Een bezige bij, een volkse jongen en een graag geziene Kortemarkenaar, zo zal iedereen die Jan Kimpe een beetje kent, de kersverse Krak van Kortemark omschrijven.
Jan Kimpe
Privé
Jan Kimpe werd geboren op 1 augustus 1978 en is dus 45 jaar jong. Hij groeide op in de Lichterveldestraat en woont met zijn echtgenote Ann Desnyder, zoon Jens en dochter Femke in de Spondestraat in Handzame.
Loopbaan
Jan begon in augustus 2000 met een baan als IT’er bij Roularta. Daar is hij al ruim 23 jaar lang een aanspreekpunt voor iedereen die een probleempje heeft met laptop of internet.
Vrije tijd
Alle vrije tijd van Jan gaat naar zijn secretariaatswerk van zowel Kortemark Komt Op Tegen Kanker als van voetbalclub Scoutaboe. Hij durft zelf ook nog wel eens een balletje trappen tijdens een minivoetbalwedstrijd. Verder houdt van een lekker etentje.
“Vorige week op de nieuwjaarsreceptie van de verenigingen stonden Nick Beernaert, die ook genomineerd werd, en ik er nog over te praten”, steekt Jan van wal, stipt present in Oud Cortemarck, het lokaal van zijn voetbalploeg Scoutaboe. “Iedereen die genomineerd was, verdient het om een Krak te zijn, maar er kan er natuurlijk maar één winnen. Dat ik dat ben, vind ik fijn, maar eigenlijk is deze titel opgedragen aan iedereen bij Kortemark Komt Op Tegen Kanker. In het bijzonder denk ik dan aan Stefaan Saelens, die samen met mij het vele secretariaatswerk doet. We namen die job over van Paul Roussel die dat jaren aan een stuk deed. Geweldig veel respect heb ik voor hetgeen hij gedaan heeft.”
Toogmarathon
“Het is telkens een huzarenstukje om alles rond te krijgen. Stefaan en ik werken allebei nog, dus besloten we om die taak samen op te nemen. Bij Kortemark Komt Op Tegen Kanker werken wij in periodes van twee jaar. Het hoogtepunt vormt natuurlijk de Toogmarathon, maar daarnaast is er ook nog het kipfestijn, dit jaar op 9 maart, alsook nog een aantal activiteiten die georganiseerd worden om geld in het laatje te brengen.”
“Vooral het laatste halfjaar voor de Toogmarathon, meestal eind juni, is het vaak overleggen geblazen. Die Toogmarathon duurt dan wel 24 uur, wij als organisatoren zijn dan makkelijk een 40-tal uur wakker. Vroeger zat ik ook als deelnemer in de kooi, maar dat was niet meer haalbaar, gezien er 1.001 zaken moeten gebeuren tijdens die 24 uur.”
Examen na de 24 uur
“Er waren de laatste jaren ook een aantal bestuursleden gestopt en ze hebben bij zo’n evenement natuurlijk altijd een aantal manusjes-van-alles nodig achter de schermen. Daarom gaf ik de fakkel door aan mijn zoon Jens, die dat goed gedaan heeft. En wat hij ook goed gedaan heeft, was zijn examen de maandag erop.” (lacht)
Het secretariaatswerk van Scoutaboe neemt Jan er ook nog steeds graag bij. “Ik richtte die voetbalploeg op samen met Dries Raçon en Constant Decleir. Toen kwamen we nog bijeen in het ter ziele gegane Handelshuis in de Handzamestraat. Nu is ons lokaal Oud Cortemarck, dus we brengen hier wel vaker met de spelers enkele momenten door. Ik heb het geluk dat ik zowel thuis als in ons supporterslokaal iemand heb die naar de naam Ann luistert.” (lacht)
Minivoetbal
Actief voetballen doet Jan niet meer, dat laat hij over aan de jonge garde. “Ze kunnen wel op me rekenen voor wat betreft de administratieve kant van de match. Wat ik wel nog doe, is minivoetbal spelen bij STB Oud Cortemarck-Raçon. Daar voel ik me nog jong genoeg voor. Geef mij maar mijn voetbal en mijn verenigingsleven. Meer is er niet nodig om een contente mens te zijn. En natuurlijk ook niet te vergeten mijn vrouwtje Ann en mijn kinderen Jens en Femke”, besluit de Krak van Kortemark wijselijk.
“Ik ben onmiddellijk gewonnen voor het idee om met het gezin op reis te trekken naar de andere kant van de wereld, meer bepaald naar Australië of Nieuw-Zeeland. Die uithoek van de wereld spreekt mij al van kleins af aan. Misschien heeft het te maken met de Aboriginals en hun cultuur.”
Kan de culinaire wereld je bekoren?“Ik ben zo iemand die gelukkig is met de gewone kost, als het maar lekker is. Een sterrenrestaurant ben ik nog nooit binnen geweest. Als ik ergens binnenstap en het is een eerlijke en betaalbare keuken, dan zien ze mij zeker terug. Met mijn echtgenote Ann heb ik zelf een sterrenkok in huis.”
Ben je tevreden met de gemeente waar je woont?“Dat is een lastige vraag! Het is hier goed wonen, maar het is alleen jammer dat er de laatste jaren zoveel horeca stopte. Pas op, begrijp me niet verkeerd. We kregen gelukkig ook enkele nieuwe zaken bij in de plaats, zowel hier als in de deelgemeenten. Het blijft van het grootste belang dat iedereen in eigen gemeente ook eens een hapje gaat eten of drinken bij de eigen horecazaken.”
Proficiat aan alle Kraks 2023
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier