Op zondag 15 september viert pastoor Jozef Bekaert uit de Schoolstraat zijn 85ste verjaardag, maar ook zijn 60 jaar priesterschap. Om 10 uur is er een eucharistieviering in de Sint-Amandskerk, waar alle parochianen welkom zijn. De misviering wordt opgeluisterd door het koor ‘Gaudeamus Igitur’ uit Roeselare.
Jozef zag het levenslicht op 23 september 1939 in Sint-Baafs-Vijve. Drie jaar later ging hij naar de plaatselijke dorpsschool. In 1946 deed hij zijn eerste communie. Thuis hoorde hij het geluid van vijf kerktorens weerklinken. Dat zorgde bij hem voor een zondagsgevoel. “We hoorden de klokken van Wielsbeke, Oostrozebeke, Wakken, Markegem en Sint-Baafs-Vijve.”
Tijdens de lagere school stuurden zijn ouders hem om Frans te leren naar Wakken. In 1952 deed hij zijn plechtige communie. Daarna trok hij naar het Sint-Amandscollege in Kortrijk. Hij was er intern, deed er eerst nog het zevende jaar en dan zes jaar middelbaar. Jozef vertoefde in deze school als enige boerenzoon tussen meestal kinderen van vlashandelaars. “Ik maakte daar vriendschappen die ik tot op heden nog heb”, zegt hij.
Les van Danneels
In 1958 – het jaar van de Expo – ging Jozef naar het seminarie om priester te worden. “Ik maak altijd de link tussen de expo en het begin van mijn priesterstudies. Ik was immers betoverd door het paviljoen van Vaticaanstad, de hallen van Philips die Le Corbusier had gebouwd en ook het Amerikaans Theater.”
In het Groot Seminarie in Brugge kreeg hij les van de latere kardinaal Godfried Danneels, die de eerste was die literatuur gebruikte in zijn lessen. Voor Jozef waren die Brugse jaren heel gelukkige jaren. Op 15 juli 1964 werd Jozef – samen met nog twee andere priesters – tot priester gewijd in de kerk van Wielsbeke. Daarna studeerde hij twee jaar catechetische wetenschappen aan de KUL in Leuven.
In 1966 kreeg pastoor Bekaert de opdracht om Nederlands, maar vooral godsdienst te geven in het Sint-Jozefscollege in Torhout. Hij gaf ook één jaar les aan de Novicen in Groenhove. Hij werd ook hulpsurveillant bij Wilfried Lebbe, die later pastoor werd in Ingelmunster. In september 1973 werd hij naar het Koninklijk Atheneum in Bensberg nabij Keulen gestuurd om er als leerkracht godsdienst te werken voor de Belgische Strijdkrachten in Duitsland.
“We moeten blijven met open vizier naar elkaar luisteren”
In 1990 werd Jozef Bekaert aangesteld tot parochiepriester van de Heilig-Hartparochie in Oostende. Dat was een grote verandering in zijn leven. “Ik werkte vooral met oudere mensen. Onze parochie werd letterlijk gedragen door de mensen. Het was zo’n mooie periode”, bekent hij.
Trip naar Bensberg
In 2014 ging pastoor Bekaert met pensioen en verliet hij de kust. Hij vestigde zich in de Schoolstraat in Ingelmunster. Waarom deze gemeente? “Omdat ik hier sterke familiebanden heb. Mijn ouders brachten hier hun pensioenjaren door en ik kwam hier vaak op vakantie. Ik ging ook met priester Dewulf op reis doorheen Europa. Ik help nu tijdens de eucharistievieringen in de Sint-Amandskerk en ik leid ook de lokale werking van Ademtocht. Dit is een activiteit voor senioren. Vroeger heb ik ook in Oostende en momenteel in Izegem Ademtocht geleid. We moeten blijven met open vizier naar elkaar luisteren.”
Pastoor Bekaert heeft geen mailadres. Hij gebruikt ook geen computer en smartphone. Het milieu ligt hem na aan het hart. “We moeten de bijen beter beschermen en in Afrika vechten tegen verwoestijning. We moeten een goed evenwicht vinden tussen economie en ecologie. De huidige oorlogen bezorgen mij ook grote zorgen. We zijn naïef geweest toen we na de Koude Oorlog dachten dat we in Europa geen oorlog meer zouden hebben”, besluit Jozef.
Ter ere van zijn jubileumjaar is pastoor Bekaert met zijn negen neefjes, nichtjes en hun partners nog een keer naar Bensberg nabij Keulen gereisd. Ze bezochten er voor hem alle belangrijke plaatsen: zijn vroegere woonplaats, de kerk… Het bezoek werd eveneens gekoppeld met een stadsbezoek aan Keulen met onder andere het programma de Dom en zijn favoriete musea, namelijk Museum Ludwig, het museum met de grootste collectie werken van Picasso buiten Frankrijk.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
