De bewoners van de Mandelstraat in Izegem bundelen de krachten en trekken ten strijde tegen de vergunningsaanvraag van de firma Maeyaert. Op de huidige terreinen van MTI (firma Martin) wil het bedrijf zich herlocaliseren. Maar de omwonenden vrezen veel hinder. Pieter-Jan Maeyaert (zie kader) sust en zegt dat er nauwelijks hinder zal zijn.
Een petitie doet al de ronde en de bezwaren worden gebundeld in en rond de Mandelstraat in Izegem. Vooral de bewoners van het stuk Mandelstraat tussen spoorweg en het kanaal zien de komst van de firma Maeyaert uit Oekene helemaal niet zitten. Maar ze krijgen ook bijval van andere buurtbewoners, want de verkeerssituatie stuit er ook al jaren tegen de borst. Maar de komst van een firma die grondwerken doet en ook puin zou breken, is bij velen de druppel. Tot 19 november worden nog bezwaren ingezameld, maar de omwonenden willen ook hier hun frustratie nog eens uitschreeuwen. “We liggen hier in de bebouwde kom. Op papier is er hier een stuk industrieterrein, maar hier wonen gezinnen met jonge kinderen. In vogelvlucht is de school maar op 200 meter van hier”, klinkt het unisono.
Muur van 12 meter hoog
De bewoners bliezen verzamelen ten huize Hedwig Bossuyt en Marie-Rose Margot op de hoek van de Mandelstraat en de Prins Albertlaan. Ze klinken strijdvaardig, maar ook bezorgd. De vergunningsaanvraag van de firma Pieter-Jan Maeyaert uit Oekene, die zich op de site van MTI (firma Martin) wil vestigen, jaagt hen schrik aan. Een van de bewoners, die liever niet met naam in de krant verschijnt, krijgt straks een muur van 12 meter op de perceelgrens naast zijn woning.
Didier D’Hoop, die in de Prins Albertlaan woont, maar van wie de grond tot achter de firma Martin reikt, had eerder wel al contact met de firma Maeyaert. “Men wilde een stuk van mijn grond kopen, maar dat heb ik meteen afgewimpeld. Het is nu al zo dat onze woningen in waarde dalen door alle hinder die hier is.”
1/3
2/3
3/3
1/3
2/3
3/3
Ik blijf hier toch ook wonen. Ik heb er alle vertrouwen in – ‘verkoper’ Yves Martin
Geluids-, stof- en verkeershinder. Dat is wat de buren verwachten eens de firma er gevestigd is. Bij de firma Martin was de bedrijvigheid beperkt. Yves Martin, die zijn bedrijfsgrond wil verkopen aan de firma Maeyaert, is op de hoogte van de ongerustheid bij zijn buren. “Ik woon hier zelf en zal hier blijven wonen. Ik heb er vertrouwen in dat de overheden voorwaarden zullen opleggen teneinde de hinder voor de omgeving binnen de wettelijke normen te houden. Maar dit is nu eenmaal een zone voor zware industrie en ik heb er alle vertrouwen in dat de firma Maeyaert zich aan de door de overheid opgelegde voorwaarden zal houden. Ik heb zelf alle mogelijke andere opties overwogen, maar de zone is en blijft voorbehouden voor zware industrie.”
Advies van de stad
Maar de buren van Yves Martin lijken er niettemin allerminst gerust op. “Soms hebben we het gevoel dat hier geen rekening met ons wordt gehouden. Dat verkeer hier, dat is niet te doen. Er passeren hier zes treinen per uur, dat wil zeggen dat de slagbomen evenveel keer dicht gaan. En dan is het hier een opstopping van vrachtwagens. Er gebeuren hier soms halsbrekende toeren”, doet Marie-Rose Margot uit de doeken. Ook Marnick Vanneste, die over de spoorweg in de Mandelstraat woont, vindt dat het verkeer de jongste jaren nog veel is toegenomen. “Vergeet niet dat Colruyt hier ook gevestigd is en dat de winkel ook beleverd moet worden. Ook dat brengt nog eens extra vrachtwagens met zich mee.”
Als het bedrijf toch een vergunning krijg, neem ik een advocaat onder de arm – Didier D’Hoop
Burgemeester Bert Maertens wacht de procedure af. Nadat de bezwaren zijn binnengekomen, moet de stad advies verlenen, maar het is de hogere overheid die de vergunning zal goed- of afkeuren. “Maar als blijkt dat het bedrijf toch een vergunning krijgt, neem ik al zeker een advocaat onder de arm”, zegt Didier D’Hoop, die terstond bijval krijgt van enkele buren.
Aannemer Pieter-Jan Maeyaert: “Ik wil gerust eens met buren samenzitten”
Pieter-Jan Maeyaert van het gelijknamige bedrijf heeft enerzijds begrip voor de ongerustheid van de buurtbewoners, maar benadrukt dat de hinder tot een minimum beperkt zal blijven. “Dit is eigenlijk een storm in een glas water. Ik wil gerust eens met die mensen samenzitten om alles haarfijn uit te leggen. We zijn niet meer het bedrijf dat we vroeger waren. Toen deden we ook heel wat puinbreekwerk voor derden. Daar zorgde ook voor veel aanvoer, maar dat hebben we nu helemaal afgebouwd. We hebben onze focus verlegd naar het plaatsen van betonkelders en ander betonwerk. Dat omhelst driekwart van onze activiteiten. We doen ook nog grond- en rioleringswerken en afbraakwerken.”
Bedoeling is dat de site in de Sint-Eloois-Winkelsestraat in Oekene (achter metaalbedrijf Maeyaert) zal verlaten worden en dat het bedrijf helemaal naar Izegem verhuist. “We zijn een Klasse I-bedrijf en vonden in Izegem de geschikte grond voor zware industrie. Op het terrein komen burelen, een loods en een luifel. De wetgever verplicht ons om bepaalde werken onder een luifel te doen, maar omdat die met kranen gebeuren, moeten we daar de nodige hoogte halen. Vandaar de hoogte van die luifel die we al teruggebracht hebben tot 11,90 meter. Onze bestelwagens zullen ook op het terrein staan, iedere morgen zullen onze werknemers in totaal 18 daar arriveren of naar werven vertrekken.”
Van stof- en lawaaioverlast hoeven de buren volgens de aannemer weinig te vrezen. “Het is inderdaad zo dat wij in onze vergunning aanvragen om viermaal per jaar een week puin te breken. Dat is het puin van onze eigen werven, geen externe opdrachten. Dat zal overigens gebeuren op tijdstippen die de buren geen overlast bezorgen. De vernevelingsinstallaties zorgen ervoor dat er geen stof vrijkomt.”
Als de firma de vergunning binnenhaalt, hoopt men de bouwwerken te starten in het voorjaar van 2022. “En tegen eind dat jaar hopen we dan onze intrek te kunnen nemen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
