“Een oude boom verplant je niet zomaar”: Marie-Louise (98) moet zorgflat na 25 jaar verlaten
Al zo’n 25 jaar woont de 98-jarige Marie-Louise Brouckaert in een zorgflat van Ter Remberthove op de hoek van de Oostendestraat met de Noordlaan in Torhout. Uiterlijk over een jaar moet ze daar echter weg, want in april 2025 wordt het complex gesloopt ten voordele van een ruime, moderne nieuwbouw. Uiteraard wil Marie-Louise in Torhout blijven wonen, maar een verhuizing naar het woonzorgcentrum Sint-Augustinus blijkt niet vanzelfsprekend te zijn.
Marie-Louise is mentaal nog perfect bij de pinken. Ze leest gemiddeld twee bibliotheekboeken per week. Maar fysiek lukt het allemaal minder en is ze niet meer in staat om in te trekken in een serviceflat, laat staan in een gewoon appartement. Ze voldoet aan alle vereisten om in een rusthuis opgenomen te worden. Maar noch zij, noch haar kinderen willen dat ze daarvoor uit Torhout dient te verhuizen. En precies daar knelt momenteel het schoentje.
Onderaan de lijst
Marie-Louise heeft drie kinderen: Ivan, Guy en Christine. Twee van hen wonen in Torhout: Ivan (72) in de Zeeweg en Christine (64) in de Hogestraat. Ook voor hen is het van cruciaal belang dat hun moeder dicht bij de deur blijft.
“We willen mama graag in het woonzorgcentrum Sint-Augustinus”, zegt Ivan, die de kat de bel aanbindt. “Maar waar we aanvankelijk dachten dat zoiets niet veel meer dan een formaliteit zou zijn, blijkt dat helaas niet te kloppen. Vele jaren geleden hebben we mama nochtans op de wachtlijst voor het rusthuis laten plaatsen, maar blijkbaar zijn die lijsten intussen niet meer dezelfde en bengelt ze daardoor nu ergens onderaan. Daar kan ik met mijn verstand écht niet bij. Na 25 jaar in Ter Remberthove verdient ze een plekje in de eigen stad. Een oude boom verplant je niet zomaar. We willen haar niet in een rusthuis in pakweg Kortemark of Koekelare, maar in dat van Torhout. Daarvoor wil ik gerust op de barricaden gaan staan. Ik wil niet dat er onrecht wordt aangedaan aan iemand van wie ik zoveel hou.”
Slechte communicatie
Van de 35 zorgflats Ter Remberthove is er momenteel maar een handvol meer bewoond. Marie-Louise behoort tot de laatsten die er nog verblijven. De flats behoren toe aan Zorggroep Houtland, de vzw uit Koekelare die in die gemeente ook het woonzorgcentrum Meunyckenhof runt. Het is de bedoeling om Ter Remberthove, dat uit 1995 dateert, te slopen om plaats te ruimen voor twee nieuwe entiteiten met enerzijds 40 assistentiewoningen en anderzijds een woonzorgcentrum met 60 bedden. Maar daar heeft Marie-Louise natuurlijk geen boodschap aan. Ze moet weg uit de haar zo vertrouwde plek.
“Aangezien Marie-Louise in september ingeschreven werd, lijkt een opname in het komende najaar een grote kans te maken” – Joost Cuvelier, schepen van Ouderenzorg
“De manier waarop Zorggroep Houtland ons het nieuws van de sloop vorig jaar heeft bekendgemaakt, was een schoolvoorbeeld van slechte communicatie”, sakkert Ivan Rabaut. “Er werd onder de bewoners van Ter Remberthove regelrechte paniek gezaaid. Intussen zijn die plooien min of meer gladgestreken, maar wij blijven voor ons mama met de miserie zitten: we willen haar niét in het Meunyckenhof in Koekelare, maar in het Sint-Augustinus in de haar en ons vertrouwde stad.”
Opname in het najaar
Schepen van Ouderenzorg Joost Cuvelier wijst erop dat het op de eerste plaats de taak van de sociale dienst van Zorggroep Houtland uit Koekelare is om de bewoners van Ter Remberthove aan een ander onderkomen te helpen. “Maar ik wil daar in de mate van het mogelijke, en rekening houdend met de geldende regels binnen ons rusthuis, met het woonzorgcentrum Sint-Augustinus zeker aan bijdragen”, zegt hij. “Iedereen verdient de beste zorgen.”
“Wat specifiek mevrouw Brouckaert betreft: ze staat bij ons op de wachtlijst sinds september 2023, net na het nieuws van de sluiting van Ter Remberthove. Begin 2017 werd ons opnamebeleid herzien, omdat de wachttijd op dat moment vier jaar bedroeg voor zorgafhankelijke Torhoutenaren. Een van de nieuwe maatregelen was dat je een relatief grote graad van zorgafhankelijkheid diende te hebben om op de wachtlijst te kunnen blijven staan. Waarschijnlijk zal mevrouw Brouckaert toen van de oude wachtlijst verdwenen zijn.”
“Momenteel bedraagt de wachttijd voor een rusthuisopname ongeveer een jaar, al valt dat moeilijk te voorspellen. Aangezien ze in september ingeschreven werd, lijkt een opname in het komende najaar een grote kans te maken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier