“In Huyse Kenhoft bloeien mensen open”

De dagen in Huyse Kenhoft in Tielt zijn vaak een voorbereiding op een verhuizing naar het woonzorgcentrum, veel van de bezoekers staan op de wachtlijst. “We begeleiden in de overstap”, zegt Véronique Desplenter. “Ook met dementerende personen praten we over wat er gebeurt. Het maakt de stap kleiner.” We gingen luisteren naar de verhalen in Huyse Kenhoft.

In het OCMW-dagverzorgingscentrum Huyse Kenhoft in de Volderstraat komen dagelijks een twintigtal thuiswonende ouderen over de vloer die nood hebben aan extra zorg. Hun leeftijd varieert tussen de 65 en 103 jaar.

Om acht uur ‘s morgens rijden twee busjes uit die de bezoekers van de dag ophalen. Verantwoordelijke Véronique Desplenter wacht hen op. “In 1989 zijn we met Huyse Kenhoft gestart, om de wachtlijsten in de woonzorgcentra aan te pakken en families te ondersteunen in de zorg. We zitten nu twee jaar in de Volderstraat en mogen maximum 23 bezoekers ontvangen. We hebben bewust gekozen voor een huiselijke sfeer, een warme plek om onze mensen de dag te laten doorbrengen.”

Huyse Kenhoft is helemaal aangepast aan de noden van de bezoekers. Er is een open ruimte, zonder drempels, met automatische deuren of schuifdeuren. Grote ramen zorgen voor veel lichtinval en zicht op de tuin, die ook toegankelijk is. Er zijn twee badkamers, een keuken, plaats voor zetels en twee bedden en een privé-ruimte voor een doktersbezoek of wat privacy.

Vervoer is probleem

Om kwart over negen komen de eerste bezoekers aan. “Sommigen worden gebracht door familie of de Minder Mobielen Centrale”, vertelt Véronique, “maar onze eigen busjes zitten elke dag vol. Eigenlijk is dat het moeilijkste aan onze planning. We kunnen niet iedereen elke dag laten komen. We zitten niet met een wachtlijst voor mensen uit Tielt, maar wie uit een buurgemeente komt, moet soms wachten, omdat er geen vervoer is.”

“Het centrum werd destijds opgericht nadat de wachtlijsten voor rusthuizen te lang werden”

Verpleegster Conny en verzorgster Carine zorgen ervoor dat iedereen een plaatsje aan tafel krijgt. “Elk heeft hier een beetje zijn vaste plek”, zegt Véronique. “De mannen en vrouwen gaan automatisch aan aparte tafels zitten, maar voor de activiteiten maken ze geen onderscheid.”

Tijdens de koffie met een koekje wordt er gepraat en de krant gelezen. “Wij zijn er voor de bezoekers met fysieke hulp, helpen bij het stappen of het toiletbezoek, maar wij zijn er ook vooral omdat heel veel mensen thuis eenzaam zijn. Ze kunnen met hun zorgen bij ons terecht.”

Om tien uur is het tijd voor een activiteit. Terwijl Conny met een groepje een autospel speelt en Carine een lottospel begeleidt, gaat Henriette Spriet (84) uit Pittem manillen. “Ik kom hier al twee jaar”, vertelt Henriette. “Ik ben nog goed en doe wel veel zelf, maar één dag in de week kom ik hier voor het gezelschap. Anders ben ik alleen thuis, mijn man is drie jaar geleden overleden. Mijn dochter vertelde me over Huyse Kenhoft, ik had er nog nooit van gehoord. Ik ben blij, je mag hier doen wat je wil.”

Openbloeien

“Bovendien zien we sommige bezoekers hier echt openbloeien. Het sociaal contact doet hen opleven en dikwijls heeft dat ook effect op hun lichamelijk welzijn.”

Aan de tafel van de kaartspelers is Roger Bogaert (87) samen met zijn kompaan aan de winnende hand. Geconcentreerd houdt hij de score bij. “Ik speel hier elke dag kaart. Alleen op donderdag ben ik er niet. Je kan gewoon nergens beter zijn dan hier, ik kom hier graag. Zou het deze middag bloedworst zijn?”, vraagt de gepensioneerde postbode zich af. Daar moet Henriette niet van weten.

Terwijl de anderen nog een gezamenlijk bingo-spelletje spelen, rijdt Véronique de maaltijden naar binnen. Om elf uur wordt de soep geserveerd en dan vallen de gesprekken stil. “Het is lekkere soep”, zegt iemand. Iedereen knikt instemmend.

Gezellige dag

Na de lunch van kip met curry en ananas, zullen veel bezoekers plaatsnemen in de zetel voor rust of televisie. In de namiddag is er een vers kopje koffie met een dessert en een tweede activiteit. Rond vier uur vertrekt iedereen naar huis. “We zorgen voor een dagelijkse routine”, zegt Véronique. “Verandering aanbrengen is moeilijk en dat hoeft ook niet altijd. Onze grootste doelstelling is om onze bezoekers een gezellige dag te geven.”

(Jasmien Aernout)