Huguette Creyf (74) bewijst dat er op dansen geen leeftijd staat. Zelfs niet op buikdansen. Al bijna 35 jaar gooit Huguette de heupen los op oosterse muziek. Op 26 en 27 mei organiseert ze voor de tiende keer een dansvoorstelling met haar dansschool Yasmina. Die vindt plaats in De Valkaart in Oostkamp.
Huguette Creyf is een rasechte Brugse danseres. Ze beweegt zich al van jongs af aan al dansend door het leven. En de laatste 35 jaar doet ze dat als buikdanseres Yasmina.
Op haar 74ste geeft Huguette nog twee keer les per week. “Als ik terugkeer naar mijn vroegste jeugdherinneringen, dan denk ik meteen aan de turn- en danslessen met mijn vriendinnetjes. Ik was een zeer lenig meisje“, glimlacht ze.
Wanneer ben je begonnen met buikdansen?
“Op mijn veertigste. Maar ik was als kind al een echt danseresje. Ik ging hier in Brugge naar de turnclub en zat ook in een balletgroep. Nadat ik getrouwd was en kinderen kreeg, ben ik een tijdje gestopt met dansen. Daarna begon ik Afrikaanse dans en uiteindelijk ben ik bij buikdansen terecht gekomen. Toen de lesgeefster ziek werd, heb ik haar vervangen.”
“Ik ben trots op mijn stad. Brugge heeft op cultureel vlak zo veel te bieden dat wij nooit de stad uit moeten”
“Tot enkele jaren geleden gaf ik vier keer per week les, maar sinds een paar jaar doe ik dat enkel nog op maandag en dinsdag in Sport Vlaanderen hier in Brugge. Het was een bewuste keuze om te verminderen, omdat ik ook wat meer tijd voor mezelf wil.”
Ondertussen ben je bijna 35 jaar bezig als danseres Yasmina, dans je nog altijd even graag?
“Zeker! Het dansen zelf, de intensiteit ervan, de passie die ermee gepaard gaat… Op het moment dat de les begint, ben ik ontspannen. Buikdansen is ook ideaal om alles rondom je eens te vergeten. Je stapt even een andere wereld binnen en dat werkt helend en relaxerend.”
Je bent duidelijk nog niet van plan om te stoppen. Heb je al een afscheidsdatum in gedachten?
“Neen, ik doe het nog altijd enorm graag en ik zal er blijven mee doorgaan zolang mijn lichaam het toelaat. Dat was eigenlijk ook één van de redenen om van vier naar twee lessen per week te gaan: het is beter om wat af te bouwen dan om radicaal te stoppen omdat het niet meer gaat.”
Komen er nog veel jonge meisjes bij in de dansschool?
“Dat gebeurt, maar eigenlijk niet zo heel veel. Jonge meisjes zijn meer timide. Ik heb daar geen verklaring voor, maar ik denk dat de naam buikdans vooral een drempel vormt. Misschien daarom dat we beter spreken over oriëntaalse dans.”
Misschien zijn jonge meisjes bang om met hun buik bloot te dansen?
“Maar je buik moet absoluut niet bloot zijn bij het buikdansen. Je kunt je buik gerust bedekt houden. Je hoeft ook helemaal geen strakke buik te hebben. Het is een misverstand dat buikdansen enkel met de buik gebeurt. Het is een dans waarbij je je hele lichaam gebruikt: je heupen, armen, handen… Het is een isolatiedanstechniek: het ene deel van je lichaam hou je stil, het andere beweegt.”
Is het moeilijk?
“Het is niet gemakkelijk. Je moet zeker een gevoel hebben voor ritme. Maar eens je het onder de knie hebt, ondervind je al snel dat een heel passionele dansvorm is voor een vrouw. De muziek is ook zeer mooi en je kunt je er volledig op uitleven. En er staat ook geen leeftijd op buikdansen. Je kan als kind beginnen en nooit meer stoppen.”
Jonge meisjes vinden minder hun weg naar de buikdansles zeg je, maar zijn oudere dames daarentegen wel warm te maken voor buikdans?
“Ja, mijn oudste leerlingen zijn dames van 65 jaar. Ze dansen al een jaar of tien bij mij. Maar ik ben al altijd de oudste geweest.”
Krijg je extra bekijks tijdens voorstellingen omdat je de oudste bent?
“Ik heb niet het gevoel dat ik omwille van mijn leeftijd meer bekeken word dan de jongere danseressen. De aandacht is mooi verdeeld over mij en al mijn leerlingen.” (glimlach)
Je hebt een mooi figuur, komt dat door het buikdansen?
“Neen, of ik denk dat toch niet. Ik ben altijd slank geweest, maar ik let wel op mijn lijn. We eten vooral gezonde voeding thuis: veel groentjes en weinig vlees.”
Straks organiseer je al voor de tiende keer je dansvoorstelling in De Valkaart in Oostkamp. Een jubileum!
“Ik gaf al jaarlijks een dansvoorstelling in de sportzaal van Bloso in Assebroek, maar elf jaar geleden leerde ik mijn vriend Noël kennen en toen hebben we onze dansvoorstelling naar De Valkaart verhuisd. Noël had al ervaring met regisseren en organiseren van in de tijd dat hij schooldirecteur was, hij hielp namelijk mee aan toneel- en dansvoorstellingen op school.”
“Toen we naar de Valkaart zijn verhuisd, hebben we ook beslist om onze dansvoorstellingen te organiseren ten voordele van een goed doel. Het geeft nog zo’n goed gevoel als je iets voor iemand anders kunt doen.”
