Huiskoor Licht en Liefde staat open voor ziende zangers

LaSperanza, het huiskoor van Blindenzorg Licht en Liefde uit Varsenare, wil de inclusieve toer op en staat voortaan dus ook open voor de ziende medemens. “Onze koorleden vinden dat zelf alvast de normaalste zaak van de wereld”, zegt dirigente Hilde Ryckewaert.

Ze heeft er soms wat geduld voor nodig, maar begeleidster Hilde Ryckewaert (54) zet met haar blindenkoor een opmerkelijke prestatie neer. “Een van onze hoogtepunten was toen we twee jaar geleden op ‘Middelkerke Anders’ het voorprogramma van Raymond van het Groenewoud mochten verzorgen”, zegt ze trots.

“Maar het is inderdaad een uitdaging: een aantal leden van ons zangkoor kent geen braille en kan dus ook geen partituren lezen. Ik ben soms streng, maar dat moet als we een beetje goed willen zijn. In plaats van met mijn handen, dirigeer ik met heel mijn wezen.”

LaSperanza werd in 2012 opgericht, naar aanleiding van een eenmalig kerstconcert voor de bewoners en familie van Licht en Liefde Heem, ook wel ‘Huis 45’. Binnenkort verhuizen ze naar de nieuwbouw aan de overkant.

Meer verbondenheid

“Van die gelegenheid willen we graag gebruikmaken om een grotere verbondenheid te creëren met de dorpsgemeenschap”, zegt Hilde. Zo is ze momenteel aan het uitkijken waar de bewoners van Huis 45 eventueel aan begeleid werk kunnen doen, en wordt er ook contact gelegd met plaatselijke verenigingen.

“Het zou leuk zijn als we aan bepaalde activiteiten konden deelnemen, en zo echt deel uitmaken van het dorpsleven in Varsenare. Volgend jaar vieren we met het zangkoor onze tiende verjaardag en inclusie is voor iederéén een verrijking. Niet alleen voor onze bewoners”, aldus Hilde.

Studiobewoner Jorn Boterman (45) is de pianist van het huiskoor. “Zingen werkt voor ons therapeutisch. Muziek doet leven. En LaSperanza geeft ons een warm gevoel. Het is als een groot gezin.”

Uiteenlopend repertoire

Bart Rolly (40) is ondervoorzitter van LaSperanza. “We kregen van Hilde een cd met de liedjes op, zodat we die op onze kamer kunnen repeteren. Ons repertoire is heel uiteenlopend: van smartlappen en vissersliedjes tot zelfs iets in het Zuid-Afrikaans en het Fins. En de ogen mogen het bij ons dan misschien laten afweten, ons gehoor is des te beter ontwikkeld”, klinkt het. Het zingen is voor de koorleden een doel op zich. “Het geeft extra zin aan ons leven”, zegt Bart.

“Al moet ik wel zeggen dat ik in het begin heel nerveus was als we ergens moesten optreden. Door het koor heb ik dus eigenlijk meer zelfvertrouwen gekregen.”

Inclusief koor

Marina Vandenbrande is pas een jaar of tien slechtziend. “Dat blinde mensen een sterk ontwikkeld gehoor hebben, geldt niet voor iedereen. Maar bij mij komt dat misschien doordat ik pas op latere leeftijd mijn zicht verloor. De laatste tijd gaat het wel snel verder achteruit.” Marina moet in het koor haar draai nog een beetje vinden. “Ik ben er nog niet zolang bij”, zegt ze.

Soprane Marleen Van Boven (62) zingt af en toe de tweede stem. Vandaag wordt ze door Hilde extra aangemoedigd: “Het mag best een beetje luider”, knipoogt ze.

Dimitri Pauwaert (26) is de benjamin van de groep. “Ik hou wel van een beetje ambiance en vind het leuk als we met ons koor naar buiten kunnen komen. Mijn familie komt dan ook kijken”, zegt hij. Dimitri hoopt dat de oproep om een inclusief koor te worden iets oplevert. “Want hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Dat weet toch iedereen”, aldus de jongeman. Melissa Dobbelaere (29) is het daar alvast mee eens. “Zingen werkt voor mij heel ontspannend. Het geeft rust.”

Iets heel universeels

“Zingen is iets heel universeels, en in een zangkoor kan je je snel thuis voelen. Op voorwaarde dat je graag zingt, natuurlijk”, glimlacht Hilde. Dat is dan ook de enige vereiste die ze stelt.

“Mensen vinden het soms een beetje raar om met wildvreemden een babbeltje te slaan, maar bij onze bewoners zit die rem er niet op. Eigenlijk zijn zij uit zichzelf al heel inclusiegericht”, klinkt het. Dirk Algoet (75) – ‘meester Dirk’ – en zijn vrouw Cecilia Cottenie (74) wilden het alvast een kans geven. “Het parochiekoor werd recent opgedoekt, en dus komen we het hier eens proberen. Dit is pas onze tweede repetitie”, zeggen ze.

Het LaSperanzakoor staat open voor iedereen die zich op dinsdagnamiddag tussen twee en halfvier kan vrijmaken. De repetities vinden plaats in de toneelzaal van het sport- en cultuurcomplex Hof ter Straeten in Varsenare. (WK)