Om de laatstejaars HBO5 (gegradueerde verpleegkunde) van ZoWe Brugge – Oostende optimaal klaar te stomen voor het werkveld, hebben ze vier weken lang de dienst waargenomen in woonzorgcentrum Sint-Bernardus De Panne. In het kader van het initiatief ‘Leerwerkplaats’ stonden ze in voor alle facetten van zorg, inclusief organisatie en coördinatie. Ook voor de directie en het zorgteam van het wzc was dit een bijzondere ervaring, maar vooral ook een meerwaarde.
Vier ZoWe-docenten hebben 7 laatstejaarsstudenten begeleid, en op de werkvloer kregen ze de steun van drie plaatselijke mentors: verpleegkundige Evelien Roelens, zorgkundige Kimberley Rottiers en teamcoach Jan Deprez.
Samenwerken als team
Docente Eva Verstraete: “Nog voor de studenten effectief vier weken werden ondergedompeld in de complete zorgwereld van het wzc hebben we hen drie weken voorbereid op alle facetten. De laatste week hebben we afgesloten met een evaluatie van het hele traject. Tijdens de voorbereidingsweken kregen ze ter plaatse les over onder meer de visie van het huis, medicatieprogramma’s,… Het grote verschil met een normale stage zit hierin dat de studenten in dit project de hele dienst overnemen. Bij een gewone stage krijgen ze geleidelijk aan uitleg en staan ze aan de zijde van hun mentor. Hier is het net omgekeerd! Er komt ook véél meer bij kijken. Ze moesten zelf voor de structuur zorgen, hun shiften en taken met uurroosters opstellen, dagplanningen maken… Als gewone stagiair beland je als individu in een groep, hier vormden de zeven studenten een team. Het was de bedoeling dat iedereen in dit team dezelfde leerkansen kreeg en dat ze leerden samenwerken als team.”
“We hebben deze studenten echt zien groeien in hun functie” – directeur Frank Vanfleteren
Deze ervaring deed Frank Vanfleteren, directeur van het wzc, zijn team en de mentors door een andere bril kijken naar de zorg voor hun bewoners. “Enerzijds vonden we het een gelegenheid om de zorg voor ouderen in de kijker te zetten”, klinkt het. “Het was ook een uitdaging om onze eigen verpleegkundigen een andere rol te geven. Mentors liepen nu naast de studenten, als het ware met de handen op de rug en gaven enkel advies of stuurden bij als het nodig was. Ze gaven dus eigenlijk de zorg uit handen. Deze ervaring heeft ons geleerd om met een andere blik naar onze inzichten te kijken. Zo zagen we dat onze bewoners soms meer kunnen dan we zelf denken, en dat we soms vergaten om hen meer zelf te laten doen. Een groot pluspunt was ook dat we deze studenten hebben zien groeien in hun functie.”
Zelf beslissingen nemen
Hoewel de studenten het gewend waren om samen in de klas te zitten, werd de samenwerking in het wzc nog intenser. “Dat was soms een voordeel, maar soms een struikelblok”, geven ze toe. “Door hier de controle over te nemen, zelf beslissingen te nemen, de volledige verantwoordelijkheid te krijgen, het overzicht te behouden over de hele structuur waarbij je ook moet kunnen aanpassen, hebben we een goede basis gelegd om op 1 juni officieel op de werkvloer te starten. Eigenlijk is het zoals een volleybalmatch: je kunt de match alleen maar winnen als team!”
Fotoboek
De studenten hadden ook als opdracht om een levensverhaal te maken van de bewoners. Enkelen deden dat aan de hand van een fotoboek. Dat lukte prima, want foto’s roepen bij de bewoners herinneringen op en brengen rust. Dat werkt veel beter dan vragen stellen over het verleden. Tamara De Coster maakte een audioverhaal met een filmpje en muziek omdat de bewoner in kwestie niet goed ziet. “Door te praten, herinneringen op te halen, leren we bewoners beter kennen en kunnen we diepere zorg aanbieden”, weten de studenten. “Zorg is immers veel meer dan technische handelingen”, vullen verpleegkundige Evelien Roelens en verantwoordelijke bewonerszorg Sabrina Dhondt aan. “Je moet vertrouwen op je zintuigen, je buikgevoel, zodat je het merkt wanneer een bewoner zich niet zoals anders gedraagt.”
“Je creëert een band met de bewoners, want een wzc is hun (t)huis”
Voor sommige studenten heeft deze ervaring de keuze voor hun toekomst bepaald. “Ons hart ligt duidelijk bij de geriatrie. Je creëert een band met de bewoners, want een wzc is hun (t)huis. Het gaat om veel meer dan chronische zorg.”
ZoWe-studenten kunnen ook het TALIZ-traject (Anders Leren in de Zorg) volgen waarbij ze leren alles sneller toe te passen in de praktijk. De TALIZ-modules gaan door in het KEI (Koningin Elisabeth-Instituut Oostduinkerke) en AZ West Veurne.
Directeur Frank Vanfleteren benadrukt nog het belang van de HBO5-opleiding. “Er is absoluut nood aan gegradueerde verpleegkundigen om goede ouderenzorg te garanderen!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
