Joodse leerlingen die Tweede Wereldoorlog niet overleefden worden herdacht met een struikelsteen

Voor de ingang van Athena Oostende campus Centrum in de Spilliaertstraat liggen voortaan 7 struikelstenen. De stenen herinneren aan zeven Joodse jongeren die de Tweede Wereldoorlog niet overleefden. Zes van hen liepen hier school, één jongen mocht zich na de bezetting niet meer inschrijven. Het project is de start van een project rond herinneringseducatie aan de hand van de concrete verhalen van de Joodse kinderen en leerkrachten en leerlingen die actief waren in het verzet.

Struikelstenen is een project van de Duitse kunstenaar Gunter Demnig. Het is een monument voor de slachtoffers van het nationaalsocialisme tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze worden gelegd voor de plaats waar de slachtoffers het laatst verbleven of school liepen. Kunstenaar Gunter Demnig kwam zaterdag naar Oostende voor de aanleg van de stenen. Het zijn de eerste struikelstenen in Oostende. Ze zijn een blijvende herinnering aan leerlingen Joachim Speier-Hollstein, Regina Szpiro, Henriette Szpiro, Albert Schindler, Hermann Schindler en Simone Schendorf. Voor de deur is er ook een steen voor Isidoor Spiro. Isidoor was de beste leerling van de Albertschool, maar de toenmalige directeur Aimé Delporte, kon hem niet meer inschrijven. “Hiermee geven we het recht op onderwijs symbolisch terug aan de jongen die in 1943 in Auschwitz overleed”, vertelt initiatiefneemster Kathelijn Vervarcke.

Enkele leerlingen van Athena belichten wie de jongeren waren, maar vertelden ook over leerkrachten die hun nek uitstaken om jongeren te beschermen. Ze trokken een parallel naar de huidige problemen in de wereld. Zo lopen er ook leerlingen school die zelf op vlucht geslagen zijn voor de problemen in hun thuisland. “Wiskundeleraar Honoré Houvenaghel was één van die helden die in het verzet ging. Hij verzette zich tegen het nazi-regime omdat hij geloofde dat er een dag zou komen waarop zijn leerlingen zonder angst naar school zouden kunnen komen. Samen met zijn vriend Emile Fryns zou Honoré fier zijn dat wij, twee meisjes uit Kaboel, hier op deze school een plaats gekregen hebben”, vertelden Marie en Maria Popal.