KIJK – “Meer dan alleen maar bier drinken, dit is topsport”: onze man neemt deel aan het eerste West-Vlaams kampioenschap beerpong

Zaterdagavond werd in Menen voor het eerst het West-Vlaams kampioenschap beerpong georganiseerd. Niet minder dan tachtig teams namen het tegen elkaar op, in een poging een ticket voor het Belgisch kampioenschap te kunnen bemachtigen. Zelf namen we ook deel en ondervonden al snel dat het veel meer is dan alleen maar pinten drinken. “Dit is topsport meneer!”

Wie kan met hand op het hart zeggen dat hij of zij zich nog nooit heeft laten verleiden tot het spelen van beerpong? Van op de toog van je lokale café tot de jeugdverenigingen en de obligatoire camping in de zomer? Het gooien van een balletje in een beker met bier staat gelijk aan uren vertier, voor een habbekrats. België zou België niet zijn, mocht het niet in één of andere wedstrijdvorm worden gegoten. Dat hebben ze in Menen ook begrepen want de mensen van de KSA, samen met Beats ‘n Bots, stampten er het allereerste West-Vlaamse kampioenschap uit de grond. “Een stad die de stempel van de meest marginale van Vlaanderen kreeg, zal hier toch maar netjes een kampioenenduo afleveren!”

Bruno Deloof, een van de organisatoren, maakte ons met een kwinkslag duidelijk dat beerpong spelen een serieuze zaak is. “Reformation, special bal en deadcup? Het zijn termen die je hier vaak zal horen vallen. Voor de deelnemers gaat het dan ook om heel wat meer dan alleen maar bier drinken. Bij velen onder hen zit er zelfs een zekere strategie achter en ze gaan volop voor de winst. Niemand gaat hier huiswaarts met een riant prijzenpakket. Het gaat hier vooral om de eer, de winnaars zullen wereldberoemd worden in Menen en krijgen natuurlijk het ticket voor het Belgisch kampioenschap. De winnaars van de avond zullen West-Vlaanderen mogen vertegenwoordigen.”

Met echt bier

Een kleine zoektocht op het wereldwijde web leerde ons al snel dat heel wat organisatoren ondertussen overschakelen op water en het bier achterwege laten. “Nee, we gaan niet woke met het West-Vlaams kampioenschap”, lachte Bruno nog. “Hier is het nog steeds echt bier en dat gaan we niet veranderen. Trouwens, alle deelnemers zijn heus wel verstandig genoeg om niet te overdrijven. Als je ladderzat bent, zal je nog weinig punten kunnen scoren in de competitie.”

Die competitie? Dat is een serieuze zaak voor alle deelnemers. In een afgeladen sportzaal van het Park Ter Walle was de concentratie bij de tachtig teams te snijden. Sommigen kozen voor een ludieke outfit, anderen dan weer voor een rasechte teamtenue. We kwamen oog in oog te staan met onze tegenstanders: de Flippots. Of ze ons nog even snel de regels wilden uitleggen? “Balleke smijten, in de bekers mikken en als het niet lukt gaan we wel helpen.” Een korte, duidelijke uitleg die meteen ook onderstreepte dat er een studentikoze collegialiteit heerste. Iedereen wil winnen, maar het moet plezant blijven natuurlijk.

Met mijn arendsoog op de bekertjes van de tegenstanders gericht, wierp ik het eerste balletje. Tien worpen later werd duidelijk dat ik niet echt getalenteerd ben. Voor onze neus stonden nog drie van de tien originele bekers, bij de tegenstanders stonden er nog zeven. De drie bekers die ze hebben moeten wegwerken, waren de verdienste van mijn echtgenote. In minder dan 10 minuten was het voor ons al game over. “Proficiat gastjes, of moeten we zeggen proficiat madam!” Het was de reactie die ik volledig kon verwachten want de beerpongtalenten van mijn ega overklasten de mijne met factor 30.

Geen ordinair zuipfestijn

Tijdens onze aanwezigheid vielen enkele dingen me wel op. Hoewel bier centraal stond in het volledige gebeuren, speelde het absoluut niet de hoofdrol. De sfeer was uitgelaten, mensen riepen en zongen maar dat deden ze eigenlijk ook al voordat ze aan de wedstrijd begonnen. Het idee dat het hier zou gaan om een ordinair zuipfestijn, klopte dan ook voor geen meter. Daarnaast beweren sommige kwatongen ook dat het jongeren zou aanzetten tot overmatig drankgebruik. Heel wat van die jongeren werden vergezeld van hun ouders, die ook deelnamen. Op plezier hebben staat geen leeftijd.

De titel van West-Vlaams kampioen was alvast niet voor ons. Na afloop van een bloedstollende finale, die qua spanning perfect op het niveau van een Superbowl kon worden geplaatst, kroonden Bas en Niels zich tot de allerbesten. Met hun team Danny Danny Sucky zullen ze onze provincie later dit jaar vertegenwoordigen op het Belgische Kampioenschap.