Britt Dejonckheere, verpleegkundige in het Psychiatrisch Ziekenhuis Onzelievevrouw in Brugge, is een van de zeven laureaten die door de beroepsorganisatie NVKVV zijn verkozen tot ‘Parels van Verpleegkundigen’. De jonge Haanse doet haar job in de geestelijke gezondheidszorg dan ook met hart en ziel. “Ik kom elke dag met een glimlach naar het werk.”
NVKVV, de beroepsorganisatie voor verpleegkundigen in Vlaanderen, zet elk jaar tijdens de ‘Week van de Verpleegkundigen’ collega’s in de bloemetjes die uitblinken in hun vak en een hart hebben voor hun patiënten. Een van die ‘Parels van Verpleegkundigen’ is dit jaar Britt Dejonckheere. De 23-jarige verpleegkundige uit De Haan deed haar stage in het psychiatrisch ziekenhuis Onzelievevrouw in Brugge, en ging er na haar studies in oktober ‘23 aan de slag. “Ik ben dus eigenlijk nog niet zo heel lang aan het werk: vandaag toevallig juist één jaar”, zegt ze.
Spoed 24/7
Britt raakte naar eigen zeggen geïnspireerd toen ze als 16-jarige naar de realityreeks ‘Spoed 24/7’ keek op tv. “Ik wou later óf psychologie, óf verpleegkunde gaan doen, en ik heb het mij nog geen moment beklaagd dat ik uiteindelijk voor het tweede gekozen heb. In het Onzelievevrouw in Brugge sta ik tenslotte ook in voor mensen met een psychische kwetsbaarheid”, zo vertelt ze.
Britt kwam er terecht in een fijn, warm team. “Je hoort zo dikwijls over burn-out in de gezondheidszorg, maar wij kunnen steeds bij elkaar terecht. Alles is bij ons bespreekbaar op het werk, waardoor je het ’s avonds ook makkelijker los kunt laten als er iets heftigs voorviel. Je hoeft die problemen niet mee te nemen naar huis.”
“Britt denkt ook niet in problemen”, klinkt het bij de collega’s van Dienst 42. “Ze denkt in oplossingen om betere zorg te verlenen.”
Gemotiveerd
Britt ontfermt zich op die dienst over mensen met een persoonlijkheidsstoornis. “Dat zijn allerhande problematieken, maar borderline is wel veruit de bekendste. Geen eenvoudige doelgroep”, aldus Britt, “maar ik doe het met heel mijn hart en heel veel passie.”
Ze heeft volgens haar collega’s voor iedereen een goed woordje over, en weet ook haar patiënten een duwtje in de rug te geven wanneer ze even geen weg vooruit zien. “Soms zitten patiënten nog in de ontkenningsfase, en juist dan maakt dat schouderklopje een hemelsbreed verschil. Een patiënt die mooi op tijd naar de therapie komt, dat kan voor die persoon in kwestie al een hele overwinning zijn. Dan komt het erop aan om dat ook te bekrachtigen, want het zijn vaak mensen die elders waardering misten”, zegt ze.
“Authenticiteit wordt enorm op prijs gesteld: ik zeg het gewoon eerlijk tegen mijn patiënten als ik eens het antwoord niet weet”
Zelf haalt Britt daar ook voldoening uit. “Ik besef dat wij verpleegkundigen de wereld niet gaan veranderen, maar we helpen mensen op een kwetsbaar moment in hun leven. Da’s op zich al heel waardevol”, klinkt het.
Die motivatie straalt Britt volgens haar collega’s ook uit naar de zorgvragers. “Je móet voor je patiënten uitstralen dat je ’t graag doet. In de geestelijke gezondheidszorg is die motivatie extra belangrijk, je gaat tenslotte met mensen om die getraumatiseerd zijn en al zo dikwijls het deksel op de neus hebben gekregen in hun leven. Daardoor hebben ze als het ware een soort voelsprieten ontwikkeld waarmee ze perfect aanvoelen wanneer je een rolletje speelt. Authenticiteit wordt dan ook enorm op prijs gesteld: ik zeg het gewoon eerlijk tegen mijn patiënten als ik eens het antwoord niet weet.”
Mooiste compliment
Nog volgens haar collega’s, is Britt iemand die niet oordeelt. “Er rust nog altijd een groot taboe op de geestelijke gezondheidszorg, maar patiënten zijn zoveel meer dan hun diagnose. Je ziet het ook niet altijd aan ze dat ze kwetsbaar zijn. ’t Zijn mensen zoals jij en ik”, klinkt het.
Britt werd als ‘Parel’ genomineerd door haar collega’s. “Geen mooier compliment dan dit”, knipoogt ze.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
