Joost Vanhaerents is totaal geen stilzitter. “Ik hou een pleidooi voor gedrevenheid”, zegt hij. “Passie is de drijfveer in alles wat ik onderneem. Wat ik doe, probeer ik altijd goed te doen, anders begin ik er niet aan. Zonder begeestering bereik je je doel niet.”
“Volledig nietsdoen, kan ik niet. Stilzitten staat niet in mijn woordenboek. Ik ben steeds op zoek naar het volgende dat ik kan aanvatten. Als ik tien minuten over heb, vraag ik me direct af hoe ik die tijd nuttig zou kunnen besteden. Dat is de aard van het beestje. Zomaar in de zetel zitten en indommelen, heb ik nog nooit gedaan. Enkel op reis kan ik op het gemak een boek zitten lezen.”
“Ik werk met to-dolijstjes en mail mezelf geregeld zaken die ik niet mag vergeten. Mijn dagen zijn volledig gevuld, maar dat voel ik niet aan als een sleur, want er zit veel afwisseling in. Plus: ik streef naar een goede balans tussen werk en ontspanning. Weet je, ik kan enorm genieten van een perfect afgereden gazon. Op die manier is grasmaaien voor mij geen klus, maar pure ontspanning.”
Geluk is ultieme doel
“Ik bekijk het leven zoveel mogelijk door een roze bril. Alles gaat zo ongelofelijk snel voorbij. Laat ons dus vooral op zoek gaan naar het geluk en dat delen met ons gezin en onze vrienden. In de lijn van mijn sterrenbeeld kreeft voel ik me een echte familieman. Negativiteit, stress en angst kosten veel energie en zijn levensverkortend. Uiteraard loopt ons bestaan niet altijd van een leien dakje, maar de manier waarop we daarmee omgaan, is bepalend voor ons levensgeluk. En dat geluk is toch ons ultieme doel? Ik heb op dat vlak veel geleerd van mijn vrouw Siska, die uit één blok positiviteit gesneden is.”
Inzet voor de anderen geeft je voldoening
“Iedereen heeft zijn mindere momenten, maar ik ben geen piekeraar. Met het ouder worden, heb ik leren relativeren en de dingen in het juiste perspectief plaatsen. Ik zei al dat ik de zaken die ik doe ook goed wil doen, maar ik wil zeker niet constant het pietje-precies zijn. Ik streef naar een optimale verhouding tussen de input en de output. Ik kan de knop eigenlijk wel goed omdraaien. Ik spreek thuis zo weinig mogelijk over mijn werk, soms tot frustratie van mijn vrouw en kinderen.”
Ergeren aan regeltjes
“Ondernemen is de motor van de maatschappij. Zonder ondernemers geen welvaart. Ik ben blij dat ik, samen met mijn bestuursleden, als voorzitter van de stedelijke raad voor lokale economie de burgemeester en zijn team kan adviseren. We zijn zo’n beetje de spindoctors van het stadsbestuur. Het doet mij groot plezier dat diverse ideeën die in onze adviesraad ontsproten zijn, effectief gerealiseerd werden. Zo wordt er langzaam maar zeker getimmerd aan een betere stad. De lancering van de Torhoutbon en de oprichting van het samenwerkingsverband Torhout Handelt zijn hier mooie voorbeelden van.”
“Ik vrees dat veel mensen pas na de afwerking het belang van de stadskernvernieuwing zullen inzien. Dat project wil Torhout doen bruisen. Tijdens de werkzaamheden is het afzien, maar wat komt, zal écht goed zijn. We werken aan een langetermijnvisie inzake lokale economie en dit legislatuuroverstijgend en over de partijgrenzen heen. Die focus op de lange termijn is noodzakelijk, want er gaat veel te veel energie verloren als je het geweer constant van schouder verandert.”
“Ik kan mij ergeren aan de vele regeltjes die de creativiteit en de ondernemingszin beknotten. Ik denk graag in functie van oppor-tuniteiten, zonder voortdurend rekening te moeten houden met een resem beperkingen. Je kunt op vandaag geen omgevingsvergunning meer indienen, of er wordt protest aangetekend. Kijk maar naar het stadiondossier van Club Brugge. Wat is dat een debacle! Toch probeer ik mij zo weinig mogelijk op te winden. Ik wil mijn energie liever positief besteden.”
Mensen gelukkig maken
“Vrijwilligers zijn passionele, onbaatzuchtige mensen. Je inzetten voor anderen geeft je de grootste voldoening. Het zou de drijfveer van elke mens moeten zijn om anderen gelukkig te maken. Met onze serviceclub Kiwanis Torhout-Houtland hebben we al heel veel gerealiseerd. We vormen een hechte vriendengroep. We maken graag plezier, maar we zetten ons even hard in om fondsen te verzamelen voor sociale doelen.”
“Ik voel mij goed bij mijn recent afgewerkte project om de aloude afspanning De Peerdenposterij in de Rijselstraat te restaureren. Dat de kunstenaars van De Beelderij er hun thuis hebben en dat het pand zijn rijke geschiedenis opnieuw kan delen met de bezoekers, maakt mij als kunstliefhebber en geïnteresseerde in de lokale geschiedenis intens gelukkig.”
Rode kool met worst
“Mijn passie voor kunst en cultuur heeft ons al op veel boeiende plaatsen in de wereld gebracht. Soms voor maar enkele dagen, soms voor een week. Ik verkies op reis cultuur boven natuur, al hou ik in onze eigen regio van de zee en de Belgische kust. Met mijn fiets doorkruis ik de mooiste landschappen en steek vaak de grens over tot bij onze noorderburen. Mijn zomervakantie breng ik steevast door in het Franse plaatsje Malaucène, aan de voet van de Mont Ventoux. Dat is echt leven als God in Frankrijk. Ik heb mijn hart verloren aan de Vaucluse en de Provence.”
“Ik ben met een heuse kokkin getrouwd en mag mij niet in de keuken bemoeien. Al zou ik er mijn plan kunnen trekken, want zien koken, doet koken. De barbecue op houtskool is mijn ding. Voor een lekkere, dikke côte à l’os en gamba’s. Mijn lievelingsgerecht? Rode kool met worst. En zurkelpatatten met gebakken spekreepjes en tomaten in olie en azijn.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
