Onder het motto: er moet iemand de eerste zijn, kan deze wel tellen. Halloween is net achter de rug, maar Kurt Willem en Geert Braeckevelt uit de Zuidmolenstraat in Roeselare wanen zich nu al in volle kerstsfeer. “Waarom wachten tot in december? Zo hebben we er wat langer genot van aangezien ik er veel tijd en energie in steek”, klinkt het bij Kurt.
“Eigenlijk begin ik zelfs altijd nog voor Halloween met de kerstversiering uit te stallen”, doet Kurt het verhaal. “Standaard ga ik van start rond de derde week van oktober. Dat is wat vroeg maar ik vind dat je er anders niet lang genoeg van kan genieten. Wij steken ons huis zowel langs buiten als binnen in een kerstkleedje. Persoonlijk zou ik het dan ook zonde vinden om al die moeite te doen voor slechts een drietal weken. Neen, geef mij maar de derde week van oktober. Dan heb ik er iets meer dan twee maanden genot van. Het kriebelt soms zelfs om nog vroeger te starten.”
Inspiratie in Amerika
Het mag duidelijk zijn: Kurt heeft hierin echt wel zijn passie gevonden. Allemaal onder het goedkeurende oog van zijn man Geert, waarmee hij ondertussen al twintig jaar in Roeselare woont en ook al achttien jaar getrouwd is. “Zolang hij gelukkig is, ben ik dat ook. Voor mijn ventje is dit zijn uitlaatklep. Ik gun hem dit van harte en het doet mij een plezier om hem zo gepassioneerd bezig te zien”, aldus Geert.
“Ik ben ermee begonnen in 2009”, gaat Kurt verder. “Tijdens de kerstperiode zie je altijd heel wat over Kerstmis passeren als je televisie kijkt, vooral in Amerika en ik kijk vaak naar Amerikaanse zenders. Je ziet daar niets anders dan mensen die hun woning versieren en voor mij was het meteen duidelijk: dat wil ik ook doen. Ik kreeg de volledige steun van mijn man en ik begon met aankopen.”
“Voor mij gaat dit puur om het plezier. Ik merk ook dat ik er anderen mee gelukkig maak”
Hier en daar vangt Kurt wel eens de opmerking op dat hij ‘zot’ is, maar daar trekt hij zich naar eigen zeggen niks van aan. “De kerstperiode is voor mij de mooiste periode van het jaar. Ik doe dit helemaal niet om op te vallen. Voor mij draait dit puur om het plezier en ik merk ook dat ik er vooral kinderen gelukkig mee maak”, verwijst hij meteen naar een anonieme brief van vorig jaar.
“Eén jaar heb ik geen versiering uitgehaald, namelijk vorig jaar. De reden? Zowel mijn man als ikzelf hebben geen wagen. Wij rijden beiden met een brommer, maar vorig jaar besloot ik om te studeren voor mijn rijbewijs. De combinatie van werken en studeren, nam te veel tijd in beslag om ook nog ons volledige huis te versieren. Ik vond er de moed niet voor. Helaas slaagde ik niet voor mijn theoretisch examen en al snel volgde een anonieme brief van een jong meisje die graag te paard rijdt.”
“Ze vond het heel jammer dat er geen versiering was. Telkens ze hier met haar paard passeerde, maakte de kerstsfeer aan ons huis haar heel gelukkig. In die brief smeekte ze eigenlijk om dit jaar opnieuw de kerstversiering op te hangen. Die brief maakte zoveel emoties bij me los, dat ik voor dit jaar geen moment getwijfeld heb. En zo’n jaar overslaan, zal ik nu ook nooit niet meer doen”, aldus Kurt, met een krop in de keel.
Verslaving
Na bijna vijftien jaar heeft Kurt ondertussen al een fortuin aan kerstspullen verzameld. “Voor welke waarde? Ik zou het begot niet weten”, is hij eerlijk. Maar dat maakt Kurt ook niks uit, want hij blijft constant bijbestellen. “Eigenlijk is het een soort van verslaving, maar dit is mijn uitlaatklep. Andere hobby’s heb ik niet. Zo heb ik nu al spullen gekocht om te laten monteren aan onze zijgevel. Ik houd deze wel nog tot volgend jaar achter de hand. Zo heb ik dan weer iets nieuws om mee uit te pakken.”
En terwijl velen de dagen tot Kerstmis aftellen, is dat bij Kurt en Geert nu niet meteen het geval. “Begrijp ons niet verkeerd. Wij kijken heel hard uit naar Kerstmis. We vieren dit altijd gezellig en rustig met ons twee. Maar hoe dichterbij het komt, hoe meer het besef komt dat we onze versiering ook weer moeten opbergen en dat de mooiste periode van het jaar bijna voorbij is. Het opruimen doen we samen. Standaard doen we dit op 1 januari. Wanneer alles weg is, doet het wel altijd wat raar. Ons huis is dan heel leeg, maar daarna kunnen ook wij beginnen aftellen. Namelijk naar de kerstperiode van het volgende jaar”, besluit Kurt met de glimlach.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
