise Ally en Fernand Alleweireld en Fernand Demeulenaere en Monique Leeuwerck.

Loopbaan

Lance volgt school in Dominiek Savio, voordien zat hij in Het Vlot in Ieper. Zijn kleuterjaren deed hij in de Vrije Basisschool van Kemmel.

Vrije Tijd

Vooral gamen, met als favoriete spelletje Gran Turismo. Iedere donderdag speelt hij de paralympische sport Boccia. Lance is ook een grote fan van alles wat met autosport te maken heeft. Ook een hobby is presentaties maken op Google. Op school maakt hij affiches en flyers.

Beetje bang

“Dat was 500 meter zwemmen, 25 kilometer fietsen en 6 kilometer lopen. Ik keek al lang uit naar de triatlon, maar vond het wel spannend. Zo zat ik in het zwemgedeelte in een kajak en dat was toch allemaal niet zo stabiel. Toen we naar het fietsgedeelte overgingen werd ik uit de kajak gehesen met een kraan van de brandweer. In het begin was ik wel een beetje bang, maar uiteindelijk vond ik het toch cool om in de lucht te hangen.”

De fiets waarmee Lance en Glenn de 25 km aflegden was het exemplaar die ze konden kopen met de opbrengst van een van de benefieten die er al georganiseerd werden voor Team Lance. Zo was in 2022 de wielerwedstrijd op rollen in de Lockedyze een schot in de roos. Glenn had gezegd dat, als we 1.000 kilometer bij elkaar zouden fietsen, hij naar de Mont Ventoux zou fietsen. Uiteindelijk hadden we 2.000 km op de rollen”, zegt papa Xavier. “In oktober was er ook een Run for Lance met 109 deelnemers, wat niet slecht was voor een eerste keer. De bedoeling is om dit jaar een tweede editie te organiseren.”

Droge humor

Op die manier zorgt het tragische lot van Lance voor verbinding tussen de mensen. “Er zijn zo veel mensen die Lance graag zien”, zegt mama Virginie. “Hij is ook iemand die altijd vrolijk en blij is. Lance is zelf nooit gefrustreerd. Hij heeft een goed gevoel voor humor. Al is het vaak droge humor, net als zijn vader. Hij is graag onder de mensen. Tijdens corona moest Lance zes maanden in quarantaine blijven en daar had hij het toen wel moeilijk mee.”

“Ik vind het belangrijk om niet voortdurend te treuren dat je een beperking hebt”, pikt Lance in. “Of ik het tof vind om in het middelpunt van de belangstelling te staan? Eigenlijk wel. Ik vind het gewoon leuk dat de mensen mij graag zien. En ik breng de mensen graag aan het lachen. Mijn favoriete kluchtje? Wat is een vliegtuig zonder vleugels? Kapot!”

Uitdagingen

Ook in 2023 gaat Lance enkele uitdagingen aan. “Vorig jaar heb ik met Glenn voor het eerst meegedaan aan de trail van Dominiek Savio, waar ik ook naar school ga”, vertelt Lance. “Dat was heel tof en dit jaar wil ik zeker opnieuw meedoen. Verder komt er wellicht een tweede editie van Run for Lance. Waar ik ook naar uitkijk is 5 februari want dan ga ik voor de eerste keer naar het Sportpaleis voor een show van monstertrucks. Hopelijk gaan we ook eens naar Francorchamps, want ik ben een groot liefhebber van autosport. Zo zou ik het erg vinden mocht ik de Rally van Ieper moeten missen.”

“Het is belangrijk dat de ziekte van Duchenne aandacht krijgt”

Welke impact heeft Duchenne op jouw leven?

“Mijn spieren worden steeds zwakker, als eerste de voeten. De laatste jaren is de spierkracht in mijn armen en vingers erop achteruit gegaan. Ik heb nu een hulparm, vooral om zelfstandig te kunnen eten. Ik moet ook veel werken met een kinesist en fysiotherapeut om ervoor te zorgen dat mijn spieren zo traag mogelijk verkorten. Zwemmen is ook goed voor mijn spieren.”

Hoe heb je de Krakverkiezing beleefd?

“Veel mensen van vrienden op school en familie hebben naar zo veel mogelijk mensen gestuurd dat ze voor mij moesten stemmen. Ik ben wel trots dat ik Krak van Heuvelland ben. Ik wil zeker de mensen bedanken die voor mij gestemd hebben, en voor alle mensen die zich elke dag voor mij inzetten. Het belangrijkste is dat Duchenne onder de aandacht komt.”

Heb je nog dromen?

“Een droom van mij is om ooit eens Lionel Messi te ontmoeten, maar ik denk dat dat een beetje moeilijk zal worden. Ik heb wel al veel dromen verwezenlijkt. Zo zijn we al twee keer naar Camp Nou geweest, het stadion van mijn favoriete ploeg FC Barcelona.”