Een vinger naar de hemel en een wegwerpgebaar. “Hopelijk is corona zo snel mogelijk achter de rug”, vertaalt juf Els de gebaren van Victor (18), leerling aan De Pinker in Poperinge. Door een zuurstoftekort bij de geboorte liep Victor ernstige hersenschade op, waardoor hij motorische problemen heeft, niet kan praten en de verstandelijke capaciteit heeft van een vijfjarige. In tegenstelling tot veel schoolgenoten krijgt Victor volgende week al zijn coronaprik. “Ik pleit ervoor om ook de rest van onze school te laten vaccineren”, klinkt het bij de directie.
“Corona en de bijhorende maatregelen zijn moeilijk te vatten voor onze leerlingen”, zegt Els Debuysere (46), de klastitularis van Victor in De Pinker. Dat is de schoolvestiging voor buitengewoon secundair onderwijs op het Poperingse kasteeldomein van De Lovie, een vzw die mensen met een verstandelijke handicap ondersteunt. Medewerkers en bewoners van de vzw worden sinds vrijdag gevaccineerd. Victor is volgende week aan de beurt en behoort zo tot een select groepje in zijn school, want hij voldoet aan de minimumleeftijd van achttien en hij verblijft tijdens de week op het internaat van De Lovie.
Grote impact
“Onze school zit in een bizarre situatie”, stelt directeur Peter Van Damme. “Enkel volwassen leerlingen, die op het domein van De Lovie verblijven, worden gevaccineerd omdat zij deel uitmaken van de zorgsector. Hun klasgenoten, de grote meerderheid, moeten nog geduldig wachten, want zij behoren tot de onderwijssector. Ik pleit ervoor om ook de rest van onze school te laten vaccineren. Wij vormen een kleine niche in die brede onderwijssector en onze leerlingen kunnen de coronamaatregelen niet voldoende volgen. Het gedeeltelijk wegvallen van vanzelfsprekende knuffels, contacten en gezichten heeft een grote impact.”
Veertien weken van huis
“Ik pak Victor af en toe eens vast”, bekent juf Els. “Hij is dat lichamelijk contact gewoon en wij hebben een nauwe band. Ik ben een van de personen, die hij de voorbije maanden vaak gezien heeft. Normaal verblijft Victor bijna elk weekend bij zijn familie in Izegem, maar tijdens een van de coronagolven moest de moeilijke keuze gemaakt worden om hem op het domein te laten verblijven.”
“Zo heeft hij vorig jaar toch veertien weken aan een stuk zijn thuis moeten missen. Ook op het domein werd het aantal activiteiten ingeperkt. De geliefde ontspanningsmiddelen zoals het springkasteel en waterbed werden plots verboden terrein. Wandelen en fietsen, dat mocht wel nog, maar niet buiten de grenzen van het domein. Victor is het nochtans gewoon om elk weekend een uitstapje te doen. Wij willen dat onze leerlingen zich goed voelen, maar er wordt te weinig aan ons gedacht bij het opleggen van maatregelen in het onderwijs. Afstandsonderwijs is bijvoorbeeld zeer moeilijk. We hopen dat we vanaf volgend schooljaar weer gewone klassen kunnen maken. Intussen maken we er het beste van. Met nu en dan een knuffel of high five . Dat helpt.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