“Ik heb zeker niet het gevoel dat ik meer bekeken word dan de jongere buikdanseressen”
“Sinds drie jaar organiseer ik die benefietvoorstellingen met mijn collega Azimé. Zij is een oud-leerlinge van mij die ook buikdansles geeft. Ze sleepte al heel wat mooie prijzen in de wacht, zowel in het binnen- als het buitenland. We zijn van een verschillende generatie, maar we komen supergoed overeen.”
Voor welk goed doel kiezen jullie dit jaar?
“Voor Gandalf, een vzw die vakanties mogelijk maakt voor kansarme gezinnen. Elk jaar kiezen we voor een ander goed doel. De voorbije jaren waren dat bijvoorbeeld de MS-Liga en de Vlaamse Vereniging voor Autisme. Vorig jaar konden we aan die laatste vereniging een mooie cheque van 2.500 euro overhandigen.”
De voorstelling wordt twee dagen na elkaar georganiseerd, een bewuste keuze?
“Ja, we zijn zo lang en intensief met de voorbereidingen en de choreografieën van de dansvoorstelling bezig, dat het jammer zou zijn om die maar één keer op te voeren. De eerste voorstelling is op zaterdag 26 mei om 19.30 uur, de tweede ‘s anderendaags om 15 uur. Door twee keer op te treden, halen we ook meer inkomsten binnen voor het goede doel.”
Blijven jullie jaarlijks verrassen?
“Ja, we brengen een show vol diversiteit: van klassieke oriëntaalse buikdans tot fusion. Die eerste dans is mijn specialiteit, de tweede die van Azimé. Om de show nog wat meer cachet te geven, zullen voor het eerst ook fantastische gastdansers optreden: Queenie, Johanna en dansgroep El Fatinet uit Nederland.”
Voel je je een echte Brugse?
“Absoluut. En ik ben heel trots dat ik van Brugge ben. Brugge is een gezellige, kleine stad die heel veel te bieden heeft op cultureel vlak: het rijke verleden, musea, concerten, dansvoorstellingen… Brugge heeft op dat vlak zo veel in huis dat wij eigenlijk zelden naar concerten gaan buiten de stad. Van December Dance bijvoorbeeld mis ik eigenlijk alleen maar de voorstellingen op de dagen dat ik zelf buikdansles geef.”
Je wordt in november 75 jaar, plan je iets voor deze speciale verjaardag?
“Niets speciaal, neen. Of het moet zijn dat de kinderen iets in petto hebben. (lacht) Maar het hoeft voor mij niet hoor. Op mijn 70ste verjaardag hebben de kinderen mij al verrast met een feestje.”
Hebben je kinderen je dansgenen geërfd?
“Neen, ik heb hen niet warm kunnen maken om te dansen. Maar iedereen moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt natuurlijk!”
Wat brengt de toekomst?
“Ik wil graag nog Argentijnse tangolessen volgen met Noël!”
Tickets voor de dansvoorstellingen kosten 10 euro en zijn te verkrijgen via huguette.creyf@telenet.be.
De tips van Huguette
Lekker eten
“Elke woensdagvoormiddag gaan Noël en ik naar de markt en dan komen we ons koffietje drinken in huis Craenenburg op de Markt. Craenenburg is een traditie voor mij, ik kom hier al van sinds ik kind was met mijn ouders.”
“Op zondag gaan we graag uit eten en dan komen we heel dikwijls terecht in restaurant Oud Brugge in de Sint-Amandsstraat. Een zeer goed restaurant!”
“Ik doe niet alleen aan oriëntaalse dans, ik eet ook graag oriëntaals. Al maak ik die oosterse gerechten vooral thuis klaar.”
Mooiste plekje
“De Reitjes vind ik het mooist aan Brugge. Noël en ik houden allebei heel veel van Brugge. Hij is afkomstig van Ingelmunster, maar kwam in 1963 in Brugge wonen. Hij voelt zich op en top Bruggeling.”
“Ik wil Brugge nooit meer verlaten. Behalve de zoon van Noël die in Aartrijke woont, wonen al onze kinderen in Brugge. Heel ons leven is eigenlijk op Brugge gesitueerd.”
Reizen
“Noël en ik gaan twee keer per jaar op reis, maar ver gaan we niet. We kiezen meestal voor de landen die grenzen aan België of de landen die aan die landen grenzen. We gaan ook nooit voor lange periodes weg. Sowieso nemen we altijd de auto om te reizen.”
Shoppen
“Ik ga heel weinig shoppen, al kijk ik wel graag in de etalages. Ik maak veel van mijn kleding zelf. Niet alleen mijn gewone, dagelijks kleding, maar ook mijn danskledij. Ik heb een diploma snit en naad, maar ik heb daar professioneel niets mee gedaan. Het is vooral een hobby.”
“Ik heb een nogal uitgebreide kledingkast met danskledij. Zeker als je de accessoires er ook bij rekent. Ik ben gek op oorbellen en andere accessoires om een outfit mee af te werken. Je mag me gerust een beetje ijdel noemen, ja.” (lacht)
“Ik maak ook buikdanskledij voor mijn leerlingen als ze het vragen. Sommigen van hen zijn zelf ook heel creatief met hun kledij versieren: pareltjes opnaaien en zo. Ik vind het net zo fijn om te zien wat anderen met hun outfit doen!” (BC)
Interview
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier