Kathie trekt in het spoor van vader Hugh, een van de Canadese Red Dragoons: “Papa werd hier destijds onthaald als een held”

Guy De Backer, Joris Praet, Wilfried Vandaele, Bill Laforge, Ignace Vanden Bulcke en Pascal Zwaenepoel. © WK
Wim Kerkhof
Wim Kerkhof Medewerker KW

Bijna tachtig jaar nadat haar vader Hugh hier in de armen werd gesloten, trad Kathie Braden (68) in diens voetsporen: hij was een van de bevrijders van het het Canadese 12de regiment Manitoba Dragoons, dat onze contreien in september 44 verloste van vier donkere oorlogsjaren. “Papa was toen 21 jaar en very good-looking: de vele foto’s in de armen van knappe West-Vlaamse meisjes toverden een glimlach op mijn gezicht”, aldus Kathie. We ontmoeten de Canadese in Hotel Astoria in de Leopoldlaan in De Haan, waar het regiment van haar vader destijds was ingekwartierd.

‘Ze zijn daar!’ Die kreet was vanaf 6 september 1944 zowat overal in België te horen toen de eerste bevrijders de Frans-Belgische grens overstaken. Het zou het einde betekenen van vier donkere oorlogsjaren van Duitse bezetting. In De Haan was het nog wachten tot 9 september: daar arriveerde in de namiddag het Canadese 12e regiment Manitoba Dragoons, dat meteen ingekwartierd werd in de villawijk Concessie. Het imposante Hotel Astoria, in de Leopoldlaan, diende als uitvalsbasis.

Memorabilia

“Vereerd om hier bijna tachtig jaar na mijn vader ook te mogen zijn”, liet Kathie Braden optekenen. “Dat de Manitoba Dragoons hier destijds zo hartelijk – lees: met bloemen, chocolade en heel wat mooie vrouwen rond hun hals – onthaald werden, verwarmde niet alleen hun harten maar ook dat van mij.”

Hugh Braden overleed in 2014 maar leeft voort in de passie van zijn dochter. “Ik heb thuis heel wat memorabilia van de Manitoba Dragoons, waaronder ook pa’s oude uniform. Een tijdje terug botste ik op een filmpje met bewegende beelden van de bevrijding, en daar kwam plots ook mijn vader in beeld: 21 jaar en very good-looking”, glimlacht Kathie.

De Canadese helden zouden hier in totaal zo’n zes weken verblijven. Kathie volgde de bevrijdingsroute die ze volgden, in het spoor van haar vader. “Mijn zus en ik waren allebei heel close met papa. Voor mij is dit een manier om hem te eren en opnieuw dichter bij hem te komen, maar het is anderzijds ook van belang dat we de oorlogsherinneringen levend houden en doorgeven aan de generaties die na ons komen. Want de tijden mogen dan wel veranderd zijn, de problemen in de wereld zijn spijtig genoeg niet verdwenen.”

“De vele foto’s in de armen van knappe West-Vlaamse meisjes toverden een glimlach op mijn gezicht”

De Manitoba Dragoons werden onder meer ingezet voor de verdediging van het kanaal in Brugge en de ‘bevrijding van Walcheren’. Kathie herbeleefde die tocht en trok ook verder naar Nederland. Het Canadese regiment verbleef tot eind semtepber ’44 in De Haan. “De gemeente De Haan is het Canadese regiment heel dankbaar voor hun rol in de bevrijding. Getuige daarvan zijn trouwens nog verschillende plaatsnamen in Wenduine die naar hen vernoemd zijn: de Manitobastraat, de Manitobawijk en de Manitobahelling, die op 9 september 1945 werd ingehuldigd in aanwezigheid van een delegatie van het 12de regiment Manitoba Dragoons”, aldus burgemeester Wilfried Vandaele.

Speciaal voor de gelegenheid werd ook een Willys MB jeep opgesteld voor het hotel. Deze jeep, die eigendom is van de Haanse verzamelaar Pascal Zwaenepoel, werd gebruikt tijdens de bevrijding van De Haan op 9 september 1944.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier