Velen herinneren zich nog de campagneslogan ‘De trein is altijd een beetje reizen’ van de NMBS in de jaren negentig. Voor Jean-Pierre Degrieck (67) uit Beerst is die leuze ook vandaag nog toepasselijk. “Er gaat geen week voorbij of ik stap de trein op voor een dagtrip.”
Het liefst ‘treint’ Jean-Pierre richting de Ardennen, Luxemburg of Duitsland, om dan vanop de trein te kunnen genieten van al het moois dat hij onderweg passeert. “Treinen hebben mij altijd al gefascineerd”, begint Jean-Pierre zijn verhaal. “Als kind kon ik blijven staren naar een voorbijrijdende trein en toen ik 18 was, wilde ik treinbestuurder worden. Toen bleek dat ik volgens een boek dat ze mij voorlegden blauwblind was, werd ik ongeschikt verklaard om mijn droomberoep uit te oefenen. Ik begrijp het nog altijd niet, want ik zie blauw evengoed als de andere kleuren”, aldus Jean-Pierre.
Ochtendgloren
Hij koos een andere uitdaging en was 23 jaar ambtenaar in Brugge. Het liefst had hij de trein genomen vanuit Diksmuide naar Brugge, maar zijn uren kwamen niet overeen met het reisschema van de trein en daardoor reed hij met de wagen naar zijn werk. “Als het even tussendoor kon, nam ik de trein, maar mijn drukke beroepsleven liet dit niet vaak toe. Nu ik met pensioen ben is de passie opnieuw opgelaaid en er gaat geen week voorbij of ik stap de trein op. Ik vertrek ’s morgens vroeg om 5.13 uur in Diksmuide, om zo de grote drukte te vermijden. Pas na de avondspits keer ik huiswaarts, om diezelfde reden. Als het dan toch te druk is, rijd ik in eerste klasse”, vertelt hij.
Het gebeurt wel eens dat Jean-Pierre afstapt voor een wandeling of een kleine hap, maar dat is nooit de bedoeling van zijn trip. “Vanop de trein besef je pas welke mooie landschappen ons land te bieden heeft. Wie met de auto rijdt, ziet dat niet, want je moet het verkeer in de gaten houden en de trein rijdt ook vaak langs gebieden waar je met de auto niet kan komen. Ik kan echt genieten van de prachtige natuur in de Ardennen, maar ik heb ook oog voor de mensen die op- en afstappen. Ik observeer graag mensen. Het gebeurt wel eens dat ik zaken in de gaten heb die niet echt koosjer zijn tegenover de treinbegeleider. Wanbetalers of verbaal agressievelingen, ik heb het allemaal al meegemaakt.”
Marie- Kristien Muys kan er net als haar echtgenoot van genieten om het land te dorkruisen met de trein. Heel binnenkort trekt het koppel richting Schaarbeek om er in het museum van de NMBS, de mythische wagens van de Oriënt-Express te bewonderen. Tot en met 17 april organiseert Train World er een uitzonderlijke tentoonstelling gewijd aan het epos van de Oriënt-Express. En hoe dacht je dat ze daar naartoe trekken? Met de trein natuurlijk.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
