Op maandag 4 april blaast Henri Bolle uit de Weststraat in Ingelmunster 80 kaarsjes uit. De gepensioneerde schilder van WDB was vele jaren heel actief in het verenigingsleven. Nu moet hij het door zijn gezondheid wat rustiger aan doen.
Henri ging na de schooljaren werken in de Mokette in de Oostrozebekestraat. Hij leerde het beroep van schilder aan bij Jozef Vankeirsbilck, de vader van ereburgemeester Rik Vankeirsbilck zaliger. Henri werkte ook bij André Vankeirsbilck, de broer van Jozef, en 24 jaar in de brouwerij Malfait in Kuurne. In 1992 begon hij als zelfstandige met het schilderbedrijf WDB (Wulbrecht-De Clercq-Bolle).
Mooie reizen
Jarenlang was Henri actief bij de Sprotvissers. Hij stond aan de wieg van de Brigandsfeesten en ook de jaarlijkse wielerwedstrijd van de Patrickvrienden is hem heel genegen. Samen met zijn echtgenote Rosette maakte hij heel wat mooie reizen naar Egypte en het zuiden van Frankrijk. Als de gezondheid het toelaat, gaat hij in juli nog eens mee.
Op 17 juli 1964 trouwde Henri met Rosette Beheydt, die op 26 februari 2016 overleed. Sinds 1966 woont hij in de Weststraat. Hij is de vader van Carmen (getrouwd met Chris De Clercq/Zuster Coopmanstraat) en van Maureen (getrouwd met Christ Marijsse/Doelstraat). Hij heeft vijf kleinkinderen: Marlies, Jeroen, Annelore, Aline en Michelle.
Pepe blijft onze werfleider, babysit en chauffeur
Marlies De Clercq
Tussen die vijf kleinkinderen zit er maar één kleinzoon Jeroen, maar hij heeft wel genoeg achterkleinzonen. In vier jaar tijd zagen er maar liefst zes achterkleinzonen het levenslicht. Marlies (32) is de dochter van Chris De Clercq en Carmen Bolle. Ze is getrouwd met Tom Vandenkendelaere en woont in Roeselare. Ze hebben drie zonen: César (4), Marcel (2) en August (23 december 2021). Jeroen (29) is ook de zoon van Chris De Clercq en Carmen Bolle. Hij woont samen met Joyce Ampe in de Lysbrugstraat. Ze hebben twee zonen: Jules (3) en Charles (11 november 2021). Annelore (29) is de dochter van Didier Wulbrecht en Maureen Bolle. Ze is getrouwd met Wouter Van Severen en woont op het Molleveld. Ze hebben één zoon: Ramon (25 januari 2022). Henri kreeg dus maar liefst zes achterkleinzonen bij in vier jaar tijd.
“Leuke ervaringen”
Naar aanleiding van zijn verjaardag brachten we de achterkleinzonen bijeen, samen met de mama’s. “Onze band als kleinkinderen met pepe is heel sterk”, begint Marlies De Clercq. Als kind moesten wij nooit naar een opvang of op school blijven eten, maar werden wij opgevangen door meme, zowel ’s middags als ’s avonds na school en in de vakanties. Op dat moment werkte pepe zelf wel nog, maar we zagen hem toch ook wel dagelijks.”
“We gingen ook jaarlijks als kleinkinderen alleen op reis met meme en pepe. Die reizen met hen alleen waren altijd zalig, want we gingen naar hele mooie hotels. Dat waren leuke ervaringen want alles stond in het teken van ons. We mochten alles doen wat we wilden. Maar we moesten zelf ook wel zorgen dat we bijvoorbeeld onze manieren hielden aan tafel”, lacht Marlies. “Daar was pepe altijd heel streng op. Maar ook daar zijn we hem dankbaar voor. Dat zijn de dingen die we nu proberen door te geven aan onze eigen kinderen. Meme en pepe zijn altijd als het ware de ‘lijm’ van de familie geweest. We woonden allemaal heel dicht bij elkaar en zagen elkaar dus dagelijks. Maar we gingen ook jaarlijks allemaal samen op reis. De band die wij nu als familie hebben, is absoluut hun verdienste.”
Cola en chips
“Ook na het overlijden van meme is dat zo gebleven. We hebben nu misschien wel allemaal ons eigen gezin en wonen wat verder, maar toch zien of horen we elkaar meerdere keren per week. We bellen eens met pepe of springen eens binnen na school met de kindjes of in het weekend. Hij staat ook paraat om eens bij te springen als de kindjes moeten opgehaald worden aan school of als er voor een uurtje een babysit nodig is. De kindjes zelf staan ook altijd te springen om naar pepe te gaan, want daar mogen ze eens cola drinken en chipjes eten”, lacht Marlies.
“Het mooiste aan pepe – en vroeger ook meme, niet te vergeten! – is dat hij altijd eerst denkt aan de familie en pas dan aan zichzelf. Hij staat altijd klaar om te helpen: als werfleider als we bouwen of verbouwen, als babysit, als chauffeur… Hij wilt ook altijd dat we niets tekortkomen. We mogen dus blij zijn met zulke grootouders en proberen ook dikwijls iets terug te doen.”
Henri luistert aandachtig. Kan hij daar iets aan toevoegen? “Familie is belangrijk. Zowel mijn vrouw als ik deden altijd ons best voor de kinderen en kleinkinderen. Het is spijtig dat Rosette de zes achterkleinzonen niet geboren zag worden en opgroeien. Ze ging er nogal voor zorgen hoor. Ze zou in de wolken zijn geweest. Wat ik doe met mijn verjaardag? Volgens mijn planning niets. ’t Is een dag zoals een andere”, besluit hij. De kleindochters Marlies en Annelore keken even naar elkaar en zeiden dat het helemaal geen dag zal worden zoals alle andere…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
