Joke van de Velde: "Ik weet echt niet meer wie Miss België tegenwoordig is"

Paul Cobbaert journalist

journalist 2 augustus 2019, 05:15 Bijgewerkt op: 26 november 2020, 14:44

Joke van de Velde wil haar leven een nieuwe wending geven. Ze zoekt meer stabiliteit. Professioneel, maar vooral privé. Ze gaat binnenkort een opleiding volgen tot personal trainer. Ze heeft ook een nieuw lief, maar schreeuwt dat liever niet van de daken. Wij hebben op de Mercator een pittig gesprek met de Miss België van het jaar 2000. “Playboy? Ik heb neen gezegd tegen die 30.000 euro.”

Een hagelwitte jurk. Ontblote rug. Zwoele rode lippen. Haar blonde haren wapperen los in de zachte wind. Model en presentatrice Joke van de Velde weet hoe de Mercator in te palmen. Een wit wijntje daarbij? Waarom niet? Wij zijn ten slotte niet de voorzitter van het Vlaams parlement. De fotograaf lacht zijn tanden bloot. “Het gebeurt zelden dat iemand zo goed weet wat te doen voor de lens”, zegt hij. Mijn ravissante gaste is dan ook niet de eerste de beste. Ze werd Miss België in het jaar 2000. Weg droom om kleuterleidster te worden, hallo showbizzwereld. Al moet ze lachen als ik vraag naar de glitter en glamour. “De voordeur is vaak glamour, maar zodra die open gaat, is er niets meer te zien.”

Van de Velde wijst me op een paneel op het dek. “Dat daar, dat zijn die grote beelden van het Paaseiland. Ik heb daar op school eens een spreekbeurt over gegeven. Heeft de Mercator die nog vervoerd? Dat wist ik niet. Dat boeit mij. Ik ben héél leergierig. Vreemd eigenlijk dat ik nooit eerder op dit schip was. Een gat in mijn cultuur.”

We praten over Knokke, al acht jaar haar thuis. Ze is kustambassadeur voor Westtoer en sinds dit jaar ook Zwinambassadeur. “Dat maakt me fier. Ik ben gek op onze kust en op het Zwin. Ik ben geboren en getogen in Melle. Maar als wij naar de zee gingen, dan was dat naar Knokke. Ik kende Knokke dus al vooraleer ik daar ging wonen. Dat was ook de reden dat ik daar mijn plekje zocht.”

Hoe was jouw jeugd?

“Heel mooi. Ik kan niet anders dan dankbaar zijn. Ik heb geweldige ouders. Heel normale mensen. Papa werkte voor Electrabel, mama was bejaardenhelpster. Ik was een gelukkig kind.”

Wat is de belangrijkste les die je van hen meekreeg?

“Voeten op de grond, niet zweven. Je hebt twee handen gekregen om te werken. Dat zijn veel lessen, hè. (lacht) Ze hechtten ook veel belang aan de studies. Ik was als tiener goed in keurturnen. Ik deed dat vier, vijf keer per week. Dat bleek moeilijk te combineren met school. Ik wou alles perfect doen, maar dat lukte niet. Mijn ouders zagen dat. Ze hebben mij tot niets verplicht, maar ze lieten zachtjes voelen dat ik beter een keuze zou maken. Ik heb het turnen dan laten vallen. Maar ik zou geen grote sportvrouw geworden zijn. Ik was goed, maar geen top.”

Bikini ja, naakt neen! Ik heb ooit neen gezegd tegen Playboy en zou dat vandaag opnieuw doen

Wat was jouw kinderdroom?

“Ik wou ook met mensen werken, zoals mama. Vroedvrouw, dacht ik eerst. Later werd dat vertaler-tolk. Ik hou van talen. Maar uiteindelijk ben ik voor kleuterleidster gegaan. Dat zou ik ook geworden zijn, als er het Miss België-verhaal niet was.”

Waarom wou jij Miss België worden?

“Dat was in die tijd héél groot. Wij zaten elk jaar met het hele gezin aan de buis gekluisterd. Dat was een grote eer. Daarom dus. Niet te vergelijken met vandaag. Ik weet zelfs niet meer wie Miss België is. Alles is veranderd, toen de liveuitzending verhuisde van VTM naar VIJF. Dat is daar uitlachtelevisie geworden, vind ik.”

Was dat leuk, dat jaar in de spotlights?

