Gemeenteraadsvoorzitter Koen Tack (N-VA Anzegem) zal zich het begin van de herfst van dit jaar nog lang herinneren. Op zondagnamiddag 21 november was hij volop bezig met het verwijderen van herfstbladeren uit de dakgoot van zijn woning in de Edgar Tinelstraat in Vichte, toen het noodlot toesloeg. De ladder waarop hij stond, schoof weg en in een fractie van een seconde belandde de alleenwonende Vichtenaar op de grond.
“Ik had de tijd niet om me aan de goot vast te klampen toen de ladder onderuit schoof”, herinnert Koen Tack (59) zich. “Het ging zodanig snel en voor ik het wist lag ik beneden.”
Bril verloren
“Ik voelde de impact van de vier meter hoge val onmiddellijk aan mijn rug en aan mijn rechterpols die de val had opgevangen. Met enorm veel pijn aan mijn rug lukte het mij om naar binnen te gaan om in mijn zetel te gaan liggen. Onderweg had ik mijn GSM op de keukentafel kunnen bemachtigen om hulp te zoeken.”
“Vermits ik mijn bril was kwijtgespeeld bij de val kostte het me zweet en tranen om het telefoonnummer van mijn zus te vinden. Helaas was zij niet bereikbaar op dat moment evenals mijn nicht. Gelukkig kon ik mijn leesbril aan de computer bemachtigen waardoor ik uiteindelijk mijn broer, Peter, kon bereiken die in mijn straat woont.”
Ingedrukte pols en gebroken rug
Mijn broer stond er in een mum van tijd. “Uiteindelijk verwittigde hij dan de hulpdiensten die vrij snel ter plaatse waren en me helemaal spalkten vooraleer ze me naar AZ Groeninge in Kortrijk brachten. Mijn pols was vijf centimeter ingedrukt door de breuk en naar achteren geplooid. Met een titanium plaat en enkele schroeven, kregen de dokters die weer snel op zijn plaats, maar mijn rug baarde hen meer zorgen.”
“Buiten ingedeukte ribben en een onderste ingedrukte wervel, zijn mijn drie onderste ruggenwervels gebarsten. Gelukkig zit alles nog op zijn plaats. Nu is het hopen dat de onderste wervel niet verder doorzakt. Om de drukpunten te verleggen, draag ik voorlopig een aluminium korset.”
Alarm
“Het kon erger geweest zijn”, zucht gemeenteraadsvoorzitter Tack. “Stel je voor dat ik bewusteloos was door de val. Door onderkoeling zou ik overleden kunnen zijn, mocht men mij niet tijdig vinden. Dat scenario is niet zo ver gezocht. Alleszins was roepen geen optie, want niemand kan me daar horen. Ik denk er al langer over om een alarm bij mij te dragen in de vorm van een polsband bijvoorbeeld. Wat de volgende gemeenteraad betreft komende dinsdag, zal ik alleszins op post zijn.”
(GV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
