Koppel van eerste Roeselaars homohuwelijk uit elkaar gerukt, Mike rouwt om Ronny
Ruim 14 dagen geleden is Ronny Derynck (72) overleden. Zijn man, Mike Vandevelde, met wie hij het eerste getrouwde homopaar van Roeselare vormde, wilde nog een ode brengen aan de liefde van zijn leven. Mike zorgde de jongste elf jaar, na een fietsongeval van Ronny, voor zijn man. Hun leven stond ook bol van onverwachte gebeurtenissen. “Maar ik zie hem zo graag, ik zou bij hem in het graf willen kruipen. Maar Ronny’s laatste wil was dat ik er zou zijn voor ons nieuwe gezin.”
Voor de lezers van deze krant zijn Ronny Derynck en Mike Vandevelde geen onbekenden. Ter gelegenheid van hun 10- en 15-jarig huwelijksjubileum deden ze al uitgebreid hun verhaal. Op 18 juni 2003 stapten ze in het huwelijksbootje, sinds 1 juni van dat jaar was het homohuwelijk in ons land toegestaan. “Wij waren zeker de eersten in Roeselare, wellicht ook in West-Vlaanderen. De verzamelde Vlaamse pers stond aan het stadhuis in Roeselare”, herinnert Mike zich nog.
De twee hadden elkaar leren kennen op hun job in Unifrost in Koolskamp. “Ronny was er mijn chef. Hij was ook getrouwd en had twee kinderen, maar het was liefde op het eerste gezicht. We konden er beiden niet aan weerstaan, ik was toen 22, Ronny 25 jaar ouder. Maar er was een ongelofelijke klik tussen ons, dat is niet te verklaren.”
Terwijl Ronny pas op latere leeftijd toegaf aan zijn homoseksuele gevoelens, was dat bij Mike al veel langer duidelijk. “Ik groeide op in Deerlijk. In een gezin met tien kinderen: vier broers en zes zussen. Op mijn 17de heb ik mijn moeder verteld dat ik homo was. Het gevolg was dat ze de dokter belde en ik enkele maanden in een instelling heb gezeten. Toen ik daar op mijn 18de buiten kwam, ben ik niet meer naar huis gegaan. Ik ging in Parijs werken als model. Ik verdiende er wat centen en bij mijn terugkeer ben ik er toen een frituur mee gestart.”
Drie maanden coma
Mike hielp nog mee in frituur De Sneppe in Meulebeke en had later frituren in Koolskamp (Bij Mike) en Beveren-Roeselare (‘t Patatje). “Ook Ronny hielp daar mee.” Maar uiteindelijk zegde Mike de stiel vaarwel. Het echtpaar verhuisde ook naar Kortemark en later Koekelare en Mike opende op de eigen oprit een carwash. Maar veel, zo niet alles, bleef in het teken van Ronny staan. “In maart 2010 is Ronny, die een fervent wielertoerist was, met zijn fiets gevallen. Hij had geen helm op en er was een bloeding in de kleine hersenen. In AZ Sint-Jan in Brugge heeft hij bijna drie maanden in coma gelegen. Toen hij uiteindelijk ontwaakte, bleef hij nog bijna drie maanden in het ziekenhuis. Ik ging iedere dag langs, de dokters vertelden me dat hij nooit meer zou kunnen lopen. Maar daar legde ik me niet bij neer. Dagelijks hebben we oefeningen gedaan, tot hij uiteindelijk weer kon wandelen en zelfs met zijn driewieler rijden.”
Maar nog was de lijdensweg niet ten einde. Bij Ronny werd prostaatkanker vastgesteld en hij moest chemo ondergaan. “De jongste twee jaar was de zorg voor Ronny zo zwaar, dat ik er loopbaanonderbreking voor moest nemen. Hij ging stelselmatig achteruit, maar niettemin bleef hij het zonnetje in huis.”
