Op 9 maart 1962 traden Jacqueline Coorman (20/7/1937) en Willy Vanhoutte (3/8/1936) in het huwelijk. Willy was toen 26 jaar, maar eigenlijk had hij al een oogje op Jacqueline tien jaar eerder. “In die tijd was het Daizelpark heel populair bij de jeugd”, vertelt Willy nagenietend.
“Ik woonde toen in Dadizele, met mijn vrienden kwam ik er dus vaak. Op een dag zagen we daar twee meisjes zitten, eentje in het bijzonder trok mijn aandacht. We besloten haar fietsband te laten leeglopen. Je kent dat: meisjes plagen… Om een verhaal kort te maken, ik heb uiteindelijk die band zelf mogen opblazen maar 70 jaar later zitten we hier wel samen onze jubilee te vieren.”
Zondagse pintjes
Later in zijn jeugd kwam Willy nog vaak in Ledegem, bij Jacqueline thuis. “Ik was namelijk bevriend met haar broer”, vertelt Willy. “Op het einde van onze zondagse tocht stopten we bij hen thuis en – hoe het komt weet ik niet – vaak werd ik er onwel door de vele zondagse pintjes. Jacqueline heeft me toen meermaals een glaasje water gegeven om mijn misselijkheid door te spoelen!” (lacht)
In 1961 werkte Willy in het postkantoor van Wevelgem, ze zouden trouwen in het voorjaar van 1962. Tussendoor was hij metserdiender. “Ik heb alle mortel in dit huis waar we nu wonen in de Kozakstraat zelf gemaakt.”
“Maar dat eerste jaar hier was bitter koud”, herinnert Jacqueline zich. “De schotelvod bevroor in de keuken en het ijs stond op de ramen. Het waren koude winters in de jaren 60. We moesten wel dicht kruipen om ons te verwarmen.” Met succes. Een jaar later werd Wilfried (58) geboren, hun oudste zoon. Hij woont al 30 jaar in Baguio op de Filipijnen waar hij filosofie doceert. Herman (56) woont wel in Wevelgem, echtgenote Marianne en de drie zonen Pieter, Niels en Siebe en kleindochter Mona komen vaak langs in de Kozakstraat.
“Iedereen was hier altijd welkom”, zegt Jacqueline. “Zeker in de hoogdagen van de duiven. Toen stond er wel 50 man te wachten tot de duiven zouden landen. Het pintje kregen ze er met plezier bij!”
(SLW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
