Wandelen, genieten van de buitenlucht en kennis maken met het Menen van toen en nu. Het is het nieuwste gereedschap in de creatieve koffer van Huize Ter Walle. De dementievriendelijke wandelingen moeten de bewoners en hun familie opnieuw een waardevolle plaats in de samenleving bieden. Het project werd gelanceerd naar aanleiding van Werelddementiedag.
Een boek, een routeplanner en enkele van de meest iconische gebouwen uit de grensstad. In Menen vormen de historische gebouwen de spilfiguren in de dementievriendelijke wandeling. Het project, een initiatief van Evelyne Neirynck (34) en Louis Mestdagh (30) kwam er na een maandenlange speurtocht.
“Het gebeurde wel eens dat de familieleden van onze bewoners bemerkten dat ze tijdens een wandeling niet echt veel hadden om over te praten”, klinkt het bij het duo. “Zo is uiteindelijk de bal aan het rollen gegaan. We wisten dat heel wat steden en gemeenten al een soort van wandeling hadden waarbij het patrimonium centraal stond. Waarom zouden we ons dan daarop niet baseren om het geheel dementievriendelijk te maken?”
Praatstof
Samen met de bewoners stelden ze een lijst op van onmiskenbare Meense gebouwen en gingen ze op zoek naar de geschiedenis. “Het moest natuurlijk geen lijvig naslagwerk worden maar eerder een manier om herinneringen op te halen. Van de toenmalige brandweerkazerne, ooit nog een militair hospitaal en nu het politiecommissariaat, tot het belfort. Allen zijn het plaatsen die onze bewoners kennen of ooit nog hebben gekend. Of wat dacht je van café Damier? Dat stond zelfs tijdens de Eerste Wereldoorlog al op de Grote Markt, pal naast het Kaizers Kaffee. We gingen ook op zoek naar leuke weetjes over die plaatsen. Leuke anekdotes of herinneringen uit tijden van weleer. Ze werden allemaal in een boekje gebundeld en kregen een plaats langs een wandelparcours.”
Dankzij de wandeling krijgen mensen niet alleen opnieuw de regie van hun eigen leven in handen, het levert meteen een indrukwekkende hoeveelheid praatstof op.
“Enkele van onze bewoners hebben bijvoorbeeld nog de Oude Leielaan als een effectieve Leiearm geweten. Wanneer ze dan met hun familie of met vrienden gaan wandelen, kan dit hun geheugen prikkelen waardoor ze zelf herinneringen gaan ophalen. De huidige generatie kent Menen zoals het nu is, onze bewoners hebben Menen gekend hoe het toen was. De foto’s en weetjes geven de aanzet, de mensen vullen zelf verder aan. Los van de eindeloze onderwerpen waarover kan worden gepraat, geeft het ook terug een vorm van waarde en zorgt het voor een boost van hun zelfbeeld. Tijdens de wandeling kunnen ze zelf opnieuw beslissingen nemen, in alle veiligheid en comfort.”
Hartverwarmend
Het samenstellen van het boekje nam enkele maanden in beslag, een parcours waarbij de bewoners van Huize Ter Walle nauw betrokken werden. “Tijdens creatieve middagen volstond het vaak om gewoon een plaatsnaam naar voren te schuiven of een oude foto te tonen en je merkte meteen dat de mensen geboeid raakten. Ze vertelden languit over die keren dat ze naast de tabaksfabriek aan het spelen waren of hoe ze langs de nu verdwenen Leie aan het wandelen waren. Er werd een uiteindelijke keuze van 13 plaatsen gemaakt en dit alles werd in een wandeling van ongeveer 2 uur gecombineerd. Belangrijk is dan wel weer dat het geen voltooid project is.”
“De band tussen oud en jong is erg waardevol voor iedereen”
“Op de laatste pagina kan iedereen zelf ideeën naar voren schuiven, leuke plaatsen die als aanvulling kunnen dienen. Ook na Werelddementiedag blijft de wandeling gewoon bestaan. Iedereen die het wil, of die nu familie in onze voorziening heeft of niet, kan aan de balie het boekje vragen. Het wordt kosteloos ter beschikking gesteld en kun je dus gewoon meenemen. We hopen ook de jeugd warm te krijgen voor het idee, de band tussen oud en jong is immers erg waardevol voor iedereen. Tijdens onze eerste wandeling konden we rekenen op de leerlingen uit een klas van het Sint-Joris, iets wat zich nog een tweede keer zal herhalen. Het is hartverwarmend te zien hoe onze bewoners de jongeren languit vertellen over ‘Menen in hun tijd’.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