Ontmoet in sauna
Ronny en Mike waren ondertussen naar Tielrode (Temse) verhuisd en ook daar hangt een heel verhaal aan vast. “Door de gezondheidstoestand van Ronny was het fysieke aspect van onze relatie door de jaren verdwenen. Met toestemming van Ronny zocht ik nu en dan eens andere oorden op. Ronny moedigde dat ook aan, uit liefde voor mij. Hij hoopte ook om samen met mij een nieuwe partner te vinden, op voorwaarde dat wij ook samen bleven en zo geschiedde. Ik leerde Gunther kennen in een sauna, maar we zagen elkaar daarna waarschijnlijk een jaar lang niet meer. Tot we elkaar toevallig in Oostende tegen het lijf liepen. Ik stelde Gunther aan Ronny voor en sindsdien waren dat ook goede maatjes. In zoverre dat wij naar Tielrode zijn verhuisd en er samen met Gunthers kinderen één groot gezin vormen.”
Ook Gunther (51) heeft al zwarte sneeuw gezien in zijn leven. “Mijn vrouw overleed op 39-jarige leeftijd, ten gevolge van drankmisbruik. Onze dochter Ciana draagt daar nog de gevolgen van, zij is geboren met een handicap.” Mike neemt over: “Maar Ciana was als twee handen op één buik met Ronny. En ook Gunthers zoon Jerrick en zijn vriendin Kiana wonen bij ons. Samen één groot gezin.” Maar het zonnetje in huis is daar nu verdwenen. “Ronny is begraven is op het kerkhof het is meer een park in Temse. Ik ben momenteel niet in staat om naar huis te gaan”, zegt Mike op zijn hotelkamer in Royal Astrid in Oostende. “Alles herinnert er me aan Ronny, ik crash compleet. Vanuit Oostende rijden we hier nu iedere dag naar het kerkhof in Temse. Ik heb echt waar goesting om bij Ronny in het graf te kruipen. Maar ik heb hem beloofd om te zorgen voor ons nieuwe gezin. Maar straks komen ook de namen van Gunther en mezelf op de grafzerk, later zullen wij daar een plaatsje naast Ronny krijgen.”
Reisje naar de Elzas
Gunther en Mike zijn ook nog blij dat ze met Ronny na de eerste lockdown nog eens op vakantie konden gaan “Hij wilde dat zo graag. De Elzas werd onze bestemming. Hij heeft daar nog met volle teugen genoten, daarna is zijn situatie ook snel achteruit gegaan. Hij heeft lang gevochten en wij hebben alles voor hem gedaan wat we konden. Maar nu rest ons enkel verdriet en mooie herinneringen.”
Het leven spaarde Mike niet: “Twee van mijn broers verongelukt” h2>
Mike Vandevelde stamt dus uit een kroostrijk gezin van tien kinderen. Naast zes zussen had hij ook nog drie broers, maar die zijn allen overleden. “Mijn ene broer Koenraad werd op zesjarige leeftijd overreden toen hij de weg over stak, mijn andere broer Geert overleed bij een ongeval met de snorfiets. Zelf ben ik op 13-jarige leeftijd ook omver gereden. Ik heb nog altijd een plastiek gehemelte.” p>
“Onze andere broer Kurt veroorzaakte zelf een ongeval waarbij een 17-jarige meisje omkwam. Hij pleegde vluchtmisdrijf en had gedronken en heeft geboet voor wat hij aangericht heeft. Maar hij is het ook nooit te boven gekomen. Op 48-jarige leeftijd is hij ‘dood gevallen’. Hetzelfde lot was mijn vader beschoren, hij was ook pas 50 jaar toen hij stierf. We hebben ons deel al gehad.” p>
p>
Mike wilde hier in onze krant nog eens zijn verhaal doen, om de duizenden vrienden in West-Vlaanderen op de hoogte te brengen van het overlijden van zijn Ronny. Wie nog even wil bellen met Mike kan dat op 0492 10 03 44 p>
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier