Donderdagmiddag werd bij zorginstelling Ten Anker een bijzonder nieuw plekje ingehuldigd. De bewoners richtten er samen met de medewerkers en uitvaartspecialist DELA een eigen herdenkingshoek in. “Hier kent iedereen elkaar, dit is een heel belangrijke plek”, klinkt het.
De voorziening voor mensen met een beperking telt een nieuwe aparte zithoek, in de tuin langs de Zuiderlaan. Met de steun van het DELA Fonds van de gelijknamige uitvaartspecialist werd een herdenkingshoek ingericht waar bewoners in alle rust en op eigen tempo kunnen rouwen of stilstaan bij het verlies van een geliefde. “Als samenleving staan we er nog te weinig bij stil dat ook mensen met een beperking rouwen, elk op hun eigen unieke manier”, vertelt Lien Verfaillie van DELA.
“Deze mooie, rustige en groene plek toont dat een herdenkingsplaats geen droevige plaats hoeft te zijn”
“Naar de begraafplaats gaan of een opgebaard overleden familielid groeten, is voor hen soms al een stapje te ver. Daarom zijn initiatieven zoals hier bij vzw Ten Anker heel belangrijk om de bewoners in alle rust de kans te geven hun verlies en rouw te beleven. Bovendien toont deze mooie, rustige en groene plek dat een herdenkingsplaats geen droevige plaats hoeft te zijn. Rouwen draait niet alleen om gemis, maar ook om het koesteren van de mooie herinneringen aan een persoon die je moet missen.”
‘Voor Altijd’
De herdenkingsplek werd bedacht door werkgroep ‘De Zandloper’, dat bestaat uit medewerkers en bewoners van Ten Anker. Aan de afsluiting – die de nodige privacy biedt – kunnen houten bordjes met namen op bevestigd worden. Catherine Vyncke (69), die bijna veertig jaar in Ten Anker woont, hielp het project mee te realiseren.
“Dit is een plek waar we overleden bewoners herdenken. Hier kent iedereen elkaar, ik heb ook heel veel mensen gekend die overleden zijn en waarvan hun naambordje in de herdenkingshoek ophangt. Dit is een erg belangrijke plek. We kozen voor de naam ‘Voor Altijd’, omdat de bewoners voor altijd dichtbij zijn, en voor altijd in ons hart.”
Intense emoties
“Dat familiaire aspect typeert Ten Anker”, weet ook orthopedagoog Emilie Vandeputte, tevens lid van De Zandloper. “Sommigen wonen hier al meer dan 40 jaar. Het grote verdriet na een verlies kan jaren duren. De bewoners hebben het namelijk iets moeilijker om afscheid te nemen, hun emoties kunnen heel intens zijn. Dit is een plek om erover te praten maar ook om leuke herinneringen op te halen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
