Mama Kathleen moest dit jaar zware chemo ondergaan tegen de meest agressieve vorm van borstkanker. Dat had ook gevolgen voor de kleine Jules, die dit jaar heel wat school- en speeltijd met zijn vriendjes opofferde om zijn mama te beschermen. Zijn inspanningen worden nu beloond, want Kathleen geneest goed.
“Hopelijk herstel ik nu verder en blijft een tweede coronapiek uit”, eindigde Kathleen Comyn (52) haar verhaal eind mei. De tweede piek kwam er uiteindelijk toch, maar Kathleen herstelt wel goed van borstkanker. “Het gaat om de meest agressieve vorm, die gelukkig in een vroeg stadium is vastgesteld tijdens een jaarlijkse controle op 22 februari.”
Coronaproof les
“De eerste operatie volgde al in maart”, gaat Kathleen verder. “Ik had opnieuw geluk, want amper een week later werden zulke operaties uitgesteld door corona. Dat was ook bij mijn tweede operatie het geval in september. Ik kon dus het normale behandelingstraject volgen en ondervond geen nadeel van corona op medisch vlak. Mentaal was de combinatie van kanker en corona wel moeilijk. Voor mij én voor Jules, die in 2020 lange periodes zijn school en vriendjes moest missen om mij van coronabesmetting te behoeden.”
Kathleen woont met haar tienjarige zoon in het centrum van het Heuvellandse dorpje Dranouter. De basisschool deed dit jaar heel wat inspanningen om de klas voor Jules coronaproof te maken: bij mooi weer zaten de leerlingen op voldoende afstand van elkaar in de weide waar in de zomervakantie een tent van Festival Dranouter staat . Ook creatieve spelletjes bleken mogelijk, zoals schaduwtikkertje waarbij je iemands schaduw in plaats van lichaam aantikt.
Immuunsysteem nog niet op peil
“Toch bleven we extra voorzichtig: Jules moest uit voorzorg enkele keren thuisblijven wanneer familieleden van andere leerlingen getest werden”, aldus Kathleen. “Die testen bleken uiteindelijk negatief. In het najaar kwam corona toch even gevaarlijk dicht, toen de vader van Jules – die ergens anders woont – positief testte . Jules verbleef er toen, waardoor we elkaar een maand moesten missen.”
Corona of niet, door de chemotherapie was Kathleen dit jaar sowieso verplicht om in haar kot te blijven. “2020 was een rollercoaster, ik werd geleefd. De chemo is eind augustus gestopt, maar heeft mijn lichaam enorm sterk aangetast. Ik ben heel moe en moet soms de juiste woorden zoeken. Mijn immuunsysteem is nog niet op peil, dus ik moet blijven opletten.”
Positief blijven
“Ik knuffel zelfs niet met mijn vriend. Alleen mama en ik mogen elkaar knuffelen ”, zegt Jules. “Op school let ik er goed op om ver genoeg van de anderen te zitten. En ik ontsmet mijn handen regelmatig. De klasruimte wordt regelmatig verlucht door het raam op een kier te zetten, maar ik heb liever les in de weide. Jammer dat het nu te koud en te nat is. Ik ben wel heel blij dat mama goed geneest.”
Bij vriendjes of op het speelplein spelen is nog niet voor meteen. “Zijn zussen en ik spelen vaak spelletjes met hem. We proberen elkaar gezellig bezig te houden en maken er samen het beste van”, vertelt Kathleen. “Positiviteit heeft sterk bijgedragen in mijn genezingsproces en we blijven positief in het leven staan, wat er ook gebeurt. Jules beseft maar al te goed waarom hij al die opofferingen doet. Mijn prognose ziet er goed uit, want het gezwel is volledig weg door de chemo en operaties. Ik ben nu aan het revalideren. Zodra ik me beter voel, wil ik opnieuw aan de slag als onthaalmoeder.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
