Veel te doen voor de jeugd in Wevelgem, maar niet voor alle jongeren. Maar welke jongeren zijn dat? En hoe bereik je ze? En hoe betrek je ze in de maatschappij? Vragen waarop het gemeentebestuur eind dit jaar antwoord hoopt te vinden. Het doet daarvoor beroep op Jonathan Eggermont (33). “Mijn job? Vooral luisteren.”
“En zeggen dat ik eigenlijk solliciteerde voor een job als medewerker in de bibliotheek van Wevelgem”, lacht Jonathan Eggermont. Na zeven jaar de straten van Menen te hebben afgedweild als jeugdopbouwwerker én een jaar als beleidsmedewerker bij Uit de Marge, wou de Gullegemnaar andere oorden opzoeken.
Met zijn profiel en ervaring zag het gemeentebestuur echter een andere bestemming voor Jonathan. “Eerst en vooral de jongeren in kaart brengen en op basis van mijn bevindingen tegen eind dit jaar beleidsaanbevelingen formuleren”, vat hij kort samen.
Luisteren
Al enkele weken schuimt Jonathan straten en pleintjes af. “Observeren, contact leggen, babbelen. Maar mijn job, dat is vooral luisteren naar de jongeren. Het gaat om jongens en meisjes die geen aansluiting vinden in de reguliere jeugdbewegingen en sportclubs. Ze voelen er zich niet thuis, of er is de verplichting wekelijks te gaan of de financiële drempel, noem maar op.”
Kwetsbare jongeren, zouden we schrijven. “Maar dat woord hoor ik niet graag. Je duwt jongeren in een hokje en kleeft er een stempel op. Het zijn gewoon jongeren die zich begeven in de publieke ruimte en die ook op zoek zijn naar een bepaalde structuur. Zij hebben ook goesting om iets te doen, maar er is geen aanbod op hun maat.”
Net als dat in Menen ook het geval was. “In Menen was dat een evidentie, hier zitten die jongeren meer onder de radar. Ik ben toch wel geschrokken dat ook hier zoveel problematieken aanwezig zijn.”
Jonathan vertrekt vanuit het positieve en start zijn verhaal nog voor er eventuele problemen zich voordoen. “Dat is iets anders dan wanneer de politie, het CLB of OCMW aan de beurt zijn. We moeten tieners een plek geven waar ze kunnen praten. Vaak worden ze ook scheef bekeken als ze samenkomen.”
Vertrouwenspersoon
Intussen organiseerde hij ook al een voetbaltornooitje om de jongeren te leren kennen en is er op woensdag JC ChillSpot aan het jeugdhuis. “Het is een middel om te horen wat er leeft en waar de jongeren wakker van liggen. In reguliere verenigingen worden waarden en normen meegegeven, in de publieke ruimte geldt de wet van de luidste roeper en diens normenkader is niet altijd het juiste.”
De Gullegemnaar treedt daarin op als vertrouwenspersoon. Dreadlocks, petje nonchalant achterstevoren op het hoofd, losse trainingsbroek – hij is ook niet de alledaagse ambtenaar. “Het zorgt er wel voor dat ik wat anders overkom, maar ze testen me ook hoor.” (JDr)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
