Internet vaagt ‘kotjes’ weg

Ze bestaan nog, de ‘kotjes’, maar worden steeds schaarser. Niet dat prostitutie afneemt, alleen wordt ze almaar minder zichtbaar in het straatbeeld. Prostituees prijzen zich aan op het internet en werken van thuis uit, een onopvallend rijhuis of appartement, zonder rode lichtjes. Uit het zicht, van alles en iedereen.

Het is u misschien ook al opgevallen: de bordelen langs de kant van de weg zijn aan het verdwijnen. De rode of blauwe neonlampen doven in de straten. Waar de ramen vroeger altijd gelapt waren, kleeft er nu een laag kranten op. Troosteloos. Alleen al in Wevelgem daalde het aantal bars van 22 naar 10. Op de drukke verbindingsweg tussen Maldegem en Brugge is er nog maar één zaak zichtbaar, de andere werden privévilla’s, een zelfs een medisch centrum. De raamprostitutie in het Hazegras in Oostende – de enige plek in West-Vlaanderen waar dit soort vorm van prostitutie bestaat – ging fors achteruit. Ook bekende namen zoals De Princesse, waar FC De Kampioenen de binnenscènes van The Pussycat opnam, sloten de deuren. Maar de prostitutie is daarmee niet verdwenen, integendeel. Het werkterrein verlegde zich, naar thuis, naar hotels. Uit het zicht.

De hoofdreden: het internet. Voor klanten is het niet meer nodig om langs te gaan bij de ‘madam’ op je de boek te laten zetten. Van thuis uit kunnen ze zich rustig laten verleiden door de troeven van de sekswerkers, eventueel na het raadplegen van de gespecialiseerde recensiewebsites. In een privéwoning lopen klanten minder het risico om gezien te worden, niet onbelangrijk nu iedereen een smartphone met camera op zak heeft. En de steeds strengere alcoholcontroles zorgen ervoor dat mannen vaker de ‘coupekes’ links laten liggen.

Liever naar parenclub

Bovendien kreeg de sector zware klappen door de bankencrisis in 2008. Prostituees zijn net zoals champagne en kreeften een luxeproduct, waarop bespaard wordt als elke euro tweemaal moet worden omgedraaid. Prostituees merken dat er minder zwart geld in omloop is en dat hun klanten minder snel 50 euro van de rekening kunnen doen verdwijnen zonder dat de partner het merkt. “Klanten trekken ook sneller naar parenclubs en gangbangs”, klinkt het. “Voor 50 of 60 euro kan je met drie grieten naar bed, met hapjes en drankjes erbij.”

“De onderlinge band tussen de meisjes valt weg. Gevolg: dalende prijzen en meer onveilige seks”

De kotjes worden de laatste jaren door veel gemeentebesturen ‘opgekuist’, om onveiligheid en overlast tegen te gaan. Vaak op vraag van buren en bouwpromotoren. “Na lang gedoogd te zijn geweest, is het van de ene op de andere dag plots een probleem”, vertelt iemand uit de sector. “Veelal wordt het protest georkestreerd. De buren hebben hun woning in een weinig aantrekkelijke buurt voor een lage prijs kunnen kopen en hopen winst te kunnen maken als de buurt opgewaardeerd wordt. Denk maar aan het Hazegras in Oostende.”

Het internet ‘plakt’

Waar het voor de klanten en de buurt een positieve evolutie lijkt, is het dat voor de prostituees zelf niet. Doordat de meisjes niet meer samenzitten, valt hun onderlinge band weg. Het is al een kwetsbare groep en individueel staan ze minder sterk tegenover klanten die het minder goed met hen menen. Door de grotere concurrentie werken ze ook vaker ‘onder de prijs’ of gaan ze sneller in op vragen om onveilig te vrijen. Wat de kans op seksueel overdraagbare infecties doet toenemen… Bovendien moeten sekswerkers hun waar ook verkopen en gaan ze steeds verder in het meedelen van gegevens en herkenbare foto’s van zichzelf. En het internet plakt. Alles wat er ooit op verscheen, blijft staan. Dat kan een zware hypotheek leggen op hun toekomst, wanneer ze overwegen om uit de sector te stappen.

Mobiele sector

Het werk voor de overheid en het gerecht, voor wie het al niet eenvoudig is om deze sector in de gaten te houden, wordt nog moeilijker. Prostitutie bevindt zich in een wettelijke schemerzone. Sekswerk op zich is niet strafbaar, wel het aanzetten tot en het reclame maken voor. Prostitutie is ook geen erkend beroep. De sector, die al in een taboesfeer hangt, is dan ook nog eens heel gesloten. Het is bovendien een heel mobiele sector. Er is een constante in- en uitstroom, mensen wisselen geregeld van naam. Sommigen oefenen de job zeven dagen op zeven uit, andere maar één maand en keren dan terug naar hun thuisland. Sommigen doen het fulltime, anderen ‘s avonds na hun werk. Het gerecht probeert dit in de gaten te houden door regelmatige bezoeken. Maar doordat prostituees steeds meer ‘ondergronds’ gaan, verliezen ze het zicht en de controle.