“In het begin was dat lastig. Je moet weten dat ik vroeger heel onzeker was. Als ik op school een spreekbeurt moest geven, dan bleef ik ziek thuis. Mijn eerste opdracht na die verkiezingen was een presentatie voor Peugeot. Ziek thuis blijven, was geen optie meer. Dat ene jaar als miss was een ongelooflijke leerschool. Ik ben daar volwassen geworden.”

Wat zou Joke missen van Knokke?
Mijn thuis
“Mijn appartement: dat is echt mijn stek geworden. Als ik die deur open doe, dan overvalt mij een zalig gevoel van rust. Alleen de mensen die ik wil toelaten in mijn leven komen daar binnen. Dat is dus heel belangrijk voor mij. De zoektocht naar een mooi appartement was nochtans niet eenvoudig. Ik heb twee jaar gezocht. Ik wou een ruime plek, met veel lichtinval. Dat heb ik gevonden. Het gebouw is trouwens van 1978. Dat is één jaar ouder dan ik. Heel jong dus.” (lacht).”
Het Zwin
“Het Zwin is mijn favoriete plek geworden. Ik ga graag lopen. Even alleen zijn, weg van de drukte. Ik heb dat nodig. Mijn eerste grote afspraak was de marathon van Londen in 2016. Om dat goed voor te bereiden, trok ik naar het Zwin. Ik had daar mijn vaste route. Héérlijk. Die natuur, die vogels, die rust. Ik ben een natuurmens. Ik heb die marathon ook uitgelopen, wat een overwinning was. Daarom voel ik nu ook een emotionele band met het Zwin. Dat kwam net op een moeilijk moment in mijn leven. Ik wou me bewijzen tegenover mezelf, en dat is gelukt. Vandaag ben ik fier dat ik Zwinambassadeur mag zijn.”
Mijn vriendenkring
“Ik mag mijn twee handen kussen dat ik zoveel goede vrienden heb. Ik heb in Knokke een brede vriendenkring uitgebouwd van mensen die steeds klaar staan met raad en daad. Ik gebruik dat ook. Ik kreeg bijvoorbeeld onlangs een aanbieding voor een televisieprogramma. Ik twijfelde. Ik zag het idee niet echt zitten. Ik heb dan hun advies gevraagd. Ik vind dat belangrijk. Ik toets graag grote beslissingen af.”
Beachbars
“Knokke heeft een heerlijk strandleven, met veel toffe beachbars. Die zou ik zeker missen. Ik hou daarvan. Buiten zitten, met de voeten in het zand. De zon zien ondergaan. Prachtig. Ik reis bijvoorbeeld héél graag, maar als de zon schijnt, dan hoef ik niet per se naar het buitenland. Vorige zomer ben ik zelfs thuisgebleven. Wat ik deze zomer ga doen, weet ik nog niet. Ik ben iemand die graag last-minute beslist.”

Wie is Joke Van de Velde?
Privé
Geboren op 28 december 1979 in Gent. Opgegroeid in Melle. Ze heeft één oudere zus en één oudere broer. Behaalde haar secundair diploma moderne talen-wetenschappen. Woont sinds 2011 in Knokke.
Loopbaan
Miss België 2000. Deed verschillende shoots voor bladen zoals P-Magazine, Che en Menzo. Vandaag moderator, presentatrice, model en productpromotor. Ze is ook kustambassadeur voor Westtoer en sinds dit jaar Zwinambassadeur.

Ook daarna bleef je in de spotlights staan. Heb je graag dat leven geleid?

“O, jawel. Ik heb altijd mogen doen wat ik graag doe. Natuurlijk passeert ook mijn leven met hoogtes en laagtes. Dat is zo voor iedereen, zeker? En Vlaanderen is Hollywood niet. Ik kan een relatief normaal leven leiden. Ik moet er vooral op letten niet té open te zijn. Dat heeft me al zuur opgebroken in het verleden.”

Geef eens een voorbeeld.

“Jaren geleden passeer ik een dagbladhandel en zie ik in grote letters op de cover staan dat Joke van de Velde het vreselijke K-woord heeft. Daar was niets van aan. Ik was weer veel te open geweest. Ik had aan een journalist gezegd dat er slechte cellen gevonden waren in mijn baarmoederhals. Die moesten weggehaald worden. Maar dat was geen kanker. Ik probeer sindsdien iets voorzichtiger te zijn. Maar ik heb ook geen zin om te veranderen van karakter. (even stil) Dat is trouwens vooral zwaar voor mijn familie. Ik wéét dat ik in de boekskes kom als ik een relatie heb, of als ik weer single ben. Ik kan daar al mee leven.”

Zéker?

