Een troebel zwembad, ondermaatse zonnewering en vooral: zorg die te wensen overlaat. Eric De Meirsman en Sylviane Schampaert zijn niet te spreken over de service die zorgbedrijf Vulpia aanbiedt in hun assistentiewoningen. “Hulpbehoevende ouderen zijn hier een vogel voor de kat”, foeteren ze. Volgens Vulpia zijn de meeste bewoners wél tevreden.
Eric De Meirsman en Sylviane Schampaert zijn radeloos. De zeventigers kochten drie assistentiewoningen in appartementsblok Beukenhof in Oostduinkerke (Koksijde). Het koppel ging vier jaar geleden wonen in één van de appartementen, Sylvianes hulpbehoevende vader en Eriks moeder trokken in de overige twee flats. Ze hoopten op een rustige oude dag, maar zeven maanden geleden verlieten ze het Beukenhof weer, zwaar ontgoocheld.
De schuldige? Volgens Sylviane en Eric is dat zorgbedrijf Vulpia, dat instaat voor de zorgverlening in de assistentiewoningen. Maar die service laat volgens het koppel ernstig te wensen over. “Eerst en vooral beantwoorden de woningen niet aan wat ons bij de aankoop voorgespiegeld werd. Het zwembad is nu weer open, maar is helemaal verloederd. De zonnewering is ondermaats – in sommige appartementen wordt het hier vlot 30 graden in de zomer en van de beloofde private tuintjes is al helemaal geen sprake”, klinkt het.
(lees verder onder de foto)
“In de jaren dat we hier woonden, passeerden niet minder dan acht woonassistentes de revue. De sleutels worden gedeeld onder de ook al voortdurend roterende vrijwilligers zonder dat wij daarvan op de hoogte zijn. Er is zogenaamd altijd zorgassistentie, daarvoor is een rode knop voorzien. Daar wordt niet of veel te laat op gereageerd. Bovendien blijkt zo’n oproep niet tot het zorgpakket te behoren: per oproep krijg je nog eens 40 euro aangerekend. Vragen blijven onbeantwoord. Het vertrouwen in Vulpia is volledig zoek.”
Vandaag wonen Sylviane en Eric samen met Adriaan, de 98-jarige vader van Sylviane, in een woning in Staden. Ze laten er zelf verpleging komen voor Adriaan, en enkele keren per week gaat hij naar een dagcentrum. “Hij is de voorbije maanden gelukkig weer helemaal opgeleefd”, klinkt het. Ze komen geregeld naar hun woningen aan de kust, waar Erics moeder is blijven wonen. “Zij heeft nog geen hulp nodig en wil haar vriendinnen in het gebouw liever niet verlaten. Maar oudere mensen die wel hulpbehoevend zijn, zijn er vogels voor de kat”, zegt Sylviane.
“Wél tevreden”
Eric en Sylviane beslisten om naar de pers te stappen na het lezen van een reportage in De Standaard over La Vigie, een andere residentie met assistentiewoningen in Koksijde. Ook daar regent het klachten van bewoners. En ook daar is zorgbedrijf Vulpia de gebeten hond. “Eerst en vooral moeten mensen begrijpen dat wij geen contractuele verplichtingen hebben inzake gebreken van het gebouw”, reageert Luc Van Moerzeke, ceo van Vulpia.
(lees verder onder de foto)
“Liften die niet werken, tuinen en zonneweringen die ontbreken… Daar hebben wij niets mee te maken: dat zijn afspraken die werden gemaakt met de projectontwikkelaar. Maar uiteraard is onze dienstverlening en de tevredenheid van de bewoners onze grootste bezorgdheid. Eind vorig jaar hebben we de coördinator van de twee sites in Koksijde ontslagen. Wij gaan nu zelf geregeld ter plaatse en merken dat de meeste bewoners wél tevreden zijn. Sinds het ontslag van de vorige coördinator is het aantal klachten gehalveerd en bij elk probleem proberen we zo snel mogelijk een gepaste oplossing te zoeken.”
Bij het kabinet van Vlaams minister van Zorg Hilde Crevits (CD&V) kunnen ze weinig kwijt. “Assistentiewoningen worden niet gesubsidieerd door de overheid, waardoor wij deze zorgbedrijven geen 1.000 regeltjes kunnen opleggen. We raden kopers en bewoners vooral aan om heel goed hun contract te lezen en te bespreken wat de verwachtingen precies zijn, voor ze met een bedrijf in zee gaan.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
