Oostende Rocco wordt volgende week vier jaar, maar dat wordt voor het vierde jaar op rij een feest zonder papa. Officieus zullen zijn papa’s – hij heeft er twee – aanwezig zijn, officieel niet. Rocco werd als zoontje van Stefan Westerlinck (44) en Kevin Ricciolinni (39) via draagmoederschap in de VS geboren, maar wordt na vier jaar nog steeds gegijzeld door de Belgische wetgeving. “Officieel heeft Rocco geen enkele relatie met ons”, klinkt het teleurgesteld.
Natuurlijk krijgt Rocco zijn feestje met alles erop en eraan en dat in het bijzijn van zijn twee papa’s. Alleen hadden Kevin en Stefan graag officieel kunnen zeggen dat ze zijn papa zijn. De moed zakt het koppel een beetje in de schoenen, want vier jaar na de geboorte van hun kleine spruit, zijn ze nog steeds niet officieel aangesteld als zijn familie, ondanks het feit dat hij de genen heeft van een van beiden. Stefan en Kevin willen graag de dubbele vaderlijke afstammingsband ingevuld zien. Alleen stoot het duo in Oostende op een duidelijke ‘neen’.
“Draagmoederschap is in ons land niet verboden, maar het is ook niet toegestaan”, vertelt Stefaan. “Daarom trekken veel wensouders, net als wij, naar het buitenland. In België blijken we dan weer geen wettelijke band te hebben met Rocco. En als we dat willen, dan moet dat via de familierechtbank. Terwijl ze in andere steden wel zomaar dergelijke beslissingen nemen. Het gaat over het invullen van een document, he. Zo simpel is het. En dan profileert Oostende zich als regenboogstad. Onterecht als je dit dossier bekijkt.”
Verhuizen
Nochtans kan elke stedelijke of gemeentelijke ambtenaar daar volgens het koppel zelf over beslissen. “Al sinds mei vorig jaar zijn we met de Stad Oostende hiervoor bezig”, vervolgt Stefaan. “We ontmoetten alle partijen, waaronder de bevoegde schepenen, de burgemeester en tientallen medewerkers van de stad, al vijf keer. Het mailverkeer is ondertussen niet meer op twee handen te tellen. We zijn moegestreden om eindelijk als vader erkend te worden van Rocco. In het begin waren we vooral boos, maar die boosheid heeft ondertussen plaats gemaakt voor teleurstelling. Men heeft ons al verschillende keren gevraagd waarom we niet verhuizen naar een stad waar de procedure wel gemakkelijk gaat. Ondertussen is het eerder een principiële kwestie geworden. We zijn 2022, he. Het kan toch niet dat er in de tijd waarin we nu leven, nog zoveel miserie rond dergelijke dossiers kan bestaan. Als twee moeders een kind op de wereld zetten, dan is een van de twee automatisch de biologische moeder. Wij als vaders – een van ons heeft sowieso een bloedband met Rocco – moeten via de familierechtbank ons eigen kind opeisen. Hoe absurd kan het zijn? De ene wordt dan erkend als biologische vader en de andere moet zijn eigen kind adopteren. De procedure via de familierechtbank opstarten kost enerzijds veel geld, maar de impact op mentaal en emotioneel vlak is immens. Moesten we elkaar alle leed, onzekerheid en miserie kunnen besparen door gewoon mee te werken als gemeente: zou dat niet veel beter zijn? We willen het woord discriminatie niet al te snel in de mond nemen, maar zo voelt het voor ons wel op dit moment.”
Enige optie
Stefan en Kevin willen dat de stad haar verantwoordelijkheid opneemt en doet wat het volgens hen moet doen. Hina Bhatti (Open VLD), schepen van Burgerlijke Stand reageert: “We zijn inderdaad gecontacteerd geweest door het koppel en steunen ze ook, maar we worden als stadsbestuur geconfronteerd met een buitenlands vonnis. Er is nog steeds de Belgische wetgeving en die moeten wij volgen. Er zijn verschillende overlegmomenten geweest en we hebben het koppel duidelijk gemaakt dat we een gedeeltelijke erkenning konden doorvoeren. De tweede vader kan dan het kind adopteren via de familierechtbank. We zijn een inclusieve stad, maar deze beslissing is de enige optie die wij als stad hadden. Of het nu om twee mama’s, twee papa’s of een mama en een papa gaat, de beslissing zou in alle gevallen dezelfde geweest zijn. We zijn overal gaan luisteren – het koppel haalt andere steden zoals Gent aan, waar het volgens hen wel kan – maar ook in Gent wordt dezelfde procedure gevolgd. We kregen telkens negatieve adviezen, zowel van parket als van de centrale autoriteit Burgerlijke Stand. Meer kunnen wij als stad niet doen.”
Het koppel blijft echter bij hun standpunt. “De ambtenaar Burgerlijke Stand beschikt over alle wettelijke handvatten om tot erkenning van de buitenlandse rechterlijke beslissing over te gaan”, klinkt het.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
