In maart van dit jaar startte oud-topgymnast Günther Couckhuyt aan 12 uitdagingen die hem fysiek en mentaal tot het uiterste zouden drijven. Ondertussen heeft hij er negen afgewerkt, op zaterdag 17 december volgt de laatste opdracht. Dan zal hij in een avondvullende show met heel wat toffe optredens zich wagen aan een stand-up comedy.
Günther Couckuyt was op zijn 40ste op zoek naar een uitdaging. Jarenlang had hij geleefd als een asceet tijdens zijn topsportcarrière die hem ei zo na op de Olympische Spelen bracht, nu is hij nog actief als trainer bij Gym Izegem, bij de Izegemse Sportdienst en als conciërge op het sportcentrum. Maar het werd niet één uitdaging, maar in totaal twaalf. Daarvan heeft hij er al negen achter de rug. De ene verliep al vlotter dan de andere. “Het probleem was dat ik altijd al mijn trainingen moesten combineren: lopen, zwemmen, klimmen… Ik kon me nooit op iets toeleggen, omdat ik telkens in voorbereiding was op verschillende opdrachten. En je wordt ook al eens ziek of het is 30 graden buiten…”
Publieke belangstelling
De eerste uitdaging was een uur lang planken, waarbij je op je ellebogen en de toppen van je tenen steunt en de rest van je lichaam gestrekt houdt. “Dat is redelijk vlot gegaan, ik had er ook goed voor getraind.” Een marathon met 500 hoogtemeters was een volgend doel. “Ik had getraind tot 28 kilometer. Ik nam deel aan de marathon in het Zoniënwoud, ik haalde de finish maar had het uiteraard ook lastig.”
Voor één opdracht had Günther ook een tweede poging nodig. “In Kasteel Blauwhuis waagde ik een poging om tien minuten aan de rekstok te hangen. Ik dacht dat ik het simpel zou halen, maar misschien had ik de publieke belangstelling wel onderschat. Ik was gewend om te turnen op grote tornooien met duizenden mensen in de zaal, maar toch ging het hier fout onder het oog van veel mensen die ik persoonlijk ken. Ik verloor mijn grip en haalde het niet. Of toch niet die keer, in een tweede poging deed ik het dan dubbel en dik over en bleef ik 14 minuten hangen.”
De vijf kilometer lopen in 20 minuten lukte perfect, ook het 10 kilometer zwemmen. “Ik heb dat laatste louter gedaan op mijn armspieren. Ik zwom met een blok tussen de benen. Maar het was mentaal ongelofelijk lastig. Je ligt vier uur in dat water en je zit eigenlijk enkel naar de bodem van dat zwembad te turen. Als je loopt kun je dat nog doen met oortjes. Daar ook opdracht geslaagd, maar ik zou dat nooit meer opnieuw doen.”
Ambetante muggen
Misschien het avontuur dat het meest tot de verbeelding sprak was het doorbrengen van vijf dagen in de wilde natuur van Schotland. “Behalve een matje om op te slapen en een tentje hadden we niets bij. Mijn schoonbroer Brecht Declercq vergezelde mij. Zo kon iemand alarm slaan mocht er iets gebeuren, want gsm-bereik hadden we daar niet. We hadden heel wat opgezocht over die streek, maar kwamen toch nog voor veel verrassingen te staan. Het bleek er vooral moerasgebied en ondoordringbaar bos. De eerste nacht hebben we nauwelijks geslapen, het water liep letterlijk in onze tent en de muggen zijn er niet te doen. Gelukkig vonden we er besssen, vijf dagen lang hebben we daar op overleefd. We dronken er ook turfwater, dat filterden wel, maar het bleef er bruin uit zien. Ik ben ook vijf dagen niet naar het groot toilet gehoeven, maar we hebben ook nooit een hongergevoel gehad.”
“De laatste tien van 100 km wandelen deed ik op krukken”
Een parcours muurklimmen met moeilijkheidsgraad 7A, daarvoor trainde Günther het meest. “Trainen deed ik vooral in Kortrijk, maar mijn pogingen deed ik in Gent en Brugge waar ik twee keer succesvol zo’n parcours kon afwerken.“
De kortste uitdaging was om de dodensprong te wagen van een beruchte brug in Mostar in Bosnië. “Die brug is in 2004 vernieuwd, sindsdien zijn daar ook al doden gevallen. Het is de plaatselijke duikclub die de brug bewaakt. Ik heb moeten onderhandelen met hen om de sprong te mogen wagen, maar dat is uiteindelijk gelukt. Ik moest daarvoor ook eerst enkele testsprongen doen. Maar nu hoor ik tot de club van 3.500 waaghalzen die het al aandurfden.”
Dagje in een rolstoel
De allerzwaarste uitdaging tot nu toe bleek 100 kilometer wandelen. “Mijn schoonvader had een parcours uitgestippeld dat begon rond de Kluisberg en zo via Kortrijk naar Izegem leidde. Er zaten ook veel wandelpaden in. Ik had voortdurend gezelschap, maar op dik tien kilometer van het einde begon een pees in mijn rechtervoet op te spelen. Ik moest die voet letterlijk voortslepen. Uiteindelijk heb ik die laatste kilometers op krukken afgelegd.”
Nu al een score van 9 op 12 en deze week gaat Günther ook nog een dag in een rolstoel doorbrengen. “Ik zal ‘s morgens uit mijn bed in die rolstoel stappen en ‘s avonds vanuit de rolstoel in mijn bed. Ik zal gedurende de hele dag mijn werk doen zoals anders, ook training geven en geconfronteerd worden met de obstakels waarbij mensen die heel hun leven aan een rolstoel gekluisterd zijn, mee te maken hebben. Met dat verschil dat ik er na een dagje uit mag.”
De elfde proef is 100 kilogram bankdrukken. “Het valt nog te bezien of ik dat zal halen. Ik geraak nu aan 90 kilogram, maar ik krijg er geen kg bij. We zien wel wat dat wordt.”
Bij iedere uitdaging zamelt Günther ook geld in het voor het doel en dat is Het Ventiel waar mensen met jongdementie en ook hun naasten via activiteiten aangename tijden beleven en soelaas vinden bij elkaar. “Mijn vader is vorig jaar overleden, maar sinds zijn 47ste kampte hij al met jongdementie. De mensen van Het Ventiel leveren prachtig werk en kunnen alle steun gebruiken.”
Ook de slotapotheose staat in functie van wat zaad in het bakje te brengen. Op zaterdag 17 december kun je in De Leest een avondvullende show gaan bijwonen. “Ik kon heel wat bekende namen strikken die ook gratis komen optreden. Van de band Sherman, zanger Kobe Sercu, de Braziliaanse jongleur Lumineiro, goochelaar Steven Delaere, het muzikaal ensemble Gunther & Dominiek, circusartiestenduo Amoukanama,… Ook het djembé-ensemble van Het Ventiel zelf zal optreden. Peter Bulckaen komt alles aan elkaar praten en zelf ga ik een stand-up comedy-act doen. Nee, ik heb we daarvoor niet laten begeleiden, het moet uit mezelf komen. Er kan 400 man in de zaal, die zal ik dus proberen aan het lachen te krijgen.“
Kaarten voor de voorstelling op 17 december zijn te verkrijgen aan 18 euro voor volwassenen, 12 euro voor kinderen onder de 12 jaar via www.deleest.be
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
