Het zal wennen worden in Ardooie wanneer Johan Vandeputte (64) en Marie-Rose Bossuyt (65) straks hun zaak in de Stationsstraat stopzetten. Vier decennia waren ze voor vele dorpsgenoten het vertrouwde gezicht van ijzerwarenwinkel Boudewijn.
Marie-Rose vond er haar weg in de winkel waar er een veelheid aan attributen te vinden was. Bij Marie-Rose vond je al die jaren wat je zocht om thuis een klus te klaren. Ze hielp je steeds aan een passende oplossing om een probleem op te lossen.
Johan was dan weer de man die op de baan ging. De boerenzoon was een prima techneut. Hij specialiseerde zich in het beroep van erkend slotenmaker. In een handomdraai weet hij hoe een deurslot moet geopend worden. Een taak die hij vaak, zelfs de klok rond, uitoefende op vraag van gerechtsdeurwaarders of de gerechtelijke diensten. Een job die niet alleen een stevige kennis van techniek vergt ,maar ook deskundigheid en discretie. “Bij het krieken van de dag kregen wij vaak een gerechtelijke opdracht. Maar dat kon even goed ’s avonds laat zijn. Dat is nu eenmaal eigen aan de stiel”, zegt hij plichtsbewust.
Johan was de dienst 100 voor heel wat klusjes die technische kennis vergden. Vergeten wij ook niet dat hij zijn kennis ten dienste stelde van de bevolking als brandweercommandant. Marie-Rose was dan weer de dienst 100 in de winkel.
Boudewientjes
De zaak werd hier gesticht door de vader van Georges Vanaudenaerde. Van moeren, vijzen, nagels en allerlei klein materiaal tot grasmaaiers. In de ijzerwarenwinkel kon je er allemaal voor terecht. Een sleutel laten bijmaken? Het kon er snel en correct. Georges en zijn vrouw Anna bleven kinderloos. Hij had een neef, Boudewijn, bekend van de wasspeldenfabriek. Beiden werden gelinkt aan de ijzerwarenwinkel die in de volksmond Boudewientjes werd genoemd… En nog steeds spreekt de Ardooienaar van Boudewientjes.
Toen Georges pensioengerechtigd was, besloot hij de zaak over te laten aan de jonge twintigers Johan en Marie-Rose. De naam Boudewijn bleef en werd een begrip.
Sloten en sleutels
Een ijzerhandel was echter een sector in evolutie. Grote handelszaken, zoals een Supra Bazar en later online winkels eisten een deel van de markt op en dat liet zich voelen in de winkel aan de Stationsstraat. “We maakten de evolutie mee en besloten ons te specialiseren in een goede service en de aanmaak van sloten en sleutels.”
Valt er een deel van de markt weg, dan zorgden Johan en Marie-Rose eveneens voor vervangende activiteiten zoals een ophaalpunt van postpakketten.
Naast zijn drukke beroepsactiviteiten was Johan – en is hij het nog altijd – actief bij de vrijwillige brandweer. Vooral de jaren als commandant waren intens en Marie-Rose was vaak de back-up aan de telefoon om de hulpzoekenden te woord te staan. Bart en Tom, de zonen van Johan en Marie-Rose, zijn overigens ook bij de brandweer, net als schoondochter Ellen. Anderen helpen zit de familie in de genen.
Nu de winkel eind dit jaar sluit, dreigt het zwarte gat dan niet? Johan lacht. “Geen zwart gat. We hebben ook geen zittend gat. We blijven nog wel even bezig met wat we graag doen. De winkel gaat dicht. Voorlopig blijven we hier wonen. We nemen in alle rust de tijd om alles te bekijken”, besluit bezige bij Johan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
