Ivonne Stragier is de Krak van Wevelgem: “Noot gedacht dat ik 34 jaar lang de voetbalkantine zou openhouden”

Vonneke is graag gezien bij haar familie en vroegere klanten. © SL
Stefaan Lernout

Ivonne Stragier – iedereen kent haar als Vonneke – was 34 jaar lang de mascotte van SV Wevelgem City. Ze was het vertrouwde gezicht in de kantine en nog zoveel meer. Voor spelers en supporters is en blijft ze de Krak van SV Wevelgem.

Ivonne Stragier (85) stond meer dan een half leven lang achter de toog. Na een korte loopbaan bij tapijtenfabrikant De Jaeghere, hield ze gedurende tien jaar De Wijngaard open, het café naast de Wijnbergkerk. Ze kreeg de smaak te pakken en werd de bazin van café ’t Zonneke in de Roeselarestraat. Van ’t Zonneke trok ze naar ’t Brouwerijtje in de Moorselestraat. “Ik stond graag achter de toog”, bekent Vonneke. “Je was er altijd onder de mensen, je luisterde naar hun geluk en hun miserie maar nooit had ik last met mijn klanten.”

Afscheid

“Zowat 34 jaar geleden besloot ik te stoppen en deed de deur van het café achter mij dicht. Maar thuis zitten voor mijn tv was niks voor mij, ik keek er niet naar uit om helemaal niets meer te doen. Gerard Vandorpe, die toen bestuurslid was bij SV Wevelgem, overhaalde me om de kantine van de voetbalclub open te houden. Ik had nooit gedacht dat ik dat 34 jaar lang zou doen.”

Vonneke voelt zich nog prima, hoewel ze toegeeft dat de jaren beginnen te wegen. “Het was tijd om te stoppen”, bekent ze. “Weet je, ik had eerder al eens afscheid genomen van de kantine en de vele klanten. Toen ik 80 jaar was. Ze organiseerden een fantastisch afscheidsfeest voor mij, met wel 400 aanwezigen. Iedereen kwam afscheid van me nemen. Toen het feest was afgelopen, heb ik me bedacht: wat moest ik de hele dag thuis doen? De maandag na het feest ben ik dan maar weer naar de voetbalclub gereden en heb voortgewerkt.”

Dit jaar, na afloop van het seizoen, zette ze er opnieuw een punt achter. Opnieuw werd een afscheidsfeest georganiseerd en dit keer besloot Vonneke om definitief te stoppen. Op 29 april 2023 gaf ze als afscheid nog de aftrap van de voetbalwedstrijd van achterkleinzoon Tuur. Het voetbal zal ze niet onmiddellijk missen, soms kijkt ze nog naar een match op tv. Ze heeft een boontje voor RSC Anderlecht – ook zij spelen in paars-wit -, maar op een enkele uitzondering na zag je haar niet meer aan de zijlijn of in de kantine.

Graag gezien

Bij die laatste aftrap viel het op hoe enthousiast ze werd begroet. ‘Hoe is het?’ ‘Je ziet er goed uit’, klonk het voortdurend. Vonneke liet zich de aandacht welgevallen. En allemaal kregen ze een dankbare glimlach terug. “Ik ben van iedereen graag gezien”, zegt Vonneke vaak. Dat komt niet vanzelf natuurlijk. In het verleden was ze dagelijks te vinden op de club. En niet alleen achter de toog. Ze deed er de was en de plas, en voor elke training en match van de eerste ploeg zorgde ze dat de uitrusting klaarlag. Legendarisch zijn ook de spaghettiavonden ‘bij Vonneke’ waar ze voor een afgeladen kantine haar spaghettisaus serveerde om de clubkas te spijzen.

Nu het hoofdstuk voetbal is afgesloten, zit Vonneke alsnog veel thuis. Maar nietsdoen staat nog steeds niet in haar woordenboek, verzekert ze. “Nu is er eindelijk tijd om te breien, ik heb net mijn vierde trui af!”

Bio Ivonne Stragier

Privé: Ivonne Stragier (85) werd geboren in Wevelgem als jongste van elf kinderen. Ze was getrouwd met Frans Vanneste die negen jaar geleden overleed. Frans was jarenlang gemeenteraadslid en de bezieler van Wijnberg koerse. Ze hebben één zoon, Franky. Er zijn voorts twee kleinzonen: Danny en Kenny en zes achterkleinkinderen: Jole, Janne, Nine, Tuur, Paulien en Felix.

Loopbaan: Ivonne werkte eerst bij tapijtenfabrikant De Jaeghere. Daarna vond je haar achter de toog in achtereenvolgens De Wijngaard, ‘t Zonneke, ‘t Brouwerijtje en de kantine van SV Wevelgem City.

Vrije tijd: Ivonne is graag onder de mensen, haar beroep was meteen haar hobby. Ze breit ook vaak.

Drie vragen

Je bent de Krak van 2023, Vonneke!

“Ik had het niet verwacht, maar ik ken natuurlijk veel volk van de vele jaren dat ik café hield. En in de kantine van de voetbalclub was ik ook goed bekend. Ik hoor dat ze ook in Gullegem en Moorsele op mij konden stemmen. In Gullegem kennen ze me nog van de periode dat Wevelgem en Gullegem gefusioneerd waren. Een paar weken geleden werd ik opgenomen in het ziekenhuis, de verpleegster die me naar spoed bracht herkende mij. In de operatiezaal riep er iemand, ‘maar ‘t is Vonneke!’ Zelfs de chauffeur van de 100 die me naar het ziekenhuis bracht kende mij!”


Wat zijn je mooiste herinneringen aan SV Wevelgem?

“Er zijn zoveel mooie herinneringen. De vreugde van de overwinning of de ontgoocheling van de nederlaag werd besproken aan de toog. Ik heb altijd het gevoel gehad dat de mensen mij graag zagen. Ik zag mijn klanten ook graag! De Bees nemen toch wel een speciale plaats in mijn hart in. Het elftal waar mijn kleinzoon Kenny in speelde kwam steevast een koffie drinken voor de match.”


Kom je nog vaak kijken naar SV Wevelgem City?

“Haast niet meer sinds ik niet meer in de kantine sta.”