“Het is zalig om hier te wonen”
Het gemeentebestuur heeft op zaterdag 19 maart de inwoners uitgenodigd die de laatste vier jaar in Lo-Reninge zijn komen wonen. Zo’n 39 gezinnen en in totaal een honderdtal mensen gingen op de uitnodiging in.
De nieuwe inwoners werden royaal verwend door het stadsbestuur. ’s Morgens kon iedereen aanschuiven voor een uitgebreid ontbijtbuffet in zaal De Oude Abdij en aansluitend kregen de gasten nog een rondleiding in de Zuidhoeve, het nieuwe complex in de Zuidstraat waarin KSA, KLJ en nog andere verenigingen gehuisvest zijn. De inwoners kregen ook een tastbaar geschenk mee naar huis: een paraplu met het logo van Lo-Reninge en een stoffen tas met daarin de nieuwe toeristische folders en een doos met koekjes van Jules Destrooper.
Genieten van rust
Tijdens het ontbijtbuffet ontmoetten we Elke George (31) uit Pollinkhove. Zij genoot samen met haar man Christophe Vandaele en hun zoontjes Emiel en Maurice van het buffet. “Mijn ouders zijn Ludo en Lieve Geerardyn, die nog altijd in Alveringem wonen”, vertelt Elke die als kwaliteitsverantwoordelijke bij Versmarkt Delva in Veurne werkt. “Ik ben dus zelf ook daar opgegroeid. Toch vond ik het niet erg om Alveringem te verlaten en het drie jaar geleden in te ruilen voor Pollinkhove, waar we in de rust van het platteland een woning hebben gebouwd. Wel wilden we graag op de streek blijven wonen, niet te ver van onze beide ouders. Met kleine kindjes is dat wel handig”, glimlacht Elke. “Zowel mijn ouders als die van Christophe zijn landbouwers. In de stad of op een appartement krijg je ons dus niet. Of Pollinkhove niet het imago heeft dat de tijd er stil is blijven staan? Ik vind van niet”, zegt Elke. “Ik zie meer en meer jonge gezinnen er zich vestigen. Er is een goede school met veel kinderen en er is een vrij actief verenigingsleven. Onthaalouders zijn er niet in Pollinkhove. Maar Lo is vlakbij. Winkels zijn er evenmin. Maar dat wisten wij op voorhand. Ik werk in Veurne waar alles voorhanden is. Je moet je een beetje organiseren. Het gebrek aan winkels weegt niet op tegen de rust van het platteland.”
Van Veurne naar Lo
Ook aanwezig op het ontbijtbuffet was Manon Moerman (27) uit de Willem Van Loolaan. Manon groeide op in Lo als dochter van José en Martine Lievens. “Op mijn 23ste ben ik alleen gaan wonen op een huurappartementje in Veurne”, vertelt Manon die in AZ West pediatrisch verpleegkundige is en in bijberoep ook nog thuisverpleegkunde doet. “Veurne is vrij duur, maar 625 euro voor een appartement in het centrum met twee slaapkamers en garage vond ik wel betaalbaar. Ik was niet op zoek naar een andere woning tot ik op een dag door Lo reed en een rijwoning in de Willem Van Loolaan mijn interesse wekte. Het huis heeft een mooie oprit, garage, vier slaapkamers, een zuidelijke tuin én de vraagprijs was betaalbaar. Met de steun van mijn ouders ben ik gesprongen en daar heb ik geen spijt van. Ik zou mijn huis nog wat willen moderniseren en energiezuiniger maken, maar dat zie ik pas binnen enkele jaren haalbaar. Ik woon graag in Lo! Mijn ouders wonen vlakbij – je weet nooit waarvoor dat goed is, knipoogt Manon – er is een goede school en je hebt er alles. Zeker in het begin kreeg ik van vrienden uit Veurne of Oostduinkerke vaak opmerkingen over mijn woonplaats. Sommigen zien gemeenten als Alveringem of Lo als achtergesteld gebied. Maar mensen van de stad weten niet hoe zalig wonen hier is! Mijn vriend woont in Veurne en je weet nooit waar je terechtkomt. Maar ik wil gerust nog vele jaren in Lo blijven wonen”, glimlacht Manon.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier