Transitieplan site Menen Grensland wekt wrevel op bij Groen: “Er wordt geen werk gemaakt rond de schadelijke activiteiten voor omwonenden”

‘Het bedrijventerrein van de toekomst!’ Zo wordt Menen Grensland omschreven. De site, die pronkt met energiezuinige maatregelen en een duidelijke visie, wekt wrevel op bij Groen. “Het is wat cynisch te stellen dat dit de toekomst is, terwijl mensen niet eens eieren uit eigen tuin mogen eten!”

Menen Grensland, de industriezone die tussen Menen en Wervik ligt en doorloopt tot aan de Leieboorden, zal weldra een transitie ondergaan. Het nieuwe plan moet zorgen voor een betere doorstroom van het verkeer, moet werk gaan maken van vrachtvervoer via binnenwateren en moet vooral het toonbeeld worden van duurzaam energiebeleid. Toch is Groen, met een fractie in de Menense oppositie, niet helemaal overtuigd van het heilzame karakter van het dossier. “Feit, de plannen bevatten heel wat elementen die we toejuichen, zoals meer groen en circulair materiaalgebruik”, liet Philippe Mingels weten. De sterke man van Groen Menen, een doorwinterde dossiervreter, vulde meteen aan met enkele bemerkingen.

Schadelijke stoffen

“Een biomonitoringsonderzoek van enkele jaren geleden toonde duidelijk aan dat de activiteiten in de industriezone schadelijk zijn voor de omwonenden. Wat Grensland Menen anders maakt dan heel wat andere zones, is dat ze hier wel degelijk directe buren hebben. Er werd aangetoond dat de activiteiten een negatief effect hadden op de jongeren uit de buurt, met verontrustende hoeveelheden schadelijke stoffen in hun bloed. Het is ook nog steeds niet toegestaan om eieren uit eigen tuin te eten. Vreemd genoeg wordt met dit nieuwe plan geen werk gemaakt van het aanpakken van die problematiek.”

Vragen bij nieuw controlebeleid

Vooral het nieuwe controlebeleid is een doorn in het oog van de politieke partij. “Op verschillende plaatsen rond de zone werden meetcabines geïnstalleerd”, vulde provincieraadslid Maarten Tavernier aan. “Dat kost echter allemaal bakken vol geld en ondertussen werden die aantallen gereduceerd tot nog amper twee meetpunten. Meer nog, in de nieuwe plannen wordt geopperd dat het de zone zelf is die zal moeten instaan voor de metingen. Wanneer we dan bijvoorbeeld kijken naar Galloo, dan zullen zij zelf de metingen moeten uitvoeren. Dat de vervuiler de factuur krijgt gepresenteerd lijkt me logisch. Dat diezelfde vervuiler nu plots zichzelf zal moeten gaan controleren? Daar stellen we ons grondige vragen bij.”