Sytse Lammens is de Kinderkrak van De Panne: “Het is geweldig, soms spring ik zes meter hoog”

Sytse met mama Elly en papa Brent. (foto MVO)
Myriam Van den Putte
Myriam Van den Putte Journaliste Het Wekelijks Nieuws

Sytse Lammens (13) mag nu helemaal een gat in de lucht springen op haar dubbele minitrampoline, want ze is heel erg blij met haar titel ‘Kinderkrak van De Panne’. Naast haar sportieve talenten heeft Sytse ook muzikale vingers, en zo werd de dwarsfluit haar nieuwe passie.

Zoals heel veel kinderen in De Panne startte Sytse bij de ‘Pluisjes’ van de turnclub Zeestern Immaculata. “Daar ben ik begonnen bij de allerkleinsten toen ik een jaar of vier was, in niveau 1 en maakte ik kennis met acrogym. Dat hield ik vol tot niveau 5. Dan ben ik mijn trainster gevolgd naar Willen is Kunnen Oostende. Daar deed ik eerst ook acrogym, maar tijdens opwarmingsoefeningen op de grote trampoline merkte ik dat ik dat echt leuk vond. Het niveau van de trampolinegymnasten lag echter erg hoog. Uiteindelijk ben ik overgestapt naar turnclub Sirene in Middelkerke, waar ook de discipline dubbele minitrampoline in het uitgebreide aanbod zit. Dat bleek helemaal mijn ding, en dat doe ik intussen het derde jaar.”

Veel trainen

“Ik vind het geweldig: het is een sensationeel gevoel dat je evenwicht, ritme, tempo en ruimtebeleving kunt combineren met sprongen hoog in de lucht, met salto’s en schroeven, soms tot 6 meter hoog, tot schrik van mijn ouders! Het verschil in de discipline dubbele minitrampoline en grote trampoline zit hem hierin: op de grote trampoline spring je individueel of synchroon reeksen na elkaar en bij de minitrampoline moet je een aanloop nemen om op de trampoline te springen en dan je oefening uitvoeren. Ik train drie keer per week en om de twee weken zelfs vier keer per week. We worden goed begeleid door vaste trainsters op de drie niveaus, A, B en C.” Mama Elly Annys onderbreekt haar dochter: “We zijn echt apetrots op Sytse! Ze is pas drie jaar bezig en vorig jaar heeft ze zowat alles gewonnen: de drie provinciale voorrondes, ze won zilver op het West-Vlaamse kampioenschap en ze kreeg ook het Sportjuweel 2023 in onze gemeente voor ‘beloftevolle jongere sporter’. Omdat ze vorig jaar zo goed heeft gepresteerd, zit ze nu al in niveau B en in een hogere leeftijdscategorie. Nochtans zei ik vroeger altijd tegen Sytse: ‘géén turnen en géén roze’…”

Discipline

“Maar ze doet het prima, en ze heeft ook discipline. Ze zorgt ervoor dat ze voor haar examens kan studeren én tijd kan maken voor haar trainingen. Daarom was de schoolkeuze voor Innova in De Panne een goede beslissing, want die innovatieve aanpak komt enorm van pas! Er komt trouwens heel wat bij kijken om alles goed te organiseren, want de wedstrijden zijn bijna altijd in het binnenland.”

Dwarsfluit

Papa Brent Lammens vult aan: “De sportieve genen heeft Sytse van Elly geërfd, want zij speelde vroeger badminton. Het creatieve en het muzikale heeft ze waarschijnlijk van mij. Ik volgde dictie, ben presentator en speelde blokfluit. Toen Sytse zo’n vier jaar geleden bleef aandringen om piano te spelen, hebben we haar als sinterklaasgeschenk een keyboard gegeven. We wilden toch eerst even de kat uit de boom kijken of ze het zou volhouden. We geven haar altijd de kans als ze wil starten met een opleiding of in een vereniging, maar de afspraak is dan wel dat ze het een schooljaar volhoudt. Drie jaar geleden heeft ze zich ingeschreven in StAPwest en moest ze kiezen tussen viool, dwarsfluit en piano.”

Na de test was dwarsfluit-juf Ilse Vromans vol lof: “Je hebt de perfecte houding”. Sytse is nog altijd blij met haar keuze voor dwarsfluit. “Juf Ilse is echt tof! Ik heb nu al twee keer meegedaan met ‘Cutie Flootie’. Bij het eerste optreden liep ik weg van het podium, nu sta ik helemaal vooraan! Onlangs op het Toonmoment in het nieuwe theater van StAPwest in het Suikerpark had ik helemaal geen podiumvrees meer. Ik wil deze dwarsfluitopleiding graag verder blijven volgen, ook na de vier basisjaren! Wat ik ook fijn vind: zowel in de muziekacademie als bij de turnclub heb ik nieuwe vrienden gemaakt, en we steunen elkaar bij alles!” Docente Ilse Vromans besluit: “Sinds ik haar wat beter ken, weet ik: als Sytse iets doet, wil ze het goed doen. Geen half werk!”

In de beste traditie van de vriendenboeken vroegen we onze Kinderkrak enkele vraagjes in te vullen:

Later word ik …

kinderarts. Ik wil graag zieke kinderen genezen.

Je mag me altijd wakker maken voor …

een etentje bij McDonald’s. En je mag me ook altijd wakker maken als mijn vrienden er zijn!

Ik hou niet van …

ruzie. Ik heb een sterk rechtvaardigheidsgevoel en kom op voor wie gepest wordt.

Dit doe ik het liefst in mijn vrije tijd:

Ik heb de reiskriebels geërfd van mijn ouders.

Dit is mijn grootste wens:

Ik hoop dat ik nog lang kan blijven doen wat ik doe en kinderarts kan worden.