Gitarist Jasper Bullynck sluit met Oscar and The Wolf Pukkelpop af

De immens populaire popact Oscar and The Wolf mag op zaterdag 20 augustus het orgelpunt plaatsen achter Pukkelpop 2016.

Geen twijfel dat heel wat jonge meisjes in katzwijm zullen vallen voor de door een waas van raadsels omgeven frontman Max Colombie en de dromerige trip die hij met zijn tegelijk afstandelijke en broeierige electropop weet op te roepen. Als gitarist zal Ramskapellenaar Jasper Bullynck het van heel nabij meemaken.

Als we een duik nemen in het rijke archief van de Krant van West-Vlaanderen (de zee was net te fris die middag), stoten we voor het eerst op de naam van Jasper Bullynck op vrijdag 19 januari 2007. Een verslag over het kolderiek afscheidsoptreden van punkrockband Brave like a Cowboy uit Heist. De nu 33-jarige Ramskapellenaar kan het zich nog voor de geest halen, maar muziek deed veel eerder haar intrede in zijn leven. “Voor mijn eerste communie kreeg ik mijn eerste cassetterecorder, inclusief een tape van The Radio’s”, herinnert Jasper Bullynck zich. “Later gingen daar cassettes van Guns ‘n Roses en Iron Maiden in. Dat wees de muzikale koers aan die ik zou volgen.”

Voor mijn eerste communie kreeg ik mijn eerste cassetterecorder, inclusief een tape van The Radio’s

Nauwelijks acht was hij toen hij op gitaarles ging aan deKunstAcademie van Knokke. Later stapte hij over naar de jazzafdeling. Pas op zijn eenentwintigste zwaaide hij er af, met heel wat muzikale bagage in de tas. Ondertussen had hij niet enkel met Brave like a Cowboy maar ook met Downside en Disengage podiumervaring opgedaan, groepen die flirtten met punkrock en hardcore. “Midden jaren 90 was er in het noorden van West-Vlaanderen een bloeiende scène voor deze muziekgenres. Op den duur is dat uitgedoofd. Daarna ben ik toegetreden tot Superlijm (dat in 2009 een radiohitje scoorde met ‘Michael Jordan’, red.) en stond ik mee aan de basis van Maudlin. Rauwe, psychedelische rock is ons waarmerk. We hebben ondertussen drie albums uitgebracht en meer dan 300 optredens gespeeld in veertien verschillende landen. Momenteel zijn we een vierde plaat aan het schrijven.”

Max Colombie heeft Oscar and The Wolf in 2011 opgericht. Wanneer trad jij tot zijn band toe?

“Een jaar later. Superlijm zat bij Debonair Artist Management dat ook Oscar and The Wolf onder zijn hoede heeft. Max zocht een bijkomende gitarist en had mij zien spelen in Brussel. Wat ik deed, was kennelijk in de smaak gevallen, want hij nam mij aan. Eén week repeteren en de weide op. Letterlijk, want bij mijn vuurdoop werd ik meteen voor de leeuwen gegooid, want mijn eerste optreden bij Oscar and The Wolf was in de zomer van 2012 in de Club op Pukkelpop. Misschien wel het doorbraakconcert van de band.”

Maudlin en Oscar and The Wolf klinken helemaal anders…

“Maudlin klinkt een stuk steviger dan Oscar and The Wolf, maar toch is er een belangrijke overlapping: de hang naar melancholie. Voor mij een rode draad bij het spelen van muziek, het ideale bed waar ik mijn gevoelens onder de wol kan stoppen.”

Oscar and The Wolf is het vehikel van Max Colombie. Muzikaal zet hij alle krijtlijnen uit. Betreur je dat gebrek aan artistieke inbreng niet?

“In de beginperiode meer dan vandaag. Hij beschouwt zijn muziek als een schilderij en daar kun je niet met zijn vieren aan werken. Als we repeteren voor de live-optredens proberen we er wel wat meer dynamiek in te steken. Dankzij Oscar and The Wolf heb ik mijn baan als theatertechnieker in cultureel Scharpoord, hier in Knokke, on hold kunnen plaatsen.”

“Ik ben nu al een aantal jaar voltijds met muziek bezig. Zuinigjes, want voor mijn inkomsten ben ik afhankelijk van concerten. Als Max beslist dat hij maandenlang thuis of in de studio aan nummers wil sleutelen, komt er bij mij geen brood op de plank. Nu doen we enkele grote festivals en volgende maand trekken we naar Turkije, maar daarna is het ook voor mij koffiedik kijken wat er gaat gebeuren.”

Gaan jullie, net als een voetbalploeg, op afzondering net voor Lowlands en Pukkelpop dit weekend?

“Neen, maar we zullen van vrijdagvoormiddag tot wellicht zondagochtend wel samenblijven. Max kan zich op Pukkelpop niet langer tussen het publiek begeven, maar mocht dit toch nog mogelijk zijn en hij ziet de avonden voor wij op moeten een top of the bill schitteren, kan ik me best inbeelden dat hij het daar knap benauwd van zou kunnen krijgen. Als afsluiter van Pukkelpop rust er dit jaar heel veel druk op zijn schouders. We moeten hem optimaal prepareren opdat hij daarmee om zou kunnen gaan, maar ik twijfel er niet aan dat dit hem zal lukken. We gaan voor groots!”

(SVV)