Jens Lecomte houdt het liever bescheiden. Geen tafelspringer, maar een stipte en betrouwbare werker. “Ik stoor me aan mensen die voortdurend het hoge woord voeren en geen oor en oog hebben voor de anderen. Dat laatste moeten we net wél hebben. Iedereen telt mee.”
“Geef mij maar mensen die rustig vertellen wat hen bezighoudt en op hun beurt geïnteresseerd luisteren naar wat hun gesprekspartners te zeggen hebben”, klinkt het. “In dat opzicht bevalt het huidige politieke klimaat me absoluut niet. Ik vind het vreselijk dat de politici er maar niet in slagen om een federale regering te vormen. Blijkbaar wil geen enkele partij nog toegevingen doen uit vrees om stemmen te verliezen. Terwijl iedereen weet dat je geen regering kunt samenstellen zonder water bij de wijn te doen.”
Kleinzoon niet gezien
“De coronacrisis heeft een grote impact op de samenleving. In de eerste maanden had ik het vooral moeilijk met de beperkte contactmogelijkheden. Hilde en ik hebben toen veel gewandeld en gefietst in en om Torhout. Het was mooi weer, wat een meevaller was. Wel lastig dat de horecazaken gesloten waren. Je kon niet stoppen voor een koffie, een streekbiertje of een ijsje. Gelukkig was er de zelfbedieningsautomaat met het heerlijke ijs van boerderij ‘t Moereveld. We hebben toen twee maanden onze kleinzoon niet gezien, wat zwaar was, zeker omdat hij zo snel veranderde.”
“Gelukkig zijn de maatregelen intussen versoepeld. We kunnen weer in onze bubbel op restaurant en op reis. Voor mijn verjaardag in augustus gaan we gewoonlijk samen met de kinderen uit eten. Nu was dat jammer genoeg niet mogelijk. Maar ik heb er begrip voor dat het respecteren van de bubbels van belang is om het virus te kunnen verslaan.”
Herboren na het lopen
“In mijn jeugd heb ik nooit aan sport gedaan. Op een jaar paardrijden na, maar dat werd geen succes. Op mijn 40ste heb ik bij Houtland Atletiekclub de Start to Run-cursus gevolgd. Na een geslaagde test op 5 kilometer heb ik samen met enkele medelopers de afstand uitgebreid naar 10 kilometer. Ik begon ook deel te nemen aan stratenlopen in Torhout en omgeving. Hoogtepunt was een halve marathon in Marrakech. Die reis, inclusief deelname aan de halve marathon, had onze zoon Bert met een prijskamp gewonnen. Momenteel loop ik wekelijks tweemaal 12 kilometer, meestal langs de oude spoorwegbedding De Groene 62. Na een frisse douche voel je je als herboren en kan je er weer tegenaan. Daarnaast gaan mijn vrouw en ik op maandagavond een uurtje sporten in Roeselare bij Beweeg en Herleef. Halfuur spinning en halfuur fitheidsoefeningen.”
Druk met vier kinderen
“Beweging vind ik heel belangrijk in functie van een goede gezondheid. Maar daarnaast is evenwichtige voeding minstens even noodzakelijk. We trachten gezond te eten door geregeld vlees te vervangen door vis en altijd bruin brood te nemen. Maar een lekker sausje bij mijn aardappelen kan ik niet missen. Daarnaast aperitieven we af en toe alcoholvrij. Een alcoholvrije wijn kan me echter niet bekoren. Dat is net druivensap. Er zijn wél veel lekkere alcoholvrije alternatieven voor de klassieke cava en cocktails.”
“Tijd voor een aperitiefje was er destijds helaas niet altijd. Met vier kinderen kon het vroeger heel druk zijn. Maar aangezien ze kort op elkaar volgden, hebben ze veel aan elkaar gehad. Vooral in duo’s: de oudste twee en de jongste twee. Voor onszelf bleef er weinig ruimte over: werken, boodschappen doen, eten klaarmaken, wassen en strijken. Vooral in het vervoer van en naar allerhande activiteiten kroop er veel tijd. Zeker toen de kinderen er nog niet zelf met de fiets heen konden. Er waren watergewenning, zwemles, kleuterturnen, voetbal, badminton, tafeltennis, muziekschool, drumles en noem maar op.”
Inzet in De Gezinsbond
“Ik ben al meer dan 20 jaar actief in de Gezinsbond. Eerst als gewoon bestuurslid, nu al geruime tijd als secretaris van de Torhoutse afdeling. Ook in het gewest Houtland, met tien afdelingen uit de omliggende gemeenten, vervul ik het secretariaatswerk. Vanuit die functie moet ik enkele keer per jaar naar Brussel voor vergaderingen. In de lokale afdeling help ik bij activiteiten en heb ik jarenlang een cursus koken voor mannen georganiseerd. Dat waren leuke avonden met een vaste groep gelegenheidskoks. Per jaar kwamen we samen onder de leiding van een deskundige lesgever en maakten een heel menu klaar, dat we daarna kritisch proefden met een glaasje wijn. De vijfde avond kwamen onze partners van onze kookkunsten genieten.”
“Het is in alle verenigingen moeilijk om nieuwe bestuursleden aan te trekken, maar gelukkig konden we ons lokale bestuur de laatste jaren uitbreiden met enkele jonge, heel enthousiaste mensen. De toekomst is daardoor verzekerd.”
Liefde voor het koken
“Toen ik nog bij mijn ouders thuis woonde, heb ik nooit gekookt. Behalve pudding en een omeletje (lacht). Toen ik pas getrouwd was, werkte ik een jaar in het toerismebureau van Bredene. Een collega heeft me daar de liefde voor het koken bijgebracht. Hij had een toprecept voor coq au vin.”
“Thuis ben ik almaar meer gaan koken. Dat kwam goed uit, want mijn vrouw doet dat niet graag. Ik heb nu een bibliotheek kookboeken. Daarnaast zoek ik in tijdschriften en op het internet naar nieuwe recepten. Toen de kinderen nog thuis woonden, mochten ze om beurten op zaterdag een gerecht kiezen dat ik dan klaarmaakte. Ik merkte dat ze zelf ook eens in een kookboek begonnen te kijken om een nieuw recept te vinden. Als de kinderen bij ons komen eten, hou ik rekening met hun voorkeuren en maak ik soms twee verschillende gerechten. Altijd succesvol is een ovenschotel met vis, prei, puree en sojaroomsaus. Of gehaktbroodje met rijst en zelfgemaakte tomatensaus.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier