Laatste bestuursleden KVC Duinensprinters schenken vlag aan Ter Cuere:“In de hoogdagen vijf koersen per jaar”

Op de foto vlnr. Joseph Stroobant (bestuurslid Ter Cuere), Daisy Ryckx (bestuurslid Ter Cuere), Tony Vanmassenhove, Willy Degoe (bestuurslid Ter Cuere), Willy Dekeyser en schepen Steven Buyse. © MM
Marc Mahieu
Marc Mahieu Medewerker KW

Op zondag 25 februari hebben enkele voormalige bestuursleden van Koninklijke Veloclub Duinensprinters de vlag van de vereniging geschonken aan heemkring Ter Cuere. “Onze ‘Veloclub’ hield twee jaar geleden op te bestaan. Met deze overhandiging trekken we officieel een streep onder een stukje lokale wielergeschiedenis”, mijmerde voormalig bestuurslid Tony Vanmassenhove.

De Koninklijke Veloclub Duinensprinters zag het daglicht in 1935. “Mijn opa Oscar Talloen stond mee aan de wieg ervan. Enkel tijdens de Tweede Wereldoorlog moest de club een jaar de activiteiten opschorten”, blikt Tony Vanmassenhove, die in 1979 tot het bestuur toetrad, terug.

KVC Duinensprinters was de daaropvolgende decennia telkens goed voor de organisatie van een handvol koersen per jaar. “Het ging vooral om wedstrijden voor juniores en nieuwelingen. Ook liefhebberskoersen stonden op ons programma, en provinciale koersen werden hier ook vaak georganiseerd.”

de Ronde van België

“Een keer hebben we hier de aankomst van een etappe van de Ronde van België mogen verwelkomen”, haalt Willy Dekeyser, die ook jarenlang bestuurslid was, zich voor de geest. “De arrivé lag toen ter hoogte van Camping Devos”, blikt hij terug.

De laatste jaren haalde KVC Duinensprinters heel wat dameskoersen naar Bredene. “Tijdens een van die dameswedstrijden, het provinciaal kampioenschap van 2007, hebben we hier nipt een catastrofe vermeden. Een bromfietster, die nochtans net de wagen met de rode vlag had zien passeren, had toch de weg overgestoken. Liefst 20 wielrensters kwamen ten val, een twaalftal moest ook naar het ziekenhuis. Gelukkig is toen niemand echt zwaar gewond, of erger, geraakt… Alle betrokkenen zijn toen ook vergoed”, geeft Willy, politie-inspecteur op rust, aan.

Het zette het bestuur van KVC Duinensprinters aan om snel een vzw te maken van wat tot die tijd een feitelijke vereniging was. “We wilden vermijden dat bestuursleden geruïneerd zouden raken bij een zwaar of dodelijk ongeval”, klinkt het.

einde verhaal

Op de archieffoto, vermoedelijk van eind jaren ‘60   begin jaren ‘70, herkennen we rechts van de vlag de vader van Tony Vanmassenhove. Vooraan, derde rechts van de vlag, zien we ook toenmalig voorzitter André Devos en gehurkt voor de vlag Etienne Gilliaert, toen een bekend figuur in Bredene-Duinen.
Op de archieffoto, vermoedelijk van eind jaren ‘60 begin jaren ‘70, herkennen we rechts van de vlag de vader van Tony Vanmassenhove. Vooraan, derde rechts van de vlag, zien we ook toenmalig voorzitter André Devos en gehurkt voor de vlag Etienne Gilliaert, toen een bekend figuur in Bredene-Duinen. © gf

Dat KVC Duinensprinters er twee jaar geleden mee ophield, had volgens Willy twee redenen: “Enerzijds werd koersen organiseren altijd maar duurder, anderzijds vonden we maar geen opvolgers meer om het roer over te nemen. Het is een probleem dat je ook bij andere verenigingen terugvindt.”

Aan de samenwerking met gemeente en lokale politie zal het allerminst gelegen hebben, geeft Tony aan. “Die is altijd optimaal geweest. Bredene is nu eenmaal een echte wielergemeente, ook al worden hier vandaag nog nauwelijks koersen georganiseerd. De start van de Bredene Koksijde Classic en De Rappe Sprinters organiseren ook nog één koers per jaar, dat zal het zowat zijn. Ook De Rappe Sprinters kampen trouwens met hetzelfde probleem: je hebt daar nog Luc Decramer als bestuurslid, en daar houdt het op. Alle andere bestuursleden hebben de handdoek geworpen of zijn intussen overleden.”

Verdraagzaamheid

Een koers organiseren in Bredene, het zorgde niet zelden voor gemor onder de Bredenaars. “Er was een periode waarin wij alleen al vier tot vijf koersen per jaar organiseerden. Dan was er al wel eens commentaar van Bredenaars dat ze weer niet naar huis of hun werk konden rijden omdat de weg afgezet was voor die verdomde koers”, aldus Willy, die de koersen als politieman vaak in goede banen leidde. “Maar ook al zijn er vandaag veel minder organisaties, het gemor is nu nog veel erger. De mensen kunnen op dat vlak nog maar weinig verdragen.”

Met de plechtige overhandiging van de clubvlag aan heemkring Ter Cuere werd zondag definitief een streep getrokken onder 87 jaar lokale wielergeschiedenis. “Ik ben zelf de derde generatie na mijn opa en pa, die ook in het bestuur zetelde. Legendarische figuren als André Devos en André Lacoere zijn voorzitter geweest van de club. Het is jammer dat die ophield te bestaan, maar het is niet anders”, besloot Tony zondag.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier