Krak van Izegem: “Enthousiasme van Kasper is nog altijd aanstekelijk”

Stephanie Vanhooren verloor twee jaar geleden haar vriend Kasper Lagae (31). In 2021 waagde ze zich als eerbetoon aan haar levensgezel aan een triatlon. “Zo heb ik ontiegelijk veel respect gekregen voor triatleten”, geeft Stephanie toe.

Het overlijden van Kasper Lagae sloeg in maart 2020 in als een bom in de triatlonwereld. Over heel Vlaanderen kende men de goedlachse triatleet. “Hij kon ook nergens komen of je had hem gezien. Hij verkocht graag wat show. Het was een cadet, maar tegelijk een heel lieve kerel.”

Twee jaar later is de gedachtenis nog altijd springlevend. De familie en vrienden organiseerden al een rouwrit en ook zijn vriendin Stephanie Vanhooren zet haar beste sportieve beentje voor om haar vriend te gedenken. “Ik ben eigenlijk opgegroeid in Gits. Ik speelde er volleybal, maar daarna lag het op sportief vlak een tijdje stil voor mij.”

Ondertussen was Stephanie in Izegem komen wonen. “Mijn vriendin woonde hier, zette haar huis te koop en ik vond het wel iets hebben. Mijn sociale leven speelde zich ondertussen ook al voor een groot stuk af in Izegem, het was voor mij een vrij logische keuze.” Izegemnaar en vrachtwagenchauffeur Kasper Lagae had zelf een eigen stekje in Lauwe. “In het jaar dat we samen waren, pendelden we tussen de twee.”

Onder impuls van Kasper had Stephanie het sporten weer wat opgenomen. “Hij stimuleerde me. Hij stelde wat loopschema’s op voor mij en stak me aan met zijn enthousiasme. Dat was typerend voor hem, hij was erg aanstekelijk om in de buurt te hebben. De dag voor zijn overlijden zijn we trouwens nog samen tien kilometer gaan lopen. We waren twee handen op één buik.”

Aanmoedigingen

Het was ook eigenlijk door de sport dat Kasper en Stephanie elkaar hadden leren kennen. “Mijn broer en Kasper trainden super veel samen en werden beste maatjes. Zo is de bal wat aan het rollen gegaan.”

Ook na de fatale gebeurtenis in maart 2020 sloeg Stephanie weer aan het sporten. “Het heeft me enorm veel deugd gedaan om te gaan lopen, zwemmen en fietsen met mensen die hem ook gekend hebben. Het was een enorme steun en daar kon ik weer ervaren dat Kasper een vat vol inspiratie was voor de mensen rondom hem.”

Stephanie liep eind 2020 een schitterende tijd op de San Silvestercross in Sint-Eloois-Winkel, in juni 2021 bracht ze de kwarttriatlon van Kortrijk tot een goed einde. Telkens als eerbetoon aan Kasper. “Het was genieten, ook al omdat heel wat mensen die Kasper kenden me daar kwamen aanvuren. Sven Vandenbroucke, de beste vriend van Kasper, had me begeleid in aanloop naar die triatlon. En mijn respect voor triatleten is sindsdien alleen maar gegroeid. Op de duur moet je ook 15 uur per week sporten en ben je met niets anders bezig dan werken en sporten. Na die triatlon is de riem er bij mij wat afgegaan, maar bedoeling is om opnieuw aan een wedstrijd mee te doen. Maar exacte doelen wil ik me nog niet stellen. Maar als ik iets doe, is het altijd met Kasper in gedachten. Als je je zinnen op iets zet en er volledig voor gaat, kun je alles bereiken. Maar niets gaat voor niets, zei Kasper altijd.”