Het Brugs voetbaldossier: een al vijftien jaar durende saga
Drie Brugse burgemeesters hebben de voorbije vijftien jaar hun tanden stukgebeten op het stadiondossier. Hoe komt het dat Club nu toch een omgevingsvergunning krijgt? Wij polsten bij Patrick Moenaert, Renaat Landuyt en Dirk De fauw.
“Ten onrechte heeft men mij afgeschilderd als de burgemeester die niet van voetbal hield. Maar die critici vergeten dat ik voor Euro 2000 bij Vlaams minister-president Luc Van den Brande 250 miljoen franken binnenrijfde voor de uitbreiding van Olympia”, zegt ereburgemeester Patrick Moenaert. “Maar ik heb mij wel verzet tegen de plannen om in Loppem een nieuw stadion te bouwen, omgeven door 30.000 m² aan winkels. Want daardoor dreigde het voetbal de handel in de Brugse binnenstad kapot te maken.”
Huidig burgemeester Dirk De fauw beaamt. “Er was sprake van een shoppingcenter groter dan Wijnegem, langs de Oostkampse baan. Dat was onaanvaardbaar. Nadien kwam de vraag voor een voetbalstadion voor beide ploegen in de Chartreuse in Sint-Michiels. Ik was toen voorzitter van het Regionaal Economisch Sociaal Overlegcomité, dat het project begeleidde. Club én Cercle waren akkoord, maar de gemeente Zedelgem trok naar de Raad van State. Die vernietigde de stedenbouwkundige vergunning, om drie redenen: te veel mobiliteitsproblemen in Loppem, waterzieke gronden en het verstoren van een kolonie vleermuizen.”
“Nadien heb ik het idee gelanceerd voor een voetbalstadion langs de Blankenbergse Steenweg, tijdens een vergadering met toenmalig minister Dirk Van Mechelen”, vervolgt Patrick Moenaert. “Zie je geen andere mogelijkheid, vroeg Michel D’Hooghe mij. Ik suggereerde Sint-Pieters, omdat daar na vele jaren discuteren landbouwgrond zou worden omgevormd in ambachtelijke zone. Onze industrie had nood aan bedrijventerreinen en er was daar plaats voor een voetbalstadion. Maar die piste is uiteindelijk ook verlaten. Tenminste voor Club, niet voor Cercle. Al vraag ik mij af wat het engagement van het huidige stadsbestuur waard is, gezien de lopende procedure voor de Raad van State.”
Dirk De fauw stelt: “We hebben de voorbije weken aan tafel gezeten met de projectontwikkelaars. Ze zijn het procederen beu. Mijn gevoel is dat ze veel minder dwars liggen, omdat het nu niet langer gaat om een groot Club-stadion maar om een kleinere tempel voor Cercle gaat. Het probleem blijft de vzw Groen. Als die milieubeweging haar bezwaar intrekt, volgen de anderen. Maar ik hoop dat de Raad van State instemt met het gewijzigde gewestelijk ruimtelijk uitvoeringsplan, dat een groene buffer en minder opoffering van open ruimte aan parkings voorziet.”
Drie opties
“Als de Raad van State een gunstig arrest uitspreekt, zal Cercle niet procederen tegen de bouwplannen van Club. Het is ook het enige argument van de Vereniging. Het mobiliteitsplan voor het nieuwe stadion en de verplichte combitickets zullen voor minder verkeershinder in Sint-Andries zorgen dan nu. Het vervelende voor de dichtste buren is dat ze vlak bij hun tuin een groter stadion zien opdoemen, zolang de bomen niet volgroeid zijn”, aldus burgemeester De fauw.
“Het is afwachten of er iemand naar de Raad voor Vergunningsbetwistingen trekt tegen de omgevingsvergunning. Die heeft drie opties: een schorsing, een vernietiging of een goedkeuring van de vergunning. Enkel bij schorsing, die snel uitgesproken moet worden, mag Club geen eerste spadesteek geven. Bij vernietiging keert het dossier terug naar minister Demir die haar beslissing beter moet motiveren, maar Club mag beginnen bouwen.”
Voormalig burgemeester Renaat Landuyt hoedt zich voor uitspraken die dit lopende dossier kunnen beïnvloeden. “Dit dossier bewijst, net als het toekomstige beurs- en congresgebouw, dat het wijs is om terug te keren naar jouw oorspronkelijke locatie om een project te deblokkeren. De bestaande Jan Breydel-site heeft al de ervaring van de lasten, je kunt er de toekomstige hinder makkelijkst remediëren. Bijgevolg ben ik een voorstander van deze oplossing.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier