Pierre wil mensen warm maken voor thuisverpleging: “De mooiste stiel ter wereld”

Pierre Fourier: “De tijd dat verplegers louter ‘gatwassers’ waren, ligt ver achter ons.” (foto WK)
Wim Kerkhof
Wim Kerkhof Medewerker KW

Na een carrière van 44 jaar maakte thuisverpleger Pierre Fourier (66), ondertussen twee jaar op rust, onlangs zijn comeback als verpleegcoach bij Altrio. Omdat ze daar – zoals overal in de zorg – met een nijpend tekort aan hulpverleners zitten. “Nochtans is dit de mooiste stiel ter wereld”, aldus Pierre, die daarmee een warme oproep doet naar kandidaat-thuisverplegers.

Nadat hij was afgestudeerd in 1980 draaide Pierre Fourier eerst 25 jaar mee op de afdeling intensieve zorg in de Brusselse Marollenwijk. “Ik was een beroerde student, maar toen we van de 46 starters nog maar met twaalf overbleven, was ik er wel bij. Het voelde van meet af ook alsof ik mijn roeping gevonden had”, vertelt Fourier, die in 1985 het Heizeldrama van op de eerste rij meemaakte. Later maakte hij de overstap naar de thuiszorg. “Omdat ik het beu was om elke dag een uur of drie in de trein te zitten”, klinkt het. “Die eerste jaren als thuisverpleger waren wel loodzwaar. Ik werkte zeven dagen op zeven. Maar inhoudelijk vond ik het leuk en uitdagend.”

Ondertussen werd zijn thuiszorgbedrijf overgenomen door Altrio, dat sinds kort opnieuw een beroep op hem doet voor coaching en extra ondersteuning. “Tijdens corona werd er geapplaudisseerd voor alle zorgverleners, maar op vlak van werkdruk en verloning is er sindsdien weinig veranderd. De uitstroom die er toen was, is dus niet gekeerd en de instroom is alleen maar verder afgenomen. Het wordt ook alsmaar moeilijker om mensen met de juiste mindset te vinden”, aldus Fourier. Hij ziet een vicieuze cirkel: minder personeel betekent meer werken, en dat betekent meer uitval… waardoor er weer minder personeel is.

Sociaal werker

Waarom zou men dan nog voor een baan in de thuiszorg willen solliciteren? “Omdat het de mooiste stiel ter wereld is”, klinkt het stellig. “Als thuisverpleger kan je heel veel voor mensen betekenen, en met de boots on the ground – in de natuurlijke habitat van een patiënt – pik je ook veel meer op. Signalen dat hij of zij in sociaal isolement verkeert, bijvoorbeeld. Als thuisverpleger ben je dus ergens ook een beetje sociaal werker, en ondertussen botsen we al eens op een tumor of zo. De tijd dat verplegers louter gatwassers waren, ligt al lang achter ons.”

Pierre Fourier wijst erop dat de job technisch uitdagender wordt. “Zo kan een antibioticakuur of chemotherapie nu ook thuis gegeven worden. Maar al is het soms een zware stiel, als zelfstandig thuisverpleger kan je goed je brood verdienen als je bereid bent hard te werken. En je moet je patiënten ook graag zien”, aldus Fourier. Hij sluit af met een warme oproep. “Er is vandaag een belangrijke rol weggelegd voor de thuisverpleging: onze woonzorgcentra zijn voor veel mensen onbetaalbaar geworden. De vergrijzing maakt dit probleem aan de kust alleen maar groter, en dus nodig ik iedereen met een hart voor de zorg uit om bij mij op verkennend gesprek te komen.”

Pierre Fourier is te bereiken op 0485 39 07 25.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier