TZK Waterpolo boekte een klinkende 25-6-zege tegen Wase. Nooit eerder haalde de club zo’n grote overwinning in de eerste klasse. Een gedroomd scenario dus voor Herbert De Grande (42) die zijn allerlaatste wedstrijd uit zijn carrière speelde. De Tieltenaar, die al jaren als speler-coach actief was bij de club, zal zich nu volledig focussen op het trainerswerk. “Ik ga die nieuwe uitdaging met volle goesting aan”, klinkt het.
Na een spelerscarrière van 25 jaar hangt Herbert De Grande nu dus de badmuts aan de haak. “Ik ben eigenlijk pas op mijn 17de met waterpolo begonnen”, blikt de 42-jarige Tieltenaar terug. “Daarvoor zwom ik vooral en deed ik ook aan paardrijden. Het grootste deel van mijn carrière heb ik met Tielt in de tweede klasse gespeeld, maar we slaagden er toch in om een aantal keer de promotie naar eerste klasse af te dwingen. Meestal was het een ticket heen en terug, maar we bleven als club en als ploeg steeds groeien.”
Speler-coach
“In 2010 stopte Frank Degryse als coach van TZK Waterpolo en dan heb ik in de functie van speler-coach op mij genomen. In dat jaar speelden we kampioen en gingen we opnieuw naar eerste klasse. Ik heb dan het trainerschap terug uit handen gegeven, want ik zag het niet zitten om op het hoogste niveau te zijn. Toen we twee jaar later terug naar tweede klasse zakten, heb ik dan definitief overgenomen.”
Ondertussen is TZK opnieuw opgeklommen naar de hoogste afdeling en slaagt de ploeg er de laatste jaren steeds in om het behoud te waarborgen. “De situatie is niet echt te vergelijken met vroeger, want een aantal jaar geleden werd het aantal ploegen dat in eerste klasse mocht aantreden uitgebreid. Het is wel zo dat we toch een aantal grote stappen voorwaarts hebben gezet en dat we nu altijd in staat moeten zijn om de degradatie te vermijden. De volgende stap wordt om een middenmoter te worden, maar dat zal allicht niet eenvoudig worden”, gaat hij verder.
Afscheid
“Ik was al een tijdje van plan om afscheid te nemen als speler, maar door corona heb ik dat wat uitgesteld. Onze laatste thuismatch was het ideale moment. Er waren veel supporters aanwezig, we wonnen de match en op het einde was er een applausvervanging. Ik heb er intens van genoten. Ook van het feestje achteraf. Het viel ook op wat voor een hechte groep we vormen en hoe hard we dat allemaal gemist hebben tijdens corona.”
“Het deed natuurlijk wat vreemd om afscheid te nemen, maar ik sta volledig achter mijn beslissing. Het frustreerde me de laatste jaren dikwijls dat ik mijn taak als coach niet ten volle kon opnemen. Nu zal ik proberen het verschil te maken langs de kant. Ik besef dat ik nog de knepen van het vak moet leren en dat ik nu ook ten volle kan worden afgerekend als coach. Ik kijk er echter enorm naar uit om de uitdaging aan te gaan en ik ben er volledig klaar voor.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
