Vrouwenrechtenactiviste Jennie Vanlerberghe, oprichtster van vzw Moeders voor Vrede, is zwaar onder de indruk van de huidige noodsituatie in Afghanistan. “De schrik bij de vrouwen is groot.”
Voor corona trok Jennie (75) namens vzw Moeders voor Vrede zo’n twee tot drie keer per jaar naar Afghanistan, waar allerlei projecten mee oprichtte en ondersteunde voor het land dat zwaar te lijden had onder de oorlog. Na de terugtrekking van de Verenigde Staten en de bijzonder snelle overname van de Taliban wordt het ergste gevreesd. Jennie ziet het met lede ogen aan nu de situatie helemaal uit de hand loopt, ook op de luchthaven waarbij mensen zo snel mogelijk het land uit willen.
“Alles is momenteel één groot vraagteken”, zucht Jennie. “Het personeel, zoveel mensen die we kennen, zijn nu thuis opgesloten en hebben schrik voor wat er komt. We horen dat de Taliban van deur tot deur gaat om de huizen te inspecteren en te zien wie er werkt met buitenlandse organisaties. Voor een aantal vrouwen, die mee op de barricade stonden, betekent dat nu dat ze vrezen voor hun leven. Ik hoor ook van velen dat het er naar uitziet dat ze zich opnieuw in burka’s zouden moeten hullen, terwijl je in de hoofdstad er nog amper zag de laatste jaren. Ook in onze gezondheidscentra moeten vrouwelijke gynaecologen en verpleegsters bang afwachten en is het hopen dat de Taliban nog de nodige verzorging toelaat. Al hou ik mijn hart vast.”
Jennie, die tot voor kort nog een paar keer per week contact had met de first lady van het land, begrijpt niet waarom de president gevlucht is. “Ze verzekerde me dat het wel zou meevallen, dat de situatie onder controle zou geraken. Maar dat het zo snel misloopt én ze gevlucht zijn… nee, dat kan ik echt niet begrijpen. We hadden ook geen problemen met de Taliban, we moesten niet bang zijn. Al maakten we ons wel zorgen dat ze telefoons hadden en zo sneller konden communiceren. Eigenlijk is de situatie al misgelopen bij Trump, die de Taliban heeft uitgenodigd in het Witte Huis. Hij heeft hen benaderd als politieke partij, maar het zijn terroristen.”
Onvoorspelbaar
Het staat buiten kijf dat de vrouwen in het land de grootste slachtoffers zijn. “We hebben zo ons best gedaan om zoveel vrouwen een opleiding te geven, te leren lezen en schrijven. Dat kunnen ze hen niet meer afpakken en velen zeggen ook dat ze zich niet zullen laten kennen, maar het is heel onvoorspelbaar hoe de Taliban zal reageren. In Ieper organiseerden we tweejaarlijks internationale congressen waar zoveel positieve geluiden te horen waren. En dan dit… Ik begrijp het echt niet. Het is bang afwachten hoe de komende dagen en weken zullen verlopen. Ik heb begrepen dat het momenteel rustig is in de straten van Kaboel, maar hoe lang duurt dat nog? Nogmaals: het is echt één groot vraagteken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
