Als je dezer dagen in het Izegemse straatbeeld Sinterklaas tegen het lijf loopt, is er veel kans dat Johan Verhaeghe (68) schuilgaat onder het kostuum. Momenteel werkt hij nog een aantal ‘optredens’ af maar dan hangt hij definitief het sinterklaaskostuum aan de haak. “50 is een mooi getal om af te ronden”, verklaart hij.
Als kind al was Johan Verhaeghe gefascineerd door Sinterklaas. “In die tijd zorgde de KAJ voor een rondgang met een sinterklaas. ‘De sint van de Gilde’, zoals hij in de volksmond werd genoemd”, vertelt Johan Verhaeghe. “In de jaren zeventig dreigde de traditie verloren te gaan, maar dat was zonder Johan gerekend. Toen hij voorzitter van de KAJ werd, heeft hij dit gebruik onmiddellijk terug opgepikt.”
Kostuums en attributen
Het was, als 18-jarige toen, de aanzet van een lange staat van dienst als sint. “Van 1973 tot 1975 was ik sint onder de vleugels van de KAJ, daarna ben ik individueel verdergegaan. Samen met een collega kocht ik een kostuum en ging aanvankelijk in de kennissenkring als sint aan huis: op de Bosmolens, de Abele, … Het werd een danig succes en het territorium breidde uit tot bijna heel Izegem, op Sint-Rafaël na waar al een andere sint actief was.” Johan toont ‘zijn’ gebied op de kaart. “In de gloriejaren deelden we 5.700 enveloppen uit waarop de mensen konden reageren. Het leidde tot 330 huisbezoeken. De hele maand november waren we twee avonden lang met twee sinten op pad hiervoor. Alles wat we er aan overhielden, werd terug geïnvesteerd in kostuums en attributen.”
MPI
Intussen werd deze actie fors ingekrompen, maar Johan bleef wel actief als sint. “Wat niet gewijzigd is, is het bezoek aan het MPI in Klerken. Ook daar kom ik al 50 jaar als sint over de vloer. Ik kreeg er trouwens een oorkonde voor. Eén van de mooiste geschenken die ik doorheen de jaren kreeg en echt wel koester.”
Momenten om te onthouden zijn het Huis van de Sint en de blijde intredes, organisaties van de Izegemse jeugddienst. “De verhalen daarrond waren prachtig. Het publiek smulde. Zo kwamen we ooit eens per boot aan. Maar een piratensint was ons voor en nam het publiek in de maling. Hij gooide spruitjes in plaats van snoep naar de kinderen. Uiteindelijk arriveerden ook de echte sint en pieten en werden de piraten in de boeien geslagen en afgevoerd door de politie. Er kwam zoveel volk dat we cadeautjes voor de kindjes tekort kwamen. Gelukkig konden we het op de piraten steken die ze gestolen hadden…”
Het liefst van al doet Johan de huisbezoeken. “Daar koester ik de mooiste herinneringen aan. Zo heb je de meest spontane reacties van de kinderen. Een tijdje geleden verzeilde de sinterklaastraditie wel in een dipje. De sint dook werkelijk overal op, wie ging shoppen kwam de goedheilig man wel drie keer tegen in één namiddag. Maar ook bij de ouders zat er sleet op het gebruik. De sint werd ingeschakeld omdat ze zelf geen blijf wisten met de kinderen. Of het geheim van wie sinterklaas is werd verklapt op jonge leeftijd omdat ze er vanaf zouden zijn. Nu is dit weer ten goede veranderd en zijn de mensen echt wel voorbereid als we langsgaan. Gelukkig maar! Laat een kind toch een kind zijn en zo lang mogelijk genieten. Sinterklaas is een mooi feest en eens ze het weten is het wachten tot hun communie vooraleer ze weer een feest beleven.”
Nooit ontmaskerd
Ook zijn dochter liet Johan zolang mogelijk genieten, en hetzelfde geldt nu voor zijn kleindochter. “Nooit hebben ze mij als sint ontmaskerd. Mijn dochter geloofde het pas toen ze me mijn sinterklaasoutfit zag aantrekken. Ook anders herkende niemand me. Ik kreeg wel eens een opmerking dat ze mijn schoenen hadden herkend, maar dat klopt niet: de schoenen die ik draag als sint draag ik enkel voor dat doel.” Een straffe prestatie als je weet dat Johan na een carrière in de borstelsector jarenlang wijkagent was en dus heel veel mensen ontmoette…
“Ik hechtte ook veel belang aan mijn outfits. Tot het horloge toe en de ring toe. Het zijn details, maar we items waar de kinderen op letten. Ooit werd ik bijna ontmaskerd toen een kind het rekkertje van mijn baard opmerkte. Sindsdien ben ik dubbel voorzichtig. In elke spiegel die ik passeer check ik of alles nog correct is. En dat is wel nodig. Het zou niet de eerste keer zijn dat sinterklaas pal naast de opgestookte houtkachel mag plaatsnemen, met alle ongemakken van dien…”
13 kostuums
Ook bij de pieten die hem vergezellen moet alles kloppen. “Ik ben conservatief op dat vlak en als ik de regie in handen heb, is het met een zwartgeschminkte piet dat ik op pad ga. De roetpieten zijn wel een zegen voor de mensen die ze spelen: het is een veel minder zwaar karwei om achteraf alle schmink terug te verwijderen”, lacht Johan.
Momenteel heeft hij 13 sintkostuums en een 50-tal pietenoutfits hangen. Doordat hij er mee stopt zijn die nu allemaal te koop. “50 is een mooi getal om af te ronden. Niet dat ik het moe ben, maar ik vertoef tegenwoordig een flink deel van het jaar in het buitenland en ben eigenlijk louter nog in de sinterklaasperiode wat langer in Izegem. Eén kostuum ga ik bewaren. Ik zal het meenemen naar Tenerife”, knipoogt Johan. (MI)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