“Soms toch. (aarzelend) Ik krijg al eens de bijnaam Tefalpan. Omdat alles van mij zou afglijden, net zoals alles van een Tefalpan glijdt. Dat is niet zo. Het is niet omdat ik elke dag ga lopen dat ik ook elke dag gráág loop. Het is niet omdat ik op sociale media een foto post met een glimlach dat ik ook gelukkig ben. Maar ik kan toch moeilijk die momenten van verdriet op Instagram gaan posten? Wie wil dat nu zien?”

Jij hebt eens neen gezegd tegen Playboy. Waarom?

“Dat was nu eens een moment dat ik in huilen ben uitgebarsten. Ik heb inderdaad die aanbieding gekregen. Lang geleden. Ik was amper in de twintig. Ik ben gaan luisteren in Amsterdam. Ze wilden mij 30.000 euro geven. Ik heb neen gezegd. Toen ik buiten kwam, ben ik beginnen huilen. Ik kon dat even niet aan. Ik voelde mij daar zo slecht bij. Dat idee alleen al. Ik heb daar nog steeds geen spijt van. Ik heb altijd een duidelijke lijn getrokken. Bikini ja, naakt neen. Ik zou vandaag opnieuw neen zeggen.”

Wat doe jij vandaag allemaal?

“Dat is een moeilijke vraag. (lacht) Ik doe niet één iets. Mijn voornaamste werk is presenteren en modereren. Vaak voor bedrijven. Ongelooflijk eigenlijk, als ik bedenk hoe onzeker ik was als tiener. Dit is dankzij Miss België. Ik doe ook nog steeds modellenwerk en ik ben productpromotor. Ik vind dat een beter woord dan influencer.” (lacht)

Mijn kinderwens is groot. Een kind zou mijn leven compleet maken, denk ik

Je wordt ook personal trainer, toch?

“Ik ga een opleiding volgen vanaf september. Ik wil mensen begeleiden om beter te bewegen en te sporten, maar ik wil ook voedingsschema’s kunnen opstellen. Als ik iets doe, dan wil ik dat goed doen. Daarom dus eerst die opleiding. Sport is echt mijn grote passie geworden. Ik wil dat ook delen met anderen. Het is zelfs meer dan een passie. Het is mijn uitlaatklep, mijn momentje me-time. Ik heb dat nodig, een uurtje lopen in de natuur, liefst alleen. Ik vind daar mijn kleine geluk in.”

Hoe is het in de liefde?

“Wat zou ik daarover zeggen? (lacht) Neen, het gaat goed. Ik heb een vriend, maar het is allemaal nog pril. We zien wel hoe het loopt. Ik heb geen zin om het te ontkennen, maar ook niet om het al van de daken te schreeuwen.”

“Als ik op mijn 40ste geen partner heb, stap ik naar de spermabank.” Weet je van wie dit citaat is?

“Van mij. (lacht) Dat is weer die openheid, hè. Ik flap er alles uit. Ik ga dat vandaag een beetje afzwakken. Dat hoeft niet per se op mijn veertigste te zijn. Maar mijn kinderwens is nog steeds heel groot. Ik wil absoluut moeder worden. Een kind zou mijn leven compleet maken, denk ik. Ik droom soms van huisje, tuintje, kindje. Dat zou stabiliteit geven. Wie weet, als het blijft klikken met mijn vriend … Ik zie in hem wel de vader van mijn kind. (denkt na) Dat mis ik soms, stabiliteit in mijn leven. Ik heb mijn focus altijd op mijn werk gelegd. Te veel wellicht. Ik heb daar geen spijt van. Maar ik wil wel veranderen. Ik wil meer stabiliteit op professioneel vlak, een vast inkomen bijvoorbeeld, zodat ik op privévlak meer rust kan vinden. Dat is ook een reden waarom ik personal trainer wil worden.”

Worstel je vaak met jezelf?

“Jawel. Ik ben een perfectionist. Dat is niet altijd makkelijk. Als ik iets mag veranderen aan mezelf, dan zou dat dat zijn. Weet je wat helpt? Naar een therapeut gaan. Ik doe dat nu al anderhalf jaar. Dan vertel ik over de goede en de slechte dingen in mijn leven. Dat doet me echt deugd. Ik zou dat iedereen aanraden.”

Jij wordt veertig eind dit jaar. Doet dat iets met je?

“Neen, dat niet. Ik heb twee persoonlijkheden, denk ik soms. De serieuze Joke en de kindse Joke. Zolang die tweede af en toe naar buiten mag komen, hoef ik me geen zorgen te maken over mijn leeftijd.” (knipoogt)