Ze sprak wanneer iedereen stil bleef en trok ten strijde tegen onbegrip en onwetendheid. Kjenta Vanden Bussche (21) raakte zowel de Menenaars als de rest van Vlaanderen met haar virale video, waarin ze de uitdagingen voor blinden en slechtzienden aankaartte.
Lees hier de verhalen van alle Kraks van 2023
“We zijn geen buitenaardse wezens. We zijn gewoon, normale mensen met één verschil: we kunnen niet zien.” Kjenta trok richting het internet, nadat een normale uitstap wederom uitdraaide op een hindernissenparcours van formaat. Haar bekommernis? De glijlijnen die onbruikbaar zijn door de nonchalance van heel wat mensen.
Obstakels
“Menen is geen eenvoudige stad voor mensen met een visuele beperking. Wanneer je kijkt naar andere steden en vooral hun aanpak van de materie, merk je op dat er in Menen nog heel wat werk aan de winkel is. Toch zijn er op verschillende plaatsen al ‘glijlijnen’ te vinden, zoals aan het ziekenhuis. En meer dan eens gebeurt het dat mensen er hun fietsen of karren op plaatsen, waardoor ze voor ons onbruikbaar worden. Aan de hand van die lijnen kunnen blinden en slechtzienden zich deels autonoom door de stad verplaatsen. Wanneer er plots obstakels verschijnen, dan is dat voor iemand anders een banaal iets. Voor ons is het een complete uitdaging om er ons omheen te loodsen.”
Onwetendheid
Hoewel Kjenta een duidelijke boodschap had, bleef ze erg diplomatisch en begripvol. “Natuurlijk is het frustrerend maar ik kan ook niet echt kwaad zijn. Dat zou niet eerlijk zijn tegenover die mensen want nadat mijn oproep door de krant werd opgepikt, werd duidelijk dat er heel wat onwetendheid is. Slechts weinig mensen weten waarvoor die glijlijnen dienen en het gros van de weggebruikers is ervan overtuigd dat het louter decoratieve elementen zijn. Met mijn video wilde ik iedereen duidelijk maken dat het meer is dan alleen maar een mooi stukje weg.”
Privé
Kjenta Vanden Bussche is 21 jaar en woont samen met haar mama en pluspapa in de Schansstraat. Ze is vrijgezel.
Loopbaan
Kjenta gaat naar school in Gent, waar ze lessen volgt aan het Sint-Rafael.
Vrije tijd
Wanneer ze niet aan het studeren is, kan Kjenta haar creatieve ‘ei’ kwijt in het tekenen, alleen of samen met haar ouders of vrienden. Haar inspiratie haalt ze op Pinterest, waar ze zich niet laten afremmen door haar visuele beperking. Via haar smartphone gaat ze op zoek naar inspirerende beelden, waar ze dan een printscreen van neemt. Eenmaal ze aan haar tekentafel zit, kan ze via diezelfde smartphone de tekeningen vergroten.
De kersverse Krak van Menen kon, door haar duidelijke boodschap, rekenen op heel wat bewondering. Vooral thuis werd erg trots gereageerd, op zowel haar actie als haar titel van Krak. “Zelf zouden we het nooit hebben aangedurfd zo openlijk een probleem aan te kaarten”, klinkt het bij mama Cindy Dequirez en pluspapa Patrick Vandecasteele. “We waren natuurlijk altijd al trots op onze dochter en haar doorzettingsvermogen, maar dit was toch van een ander kaliber. Wat ons het meest van al wist te raken, is dat ze niet eens voor zichzelf sprak. Haar oproep was er eentje die ze lanceerde voor iedereen met een visuele beperking. De titel van Krak van de gemeente? Die is volgens ons meer dan verdiend, al vloeiden er hier wel wat traantjes toen we het nieuws vernamen.”
Openbaar vervoer
Het nieuwe jaar is ondertussen al volop gelanceerd en Kjenta heeft voor 2024 een nieuwe uitdaging. “Ik ben volop aan het oefenen en aan het leren om volledig zelfstandig het openbaar vervoer te nemen. Ondertussen kan ik al twee keer per week alleen met de trein op stap, maar dat moet meer worden. Vooral op drukke momenten is het voor mij nog vaak te moeilijk, maar ik ga er volop mijn werk van maken. Via de school krijgen we ook aangepaste lessen waarin we leren hoe we ons veilig in het verkeer kunnen verplaatsen.”
“Volgens mij kan er nog veel meer ingezet worden op sensibilisering. Als blinden en slechtzienden volgen we regels die ons in staat stellen ons veilig te verplaatsen op de openbare weg. Toch blijkt dat het een onderwerp is dat in pakweg rijlessen niet of nauwelijks aan bod komt.”
Wat kan absoluut niet?“Het is bijna een automatisme geworden voor heel wat mensen: ons vastnemen. Mensen die mij willen helpen, doen dat op een manier die me keer op keer een paniekaanval bezorgt. Ze grijpen mijn arm vast of leggen hun hand op mijn schouder en proberen me dan in de juiste richting te duwen. Als je me toch op weg wilt helpen, spreek me dan eerst aan.”
Heb je nog een laatste boodschap?“Mensen met een visuele beperking zijn geen buitenaardse wezens. We zijn net zoals alle anderen, alleen scheelt er iets aan ons zicht. Behandel ons dan ook als gewone mensen, zoals de rest. Je hoeft ons heus niet voortdurend te betuttelen en je hoeft al helemaal niet onze beperking in twijfel trekken.”
Proficiat aan alle Kraks 2023
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier