Joke Denys is sinds 1 februari de nieuwe directeur van de vrije basisschool Sint-Rita op wijk Zandberg. Zij volgt Bruno Colpaert op, en werd exact 7 dagen na haar aanstelling al geconfronteerd met de harde coronarealiteit. Maar niet alles is kommer en kwel, integendeel. “Ik ben nog maar pas directeur in deze school en ik voel nu al heel erg het engagement dat leeft binnen dit schoolteam.”
Joke Denys (51) was pas 7 dagen directeur toen ze geconfronteerd werd met de coronacrisis. “We bleven lang gespaard van besmettingen en hoopten eraan te ontsnappen, maar we kregen dan toch het slechte nieuws dat een klas in quarantaine moest wegens twee besmettingen. We waren voorbereid en alle derdekleuters gingen in quarantaine. De betrokken ouders werden onmiddellijk opgebeld door het centrum voor leerlingenbegeleiding. Een klasje in quarantaine moeten sturen uit noodzaak: leuk is anders”, aldus Joke Denys, die een opleiding onderwijzeres genoot en bachelor na bachelor zorgverbredend en remediërend leren is.
Joke is 30 jaar getrouwd en heeft een zoon van 26 en een van 24 jaar. In het onderwijs staan, kreeg ze mee van thuis uit. “Mama was kleuterleidster en papa leerkracht elektriciteit. Mijn studiekeuze was dus snel gemaakt. Omdat er na mijn afstuderen weinig werk was in het onderwijs belandde ik zoals veel leeftijdsgenoten na twee jaar in de banksector op zoek naar vast werk. Het onderwijs lonkte echter.” Joke was 29 toen ze voor het eerst haar eigen klasje kreeg: het 5de leerjaar in de Mariaschool en een jaar later het 3de leerjaar. “In de jaren die volgden, beleefde ik een fantastische tijd. Niets mooier dan lesgeven en op zoek gaan naar wat werkt voor je klas en voor je leerlingen.”
carrièreswitch
Na een job als zorgcoördinator en een als beleidsmedewerker in De Vleugel op de Arendswijk groeide het verlangen om de stap naar volwaardig directeur van een school te zetten. “Op mijn leeftijd was het nu of nooit voor een carrièreswitch. Niets mooier om met een team ‘samen school’ te maken, zoals ik al mocht ervaren. Het idee dat we een verschil kunnen maken in het opgroeien van een toekomstige generatie: het is een verhaal dat nooit af is. Onze job is verre van saai, maar heel erg boeiend.”
“Ons onderwijs maakte een mooie evolutie door met differentiatie in de dagelijkse klaspraktijk. Alleen wordt soms vergeten dat er daaraan grenzen zijn. Leerkrachten doen hun best, maar staan vaak alleen voor die groep kinderen met allemaal hun eigen noden. Dat wordt al eens over het hoofd gezien. Ik voel na een week al heel erg het engagement dat leeft binnen dit schoolteam. Kleine dingen tonen dat de leerkrachten begaan zijn met hun leerlingen. Ook het ondersteunend team van opvang, refter en toezicht doet veel.”
“Mijn droom? Een school met ruime lokalen, veel licht en groen, kleine groepen: grenzend aan een kinderboerderij, in de achtertuin de zee en aan de andere kant een bos,…”, mijmert Joke Denys tot besluit.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
